Δε θα βρεις ούτε έναν να μη γουστάρει σαν ηθοποιό τον Βασιλη Χαραλαμπόπουλο

28 Σεπτεμβρίου 1970. Ένα αγοράκι γεννήθηκε στο Αίγιο, και το άστρο του ξεκίνησε τη λαμπρή πορεία του προς τη δημιουργία, την αναγνώριση και την επιτυχία. Από μικρός δεν άντεχε να βλέπει ανθρώπους στενοχωρημένους και ήθελε, με έναν «μαγικό» τρόπο, να τους κάνει να χαμογελούν. Ως παιδί ήταν ντροπαλός και αρκετά ήσυχος. Όταν, όμως, βρισκόταν με τα αδέρφια και τους φίλους του, οργάνωναν μικρά σκετσάκια στη γειτονιά, εμπνευσμένα από τον παλιό, καλό ελληνικό κινηματογράφο. Οι αγαπημένοι του ήρωες ήταν ηθοποιοί όπως ο Θανάσης Βέγγος και ο Ντίνος Ηλιόπουλος. Έτσι, φαινόταν ότι ο δρόμος του οδηγούσε αναπόφευκτα στην υποκριτική. Σήμερα, με ταλέντο του, έχει καταφέρει να μπει στις καρδιές όλων και είναι με σιγουριά ένας από τους κορυφαίους ηθοποιούς της χώρας, αν όχι ο καλύτερος. Ο λόγος, φυσικά, για τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο.

Μεγάλωσε στον Βύρωνα και, από τότε που θυμάται τον εαυτό του, ήθελε να γίνει ηθοποιός. Οι γονείς του δεν έφεραν ποτέ αντίρρηση στο να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα. Μα πώς θα μπορούσαν να κάνουν αλλιώς; Έβλεπαν το πηγαίο ταλέντο του να ξεχωρίζει σε κάθε μαθητική θεατρική παράσταση, με εξέχουσες κριτικές από όλους, που πίστευαν ακράδαντα πως θα γίνει ένας σπουδαίος ηθοποιός στο άμεσο μέλλον. Και δεν έπεσαν έξω! Στα 13 του χρόνια, σε μια αυτοσχέδια σχολική σκηνή, σε ένα διήμερο μαθητικό φεστιβάλ, ένιωσε αυτό που λένε “σύνδεση” με το κοινό και, παράλληλα, την αγάπη του κοινού για εκείνον. Τότε συνειδητοποίησε πως ο δρόμος προς την υποκριτική ήταν μονόδρομος για εκείνον.

Τελειώνοντας το σχολείο, ξεκίνησε σπουδές στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο θεατρικό έργο Καμπαρέ Στόρι του Βαγγέλη Σειληνού, το 1992. Όμως, μέχρι να ανέβει κάποιος τα σκαλοπάτια της επιτυχίας, συναντά πολλές φορές δυσκολίες στον δρόμο του. Κι έτσι συνέβη και στον Βασίλη. Τα επόμενα χρόνια ήταν δύσκολα, μέχρι το 1999, όταν ανέβηκε η παράσταση Το ημερολόγιο του Αδάμ και της Εύας με την ομάδα Δράσις. Αυτή η παράσταση, αν και αμφιλεγόμενη, κατάφερε να γράψει τη δική της ιστορία στο θεατρικό σανίδι, φέρνοντας μια νέα, πιο μοντέρνα προσέγγιση.

Πριν τον δούμε στην τηλεόραση στα Εγκλήματα, υποδύθηκε έναν Ισπανό με τόσο πειστικό τρόπο, που οι θεατές πίστεψαν πως είχε καταγωγή από την Ισπανία και τον έψαχναν στα καμαρίνια για να συνομιλήσουν μαζί του στα ισπανικά. Αυτό συνέβη στην πολύ επιτυχημένη θεατρική παράσταση Μόλις χώρισα. Από εκεί και πέρα, κάθε του δουλειά στεφόταν με απόλυτη επιτυχία.

Σε πρόσφατη συνέντευξή του, παραδέχτηκε ότι οι παλιές ελληνικές κωμωδίες είναι στο DNA του. Γνωρίζοντας τον Κώστα Βουτσά και παίζοντας μαζί του στην ταινία Bang Bang, τον λάτρεψε. Τον μάγεψε ο τρόπος του, ο χαρακτήρας και η ευγένειά του. Επίσης, για ένα μεροκάματο, έκανε μια διαφήμιση για το ευρώ και είχε την τύχη να γνωρίσει από κοντά τον Θανάση Βέγγο. Τον περιέγραψε ως έναν χαρισματικό και μαγικό άνθρωπο, ενώ συμπλήρωσε: «Δεν τον λάτρευα πολύ όταν ήμουν μικρός, όπως τον Ντίνο Ηλιόπουλο, που τρελαινόμουν. Όταν μεγάλωσα, συνειδητοποίησα ότι ο Θανάσης Βέγγος δεν ήταν κωμικός ηθοποιός, και γι’ αυτό δε μου άρεσε όταν ήμουν παιδί. Καταλάβαινα το δράμα που περνούσε, αλλά ως μικρό παιδί δεν μπορούσα να το μεταφράσω μέσα μου. Όταν το κατάλαβα, συνειδητοποίησα πόσο μεγάλος ηθοποιός ήταν».

