Μην αφήσεις το θιγμένο σου εγωισμό να σε αλλάξει

Το εγώ μας. Το θιγμένο μας ή το πληγωμένο μας εγώ. Το πιο ευαίσθητο σημείο του εαυτού μας, η αχίλλειος πτέρνα μας. Πότε όμως θίγεται και πότε πληγώνεται ένας εγωισμός;

Αναφερόμαστε στις σχέσεις, στις ανθρώπινες σχέσεις σε γενικά πλαίσια. Στις σχέσεις τις έντονες. Που το κάθε συναίσθημα το νιώθεις απ’ τα ενδότερα σημεία του εγκεφάλου σου, μέχρι τα ακροδάχτυλά σου. Σ’ αυτές, που μετά το χωρισμό πονάνε περισσότερο, γιατί αισθάνεσαι ο ίδιος προδομένος για τον τρόπο που έφυγε απ’ τη ζωή σου ένας δικός σου άνθρωπος.

«Θέλω να προχωρήσω» είπαν. Να προχωρήσουν χωρίς εσένα, έχοντας στο δικό τους μυαλό λόγους που δε σε άφησαν ποτέ να μάθεις κι όλα αυτά σε μια στιγμή. Ακόμη και να φαντάζεται τα αίτια, θέλοντας για ακόμη μια φορά να τους δικαιολογήσεις, ο τρόπος που έφυγαν αρκεί για να σε πληγώσουν, να θίξουν το εγώ σου και την αξιοπρέπειά σου.

Ένας πληγωμένος εγωισμός δύσκολα δείχνει να γιατρεύεται. Πρόκειται για πληγή που αφήνει δυνατό σημάδι. Μην κοιτάξετε να τη δείτε στο σώμα σας, εκεί μπορεί να ξαναζεσταθεί και να επουλωθεί σχετικά γρήγορα. Η συγκεκριμένη, βρίσκεται στο  μυαλό σας.  Ακόμα κι αν νιώθετε πως ο πόνος έχει περάσει, είναι σαν ένα παλιό τραύμα που σε ενοχλεί κάθε φορά που ο καιρός αλλάζει.

Και βρίσκεται εκεί, για να σου υπενθυμίζει τι έζησες και πώς ένιωσες, μέχρι τη στιγμή που θα ξαναεμφανιστεί στη ζωή σου και θα νιώσεις λυτρωμένος. Θα θες να επουλώσει όλες τις πτυχές της τότε πληγής σου, προσφέροντάς σου απλόχερα την ηθική ικανοποίηση που πάντα ονειρευόσουν. Θα προσπαθεί κάθε μέρα, ώσπου κάποια στιγμή θα κουραστεί ενώ εσύ θα θες κι άλλο. Γιατί αυτός ο ύπουλος εγωισμός είναι αχόρταγος! Δεν ικανοποιείται με τίποτα, θέλει διαρκώς ανατροφοδότηση κι επιβεβαίωση.

Και φτάνει η στιγμή που όλα μπερδεύονται. Δεν ξέρεις ποιος είναι ο θύτης και ποιο το θύμα. Και ενώ παρουσιάζεσαι σαν θύμα μιας άσχημης κατάστασης, καταλήγεις να συμπεριφέρεσαι πολύ χειρότερα από εκείνον που σε πλήγωσε, χωρίς να σε νοιάζουν τα δικά του συναισθήματα. «Έσφαλε και θα πληρώσει» σκέφτεσαι. Όμως κανένας δεν μπορεί να πληρώνει ες αεί.

Το τίμημα ας είναι ανάλογο με τη ζημιά, αλλά ας πληρωθεί πια αυτό το ρημάδι για να μπορεί κι αυτή η σχέση να πάει παρακάτω. Διαφορετικά είσαι ο πλέον ακατάλληλος για να δίνεις δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες γιατί τάχα μου το αξίζουν. Τι αξίζουν και κατά πόσο, εσύ έχεις αναγνωρίσει την αξία αυτή, δεν μπορείς να το σκεφτείς όμως.

Το γεγονός ότι ο ίδιος δεν μπορείς να ξεπεράσεις το θιγμένο εγώ σου, δεν είναι κατακριτέο. Μόνο που πρέπει να το συνειδητοποιήσεις, να μαζέψεις τα κομμάτια σου και να προχωρήσεις με αξιοπρέπεια. Μείνε μόνος σου, συναρμολόγησε τον κομματιασμένο εγωισμό σου και κάνε μία νέα αρχή ολοκαίνουριος, απαλλαγμένος από σημάδια προηγούμενων πληγών.

Όλοι έχουμε όρια που καθορίζονται απ’ τα στοιχεία του χαρακτήρα μας. Ένα από αυτά είναι κι ο εγωισμός μας. Έχουμε διαμορφώσει μια εικόνα του εαυτού μας και έχουμε επιλέξει μέχρι ποιο σημείο θα ανεχθούμε κάτι, τι θα συγχωρήσουμε, τι θα προσπεράσουμε και μέχρι πού θα υπομείνουμε. Ο εγωισμός μας, είναι αυτός που θα ρυθμίσει τα όριά μας, αλλά κι αυτός που θα επηρεάσει και τη διάθεση του συμβιβασμού μας προκειμένου να διατηρηθεί μια υγιής σχέση.

Κι ολοκληρώνοντας αυτή τη ζόρικη μάχη με τον εγωισμό σου, θα βρεις έναν άνθρωπο με τον οποίο θα είσαι ο εαυτός σου. Τα λόγια θα γίνονται πράξεις και δε θα αισθάνεσαι καμία απειλή, γιατί θα είσαι καλά με σένα και γιατί δε θα καταπατά τα όρια που μόλις έβαλες. Καμία μαριονέτα στα χέρια του δικού σου εγωισμού και κανένας λόγος για να γίνεις εσύ αυτό το περίφημο, πλην τρομακτικό κουκλάκι, γιατί θα είναι κι αυτός ο εαυτός του.

Συνέχισε να δίνεις τις μάχες σου λοιπόν και θα έρθει η στιγμή που θα αφεθείς και δε φαντάζεσαι πόσο ωραία θα είναι…