Ο Aric Hoffmann είναι ενας 28χρονος νέος, από το Λος Άντζελες, ο οποίος ζούσε με προβλήματα ακοής από μικρό παιδί. Η ιστορία του συγκλονίζει καθώς έχασε την ακοή του όταν προσβλήθηκε από μηνιγγίτιδα μόλις έξι μηνών.

Μέχρι και σήμερα, ο Aric, μπορούσε μόνο να διαβάσει χείλη και χρησιμοποιούσε τη νοηματική γλώσσα. Προσπαθούσε να επικοινωνήσει με τους ανθρώπους και με βάσει τα λόγια του, η συναναστροφή με τους ανθρώπους ήταν μεγάλη πρόκληση για εκείνον επειδή αρκετές φορές δεν καταλάβαινε τί του έλεγαν. Δεν μπορούσε να ακούσει το θρόισμα των φύλλων, το κελάηδισμα των πουλιών, τα γέλια των ανθρώπων ακόμα και τους ενοχλητικούς θορύβους των αμαξιών και της κόρνας τους, που θα φάνταζε μελωδία στα αυτιά του. Έστω και έναν μικρό θόρυβο να μπορούσε να ακούσει θα ήταν ευχής έργον για εκείνον.

Ο Aric, με τη βοήθεια της επιστήμης, δοκίμασε τη λύση του εμφυτεύματος ακοής. Χιλιάδες άνθρωποι έχουν καταφύγει σε αυτήν τη λύση, έχοντας ένα μεγάλο ποσοστό επιτυχίας, το οποίο συμβαδίζει ανάλογα με το ποσοστό δυσκολίας ακοής του ατόμου.

Η πρώτη αντίδραση του 28χρονου νέου άνδρα, μετά την τοποθέτηση του εμφυτεύματος ακοής, είναι μοναδική. Είναι η πρώτη φορά που ακούει στη ζωή του καθαρά φωνές και ήχους. Φανταστείτε να λείπει μία από τις αισθήσεις μας και να τη «γνωρίζουμε» μετά από χρόνια για πρώτη φορά. Είναι μια αξία ανεκτίμητη. Ένα συναίσθημα χαράς, ευτυχίας, ευγνωμοσύνης και παρόμοιο του δεν υπάρχει.

Όπως θα διαπιστώσετε και στο βίντεο, ο Aric, είναι τόσο πολύ χαρούμενος, συγκλονισμένος και γεμάτος με δάκρυα χαράς αμέτρητα. Είναι πολύ λογικό και συνάμα καθηλωτικό. Σε συνέντευξη του μας λέει ότι βρισκόταν σε μια συναισθηματική καμπή της ζωής του διότι δεν μπορούσε να εκφράσει τα συναισθήματά του. Δεν μπορούσε να βρει τις λέξεις. Κάντε εικόνα έναν άνθρωπο να θέλει να εκφράσει σε άλλους ανθρώπους συναισθήματα και ό,τι λαχταρά η ψυχή του. Και να μην μπορεί. Να νιώθει απομονωμένος λόγω αυτής της κατάστασης.

Η έλλειψη ακοής, όρασης, αφής και γενικά η έλλειψη των αισθήσεων μας είναι ένα σημαντικό ζήτημα για τις ζωές των ατόμων που το βιώνουν καθημερινά. Φέρτε στο μυαλό σας την εικόνα ενός ατόμου που δε βλέπει καλά λόγω κάποιων παθήσεων ή καθόλου. Πόσα πράγματα του στερούνται. Από το να δει τον άνθρωπο του μέχρι να μπορέσει να απολαύσει τα χρώματα του ουρανού. Σαφέστατα, η τεχνολογία αλλά και οι δυνατότητες που κάθε κράτος παρέχει, ορισμένες φορές βοηθά τους ανθρώπους αυτούς. Όμως, η πραγματικότητα είναι πως με το που δουν ή ακούσουν για πρώτη φορά στη ζωή τους, τον δικό τους άνθρωπο, το πρόσωπο του και τη φωνή του, πλημμυρίζει η καρδιά τέτοια συναισθήματα που είναι αδύνατον κάποιος να τα περιγράψει. Εκείνη τη στιγμή, η ψυχή του ατόμου που το ζει, νιώθει την απόλυτη λύτρωση, αλλά και όσων το βλέπουν να συμβαίνει.

Ο Aric Hoffmann, έκανε ένα δώρο στον εαυτόν του, μετά το εμφύτευμα. Πήγε στην Disneyland. Μας λέει συγκινημένος: «Όταν ξεκίνησε το show, έμεινα έκπληκτος με τους ήχους που άκουγα. Τότε πραγματικά κατάλαβα τί έχανα τόσο καιρό».

Και αν θέλει κάποιος από εσάς να φανταστεί πως είναι να ακούς για πρώτη φορά, σας παραθέτω τους εξής στίχους.

«Ακούστηκε σαν χάδι και ήταν μόνο η φωνή σου», Ρενέ. Και σαν συμπέρασμα άνθρωπε, από τους καλύτερους ήχους που μπορεί να ακούσει κάποιος, είναι το «σπάσιμο» της φωνής κάποιου όταν βουρκώνει δείχνοντας την ευγνωμοσύνη του απέναντι στο μεγαλείο της ζωής.

 

Πηγή εικόνας: newsbomb.gr

Συντάκτης: Μαριάννα Σεργάκη
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη