Στις 3/6 στην Αθήνα παίζει μια συναυλία για μας που ερωτευτήκαμε με Μαχαιρίτσα

Δε θα ξεχάσω ποτέ τη μέρα που η μητέρα μου, μου είπε »θα σε πάω σε μια συναυλία» κι αυτή η συναυλία ήταν του Λαυρέντη. Ενός ανθρώπου που η ροκιά του ήταν ο ρομαντισμός του και την εξέπεμπε μέσα από κάθε στίχο, νότα κι ανάσα, με αποτέλεσμα να δημιουργεί υπέροχα κομμάτια τα οποία, και να ήθελες να μη σε συγκινήσουν, δεν τα κατάφερνες.

Κι επειδή οι πραγματικά σπουδαίες καλλιτεχνικές παρουσίες δε φεύγουν ποτέ από μέσα μας, στις 3 Ιουνίου στο Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού, οι φίλοι, συνοδοιπόροι και συνεργάτες του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, θα ενώσουν τις δυνάμεις τους για μια μοναδική συναυλία-αφιέρωμα στον εξαίρετο αυτόν καλλιτέχνη, με τίτλο, «Μα υπάρχω ακόμα, είμαι ακόμα εδώ».

Ώρα έναρξης  ορίστηκε η 21:00 μ.μ. και οι πόρτες θα ανοίξουν στις 19:00 μ.μ. Οι καλλιτέχνες που θα συμμετάσχουν είναι οι εξής: Παυλίνα Βουλγαράκη, Γιάννης Ζουγανέλης, Χρήστος Θηβαίος, Ελισάβετ Καρατζόλη, Κίτρινα Ποδήλατα, Γιάννης Κότσιρας, Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος, Δήμητρα Παπιου, Μίλτος Πασχαλίδης, Μιρέλα Πάχου, Διονύσης Τσακνής, Βύρων Τσουράπης, Steve Tesser και ο Γιώργος Νταλάρας. Η τιμή εισιτήριου για προπώληση είναι 16€ και στο ταμείο του θεάτρου 20€. Η είσοδος είναι δωρεάν για ΑΜΕΑ.

Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας γεννήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1956 στη Νέα Ιωνία του Βόλου κι από πολύ μικρή ηλικία ήρθε σε έμμεση επαφή με τη μουσική, ως εργαζόμενος στην αποθήκη μιας δισκογραφικής εταιρίας. Στην ίδια αυτή εταιρία, έμελλε να βγάλει τον πρώτο του άλμπουμ, το 1978, με αγγλικό στίχο με τους «P.L.J. Band» με τίτλο «Gaspar» κι ήταν η MINOS-EMI. Στη συνέχεια, τον βρήκαμε μαζί με τους «Τερμίτες» ενώ το 1989 ακολούθησε σόλο καριέρα ως συνθέτης και τραγουδιστής. Η καριέρα του απογειώθηκε το 1991 με τη συνεργασία του με τον Γιώργο Νταλάρα στο τραγούδι «Διδυμότειχο Μπλουζ». Μετέπειτα ήρθαν τα καταπληκτικά του άλμπουμ «Ρίξε Κόκκινο Στη Νύχτα» (1993), «Παράθυρα Που Κούρασε Η Θέα («1995»), «Παυσίλυπον» (1997), «Το διάλειμμα κρατάει δύο ζωές» (2001), «Τόσα χρόνια μια ανάσα» (2007), «Η εποχή των αμνών» (2010).

Έχει συμμετάσχει σε πάρα πολλές συναυλίες όπου και συνεργάστηκε με εξαίρετους δημιουργούς, όπως εκείνη την τεράστια συναυλία, το 2012, στο Παναθηναϊκό Στάδιο, με τους Ανταμό, Άντζελο Μπραντουάρντι, Κριστόφ, Τονίνο Καροτόνε, Διονύση Σαββόπουλο, Διονύση Τσακνή, Ελεονώρα Ζουγανέλη. Η συναυλία αυτή αργότερα μπήκε στο άλμπουμ του «Οι άγγελοι ζουν ακόμη στη Μεσόγειο» κι έγραψε ιστορία.

