Ρωτώντας πας στην Πόλη αλλά μαθαίνεις και πράγματα που κανένα google ποτέ δε θα σου πει. Μυστικά μαντζούνια, ερωτήσεις κάπως άβολες ή αδιάκριτες, απορίες για τις μεγάλες ώρες, τιπς για τη δουλειά ή συνταγές ξεχασμένες, ό,τι δεν ήξερες ότι ήθελες να μάθεις, θα στο πουν τα μικρά μας ρεπορτάζ.

 

Γράφει η Κατερίνα Μάρου. #Whispers

Dust in the wind, Κάνσας

Λειτουργεί ως υπενθύμιση ότι όλα είναι παροδικά. Τίποτα δε μένει στο τέλος κι έτσι θα έπρεπε ν’ αντιμετωπίζουμε τη ζωή κι εμείς. Το ακούγαμε πολύ συχνά στο σπίτι οικογενειακώς. Είναι το αγαπημένο του μπαμπά μου.

 

 

Αναφέρει η Σουζάνα Ντεζούκι. #Σουζanax_των_25

Batida de coco, Αρλέτα

Έχει κάτι η μελωδία κι η υπέροχη φωνή της Αρλέτας που με ηρεμεί. Το συγκεκριμένο τραγούδι το θεωρώ ένα από τα καλύτερα γιατί σε εμπνέει να μην κρατάς κακίες, να προχωράς ακόμα κι αν τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα φανταζόσουν. Άλλωστε η ζωή είναι πολύ μικρή για να γεμίζουμε τις ψυχές μας με πικρίες. Batida de coco και προχωράμε!

 

 

Περιγράφει η Ταρασία Γεωργιάδου. #Εν_διελεύσει

Μαμά Γερνάω, Τάνια Τσανακλίδου

Μου θυμίζει τη μητέρα μου καθώς της το τραγουδούσα όταν με ρωτούσε στο τηλέφωνο τι κάνω, πώς είμαι. Σκέφτομαι πως τουλάχιστον μέσα από τους στίχους πρόλαβα να της πω όλα όσα ήθελα. Όσο μεγαλώνω, νομίζω ότι της μοιάζω και γίνεται πιο έντονο το συναίσθημα της απουσίας. “Και κοίτα, ένα μυστήριο, του κόσμου το κριτήριο πως μοιάζουμε μου λέει σαν δυο σταγόνες. Μαμά, πεινάω, μαμά, φοβάμαι μαμά, γερνάω, μαμά.” Νομίζω πως είναι ένα τραγούδι-ύμνος κι ίσως από τις πιο συγκλονιστικότερες ερμηνείες της Τάνιας Τσανακλίδου.

 

 

Εξηγεί η Φωτεινή Γιαμά. #Φωτεινή_κατάσταση

Συναυλία, Αλεξίου

Έχω συνδυάσει αυτό το τραγούδι με μεγάλους έρωτες κι ωραία καλοκαίρια. Κάθε μελωδία και στίχος είναι κι ένα χάδι, ειδικά εκεί που λέει: “Σ’ έβλεπα απ’το πλάι κι έλεγα γελάει και σήμερα.” Μου ηρεμεί την ψυχή με τη μουσική, τους στίχους κι εννοείται η φωνή της Αλεξίου και το συναίσθημά της.

 

 

Μοιράζεται η Αγγελική Τσαγκαράκη. #Αντιτελειότητα

Σιμούν, Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Σε ο,τι διάθεση και να είμαι, αυτό το τραγούδι έχει τη μαγική ικανότητα να με ηρεμεί και να με ανεβάζει. Στη συναυλία, δε, κάθε φορά που το λέει γίνεται ο κακός χαμός. Ένα τραγούδι που γέννα διαφορετικά συναισθήματα αν το ακούς ζωντανά κι άλλα σε ηχογραφημένη έκδοση. Μετά από αμέτρητες επαναλήψεις, ο Σιμούν είναι εκεί κάθε φορά, για να μου θυμίζει πως “όλα στραβά γινήκανε, και όλα είν’ ωραία”!

 

 

Περιγράφει η Φρόσω Μαγκαφοπούλου. #Between_the_lines

Imagine, John Lennon

Ένα τραγούδι μανιφέστο της ειρήνης, απλό, χωρίς δύσκολους στίχους και νοήματα πίσω από τις λέξεις, αλλά ταυτόχρονα τόσο βαθύ κι ουσιαστικό. Πιστεύω πως πρέπει να διδάσκεται σε όλα τα σχολεία του κόσμου γιατί ο κόσμος έχει ανάγκη από dreamers περισσότερο από ποτέ. Πάντα θα με ανατριχιάζει και πάντα θα το αγαπώ.

 

 

Αναφέρει η Σταυρίνα Τσατσανίδη. #Κανένας_μόνος

Killing me softly, Fugees

Αυτό το τραγούδι πάντα με ηρεμεί, έχει κάτι από έρωτα, κάτι από νοσταλγία, κάτι από βαθιά συναισθηματική σύνδεση, το μιξ ρυθμών που περιέχει σε ταξιδεύει σε μια χώρα ζεστή, σε έναν κύκλο θάλασσας, σε μια παραλία με μια μικρή μουσική σκηνή. Ένα τραγούδι που περιγράφει συναισθήματα που μόνο αν τα έχεις βιώσει κι έχουν χαραχτεί μέσα σου μπορείς να τ’ αναγνωρίσεις. Με κάνει να το αγαπώ κάθε φορά και να θυμάμαι γιατί πιστεύω στην αγάπη εξ αρχής. Masterpiece.

 

 

Προτείνει η Ρεβέκκα Κωνσταντίνου. #Amor_fati

Δικός σου για πάντα, Μιχάλης Ρακιτζής

Ένα τραγούδι που με σημάδεψε και τώρα μου θυμίζει μια σχέση που δεν κράτησε λόγω της απόστασης. Οι στίχοι κι η μελωδία του με μεταφέρουν σε εκείνη την εποχή και μου θυμίζει καταστάσεις, ενώ ξυπνά αναμνήσεις σαν να τις ζω ξανά και ξανά. Μου υπενθυμίζει πόσο αληθινό είναι το συναίσθημα του ερωτισμού και πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η επικοινωνία στη σύνδεση δύο ανθρώπων. Οι σχέσεις μπορούν ν’ αλλάξουν και να τελειώσουν, αλλά όσα ζήσαμε μένουν για πάντα στην καρδιά μας.