Ρωτώντας πας στην Πόλη αλλά μαθαίνεις και πράγματα που κανένα google ποτέ δε θα σου πει. Μυστικά μαντζούνια, ερωτήσεις κάπως άβολες ή αδιάκριτες, απορίες για τις μεγάλες ώρες, τιπς για τη δουλειά ή συνταγές ξεχασμένες, ό,τι δεν ήξερες ότι ήθελες να μάθεις, θα στο πουν τα μικρά μας ρεπορτάζ.
Γράφει η Σοφία Γουρνά. (#Σοφιστίες)
Η πιο συγκλονιστική σκηνή για μένα είναι στην ταινία Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ όπου ο βιβλιοθηκάριος παππούς κρεμιέται όταν αποφυλακίζεται, επειδή εχει πάθει ιδρυματισμό και δεν αντέχει την έξω ζωή. Αποτυπώνει την απόλυτη ανθρώπινη απελπισία για μένα.
Μας εκμυστηρεύεται η Κέλλυ Ιακωβίδου. (#Υψηλές_σκέψεις)
Συγκλονιστικό τέλος που δεν πήγε ο νους μου καθόλου ήταν η έκβαση της ιστορίας στο “The Others” με τη Nicole Kidman, όπου τελικά αυτή η ίδια είχε στοιχειώσει το ίδιο της το σπίτι και τη ζωή της.
Γράφει η Χριστιάννα Ανδρέου. (#Μακάρι_να_μουν_ηλίθια)
Η καλύτερη και πιο επίπονη για μένα ήταν αυτή στο Πράσινο Μίλι όπου γίνεται η εκτέλεση στην ηλεκτρική καρέκλα χωρίς τη χρήση βρεγμένου σφουγγαριού. Όσες ταινίες και αν έχω δει δεν έχω νιώσει τέτοια οργή και τέτοια συμπόνια. Η μόνη ταινία που την είδα δύο φορές συνεχόμενα μ’ απίστευτο κλάμα και αρνούμαι να την ξαναδώ γιατί δεν το αντέχει η ψυχούλα μου.
Μας εξηγεί ο Δημήτρης Ευσταθιάδης. (#recording_the_silence)
Kill Bill. Η σκηνή που η Νύφη σκοτώνει τον Bill. Από τη μία η ικανοποίηση της εκδίκησης όταν τιμωρεί τον άνθρωπο που της στέρησε την κόρη και από την άλλη η θλίψη που ο άνθρωπος αυτός ήταν ο πατέρας της κόρης της κι αυτός που κάποτε αγάπησε. Το απόλυτο κοντραστ συναισθημάτων στο πρόσωπο της Uma Thurman.
Γράφει η Γιοβάννα Κοντονικολάου. (#Γυάλινος_κόσμος)
Εγώ θα διαλέξω ξεκάθαρα τη σκηνή όπου Ο Μπραντ Πιτ καίει με οξύ το χέρι του Νόρτον στο Fight Club, σε βαθμό που σχεδόν λυποθυμάει από τον πόνο, προκαλώντας τον να τον αποδεχτεί και να γουστάρει ουσιαστικά που τον νιώθει. Τόσο βίαιη και ταυτόχρονα ήρεμη σκηνή, σαν να κάνεις έναν σχεδόν σαδiστiκό διαλογισμό. Kι ενώ δεν είναι καν το κρεσέντο της ταινίας, δεν μπορώ να τη βγάλω από το μυαλό μου, όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει -που οκ την έχω ξαναδεί την ταινία αλλά και πάλι.
Γράφει η Δήμητρα Χατζηβασιλείου. (#rock_the_world)
Στο φινάλε της ταινίας «Ημερολόγιο», όπου πεθαίνει το ζευγάρι ταυτόχρονα. Ήταν από τις πιο συγκινητικές κι ιδιαίτερα στιγμές της ταινίας, περνώντας σου, το πιο όμορφο συναίσθημα: Την αμοιβαία αγάπη. Ακόμα και στον θάνατο, ήθελαν να φύγουν και να ταξιδέψουν παρέα.
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