Φέτος, συμπληρώνει δέκα χρόνια γάμου καθώς στις 7 Ιουνίου του 2014 παντρεύτηκε τη Λίνα Πρίντζου στη Βενετία με καλεσμένους ελάχιστους φίλους και τις οικογένειές τους. Οι δύο τους είναι από τα πιο ταιριαστά ζευγάρια και τους ενώνουν πολλά κοινά στοιχεία, όπως η λατρεία τους για τη φύση και τα αδέσποτα ζώα. Σε συνέντευξή του στο Στούντιο 4 της ΕΡΤ, ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος ανέφερε ότι η πρώτη του γνωριμία με τη γυναίκα της ζωής του, έγινε τυχαία στην τράπεζα που εργαζόταν και ήρθε η σειρά του για να εξυπηρετηθεί: «Πήγα στην τράπεζα για κατάθεση κι έφυγα με ανάληψη», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Πράγματα που πρέπει να ξέρετε για τον Βασίλη:

Έχει δώσει τη φωνή του στη μεταγλώττιση για τη σειρά ταινιών Ξενοδοχείο για τέρατα και για την ταινία Ο ρατατούης.

Έχει κερδίσει το Βραβείο Νέου Δημιουργού της Ένωσης Θεατρικών Κριτικών, για την παράσταση «Βάτραχοι» του Αριστοφάνη που ανέβηκε από το ΚΘΒΕ το 2003. Το βραβείο Α ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Θες/νίκης για την ταινία «Πέντε λεπτά ακόμα» το 2006 και το Βραβείο Β ανδρικού ρόλου στην τηλεοπτική προσαρμογή του μυθιστορήματος «Το 10» του Μ.Καραγάτση.

Τα θεατρικά έργα που έχει συμμετάσχει με μεγάλη επιτυχία είναι: Λυσιστράτη (2010), Ειρήνη (2013), Βάτραχοι (2014), Αχαρνής (2015), Nine (2015), Μαγειρεύοντας με τον Έλβις (2015), Συρανό (2016), Το ημέρωμα της Στρίγγλας (2016), Η κατάρα της Ίρμα Βεπ (2017-18), Πλούτος (2018), Ερωτευμένος Σαίξπηρ (2018), Ο κουρέας της Σεβίλλης (2021), Ο Μισάνθρωπος (2021), Underground (2023-24).

Εκτός από τις προαναφερθείσες παραστάσεις και ταινίες, μην ξεχνάμε ότι έχει συμμετάσχει το 1996 στο Ρ20 με τον Λάκη Λαζόπουλο και το 2004 στη Λούφα και Παραλλαγή. Όσον αφορά για το τηλεοπτικό σήριαλ «Είσαι το ταίρι μου», ποιος δεν τον θυμάται; Σε παλαιότερη συνέντευξή του δήλωσε για την εμβληματική αυτή σειρά: «Η βάση αυτής της σειράς είναι η αγάπη, ο έρωτας, πράγματα τα οποία δεν παίζουν ρόλο σε ποια γενιά είσαι για να ζήσεις αυτά τα συναισθήματα. Είναι οι γνώριμοι άνθρωποι της σειράς, ο κολλητός μας, ο συγκάτοικος μας, οι φίλοι μας».

Φυσικά, μην ξεχνάμε και τη συμμετοχή του στους «Δέκα μικρούς Μήτσους» ως ο λατρεμένος μας κομμωτής. Πηγαίο χιούμορ, με ατάκες να διαδέχονται η μια την άλλη, με αποκορύφωμα την τελευταία του εμφάνιση στο Αλ τσαντίρι με τον Λάκη Λαζόπουλο πριν λίγες ημέρες, στον ίδιο ρόλο.

Μετά από 13 χρόνια τηλεοπτικής αποχής επιστρέφει δυναμικά με τη νέα σειρά του Σωτήρη Τσαφούλια ως πρωταγωνιστής μιας ιστορίας για ένα διάσημο ριφιφί που συνέβη στην Αθήνα πριν χρόνια.

Κλείνοντας, ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος μας λέει τι τον κάνει χαρούμενο. Το θέατρο το λατρεύει αλλά δεν είναι η ζωή του. Η ευτυχία, λοιπόν, για εκείνον είναι παντού, αρκεί να την κατανοήσεις, να μην την μπερδέψεις με την επιτυχία ή με τη λάμψη ενός «ψεύτικου» κόσμου. Να την αντιληφθείς και να την επιλέξεις. Προσωπική του συμβουλή, να εύχεστε στα πεφταστέρια όπως έκανε εκείνος μικρός γιατί «οι ευχές βγαίνουν, αρκεί να τις κυνηγήσεις».