Άλλοι καλλιτέχνες που έχουν συνεργαστεί μαζί του κι επί σκηνής είναι Σάκης Μπουλάς, Δημήτρης Μπάσης, Φλέρυ Νταντωνάκη, Φίλιππος Πλιάτσικας, Δημήτρης Σταρόβας, Μπάμπης Στόκας, Διονύσης Τσακνής, Διονύσης Σαββόπουλος, Δήμητρα Γαλάνη, Δημήτρης Μητροπάνος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Πυξ Λαξ, Γιάννης Κότσιρας, Γιώργος Μαργαρίτης, Βαγγέλης Κονιτόπουλος, Αναστασία Μουτσάτσου, Μίλτος Πασχαλίδης, Κατερίνα Στανίση, Χαρούλα Αλεξίου, Γιάννης Βαρδής, Δήμητρα Γαλάνη και πολλοί άλλοι σπουδαίοι ερμηνευτές.

Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας έγραψε τραγούδια και για δύο ταινίες, το «Ένας κι Ένας», αλλά και για το «Εφάπαξ», καθώς έχει υπογράψει και μελωδίες για πολλές θεατρικές παραστάσεις. Το 2014 κυκλοφόρησε το «Μια Τρύπα στον καιρό… Κύριε Μάνο» με αναφορά στον Μάνο Ελευθερίου.

Στις 9 Σεπτεμβρίου 2019, η χώρα μας έχασε αυτόν τον εξαίρετο καλλιτέχνη, σε ηλικία μόλις 63 ετών. Δε θα ξεχάσω ποτέ εκείνη την ημέρα που ανακοινώθηκε ο θάνατος του Λαυρέντη, καθώς ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για τη μουσική βιομηχανία αλλά και για τον κόσμο όλο. Κι αυτό γιατί ήταν ο καλλιτέχνης των εφηβικών μας ερώτων, εκείνος που πηγαίναμε με μπίρες στο χέρι στις συναυλίες του για να φωνάξουμε «πόσο σε θέλω». Ήταν, λοιπόν, λες και χάναμε ένα κομμάτι αυτού το ρομαντισμού που τόσο μαεστρικά καλλιέργησε μέσα μας.

Στο σημείο αυτό, παραθέτω αυτούσιο το αποχαιρετιστήριο μήνυμα του Διονύση Σαββόπουλου, όταν έμαθε ότι πέθανε ο Λαυρέντης, που μιλάει στην καρδιά όλων μας: «Γεια σου ρε Λαυρέντη! Συνθέτη εσύ μεγάλων επιτυχιών, τραγουδιστή με φωνή όχι ωραία αλλά πολύ γοητευτική κι εντελώς δική σου. Παίξαμε πολλές νύχτες μαζί, εσύ κι εγώ. Εσύ άλλοτε σαν μουτρωμένο παιδί κι άλλοτε σαν καλόκαρδος καπετάνιος με πλούσιο γέλιο. Οι χαρισματικοί και ευαίσθητοι άνθρωποι σαν και εσένα είναι κατά βάθος ντροπαλοί κι όταν τολμήσουν πια, να βγουν έξω και να τα πουν – αισθήματα, σκέψεις, γρατσουνιές – είναι σαν να χάνουν το έδαφος κάτω απ΄τα πόδια τους και τότε, πάνε να ακουμπήσουν σε κάτι που μοιάζει με θυμό και άλλοτε με ξεγνοιασιά. Τέλος πάντων, αιωνίως παρούσα η φωνή σου ρε Λαυρέντη, γιατί είναι αληθινή, περήφανη κι ελεύθερη. Ζωή σε εσάς Ελένη, Μαρία Κλάρα, Σωκράτη και σε εσάς καλοί μου ομότεχνοι, διότι χάσαμε έναν διακεκριμένο συνάδελφο, έναν αγαπημένο. Γλυκό φθινοπωράκι σου εύχομαι Λαυρέντη μου και σε χαιρετώ.»

Ραντεβού στις 3/6 λοιπόν. Πάρτε μπίρες κι έρωτες, για να ρίξουμε κόκκινο στη νύχτα, και λάδι στη φωτιά. Γιατί απ’ όσα έχουμε ζήσει μαζί σου Λαυρέντη, ζητάμε πιο πολλά.