Κάνει ησυχία σήμερα. Έτυχε και κάνει ησυχία και μπόρεσα να σε ακούσω. Ξέρεις, λίγες φορές ακούω έναν ψίθυρο και πολλές από αυτές τις φορές δε σου δίνω σημασία. Μη με ρωτήσεις γιατί, «έχω άλλα θέματα» θα σου απαντήσω.
Τι εννοείς «τι είναι ποιο σημαντικό από εμένα» τι ερωτήσεις είναι αυτές;
Σκέφτομαι την Ανθή. Ναι, είναι φίλη μου και θέλω να τη βοηθήσω γιατί μπορω. Και χθές σκεφτόμουν την Κατερίνα, και; Αφού μπορώάντα μπορώ!
Άσε με σου λέω, μη φωνάζεις, μη με τρομάζεις! Δε θέλω να σκέφτομαι. Δε θέλω να σκέφτομαι πόσο ικανή είμαι και δεν κυνηγάω ό,τι πιστεύω ότι αξίζω. Το ξέρω,ναι, αλλά άσε με λίγο να δικαιολογηθώ! Έχω θρέψει κάποιους κόκκους δικαιολογιών στο κεφάλι μου και έχουν πολλαπλασιαστεί. Η μία δικαιολογία έφερε την άλλη και δεν υπολόγισα ότι θα κατακλύσουν το μυαλό μου.
Όχι δε μου αρέσει η δουλειά που κάνω αλλά μου επιφέρει χρήματα και ας έχω σπουδάσει κάτι άλλο, όχι δε με καλύπτει ο σύντροφός μου αλλά «ποιος θα με αγαπήσει ξανά έτσι;» Και εντάξει ναι, η παρέα μου συνεχίζει και υπάρχει επειδή είμαστε από το σχολείο μαζί. Τι; Δεν είναι σημαντικό; Δεν μπορώ να αλλάξω αυτά τα δεδομένα, δεν το καταλαβαίνεις; Σου φωνάζω, το ξέρω αλλά φταίει η οργή μου. Είναι η οργή μου που προέρχεται από την αδυναμία μου να αλλάξω τα δεδομένα της μέχρι τώρα ζωής μου, ενώ ξέρω ότι πια δε με καλύπτουν. Δε με εκφράζουν.
Είπα αρκετά. Δεν το συνηθίζω. Σε ακούω. Τώρα σε ακούω. Μίλα.
«Βολεύτηκες. Βολεύτηκες και συνήθισες σε μια καθημερινότητα που όρισες στα δεκαπέντε σου. Ξύπνα και κοιτάξου στον καθρέφτη σου! Σε βλέπεις; Μεγάλωσες! Σταμάτα να ασχολείσαι με την επιφάνεια σου, να φροντίζεις τα ρούχα σου και όχι το σώμα σου, να φροντίζεις να αγοράζεις τα καλλυντικά σου και όχι το πρόσωπό σου. Κοίταξε τη γύμνια σου. Εκεί θα δεις και μένα. Υπάρχω μέσα σου.
Ξεκίνα να αποβάλεις ό,τι άχρηστο έχεις διατηρήσει όλα αυτά τα χρόνια. Δε σε καλύπτει η σχέση σου; Απελευθερώσου. Δεν επικοινωνείς με κάποια άτομα γύρω σου; Απομακρύνσου. Τι φοβάσαι; Tη μοναξιά; Έχεις να ασχοληθείς με μένα. Εμένα πρέπει να φροντίσεις. Με μένα θα συνάψεις την πιο στενή, την πιο υγιή σχέση. Πρέπει να το κάνεις τώρα! Το οφείλεις στον εαυτό σου και στους άλλους.
Σ’ αυτούς που θα σε γνωρίσουν τώρα ή και σε αυτούς που θα τους αφήσεις να σε μάθουν τώρα. Που θα είσαι ο ακροατής τους και το ίδιο θα είναι κ αυτοί για σένα. Και θα διαφωνούν μαζί σου κι εσύ θα αισθάνεσαι περίεργα γιατί δεν το είχες συνηθίσει αυτό. Εσύ δεν είχες συνήθως δίκιο; Τώρα τι έγινε;
Πιες την τελευταία γουλιά από τον καφέ σου τώρα και φύγε χωρίς τη συνηθισμένη έπαρση που συνήθως έχεις, φύγε με το συναίσθημα της ήττας και πήγαινε να σκεφτείς. Πες «είχαν δίκιο! Δεν έχω μόνο εγώ».
Αυτό έμαθες σήμερα. Κάθε μέρα να αισθάνεσαι αυτήν την ωραία έκπληξη. Και αυτό ονόμασέ το εξέλιξη. Είναι η δική σου. Κι έγω θα γίνομαι πιο δυνατή μέσα σου. Προχώρα. Έχεις κι άλλα να δεις. Νιώσε με που πιστεύω σε σένα. Εμπιστεύσου με και φρόντισε να με κρατήσεις ασφαλή και ακέραια. Μη με παραδώσεις με ευκολία σε σχέσεις παροδικές.
Είμαι η ψυχή σου κι είμαι πολύτιμη. Κράτησε με ζωντανή, προστάτεψε με. Και άφησέ με να σε οδηγήσω εγώ.»
Επιμέλεια Κειμένου Ιωάννας Καμπουρίδου: Κατερίνα Κεχαγιά.
Συντάκτης: Ιωάννα Καμπουρίδου
