Το παίζετε φίλοι, δεν είστε

Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν μπορούσαμε να διαβάσουμε το μυαλό του προσώπου που μας ενδιαφέρει; Πόσα αναπάντητα ερωτήματα, που δεν μπορείς να τα θέσεις γιατί είστε απλά φίλοι, θα είχαν απαντηθεί, αλλά πόσα απ’ τα αμήχανα βράδια σας θα είχαν χάσει την αξία τους; Γιατί όλα ξεκινούν υπό το πέπλο μιας «φιλίας». Και μάλιστα αθώας φιλίας. Για σένα; Για τον άλλον; Και για τους δυο σας;

Και σε αυτό το σημείο, διερωτάσαι κι εσύ, μαζί με μια ολόκληρη ομάδα ερευνητών ψυχολόγων, κατά πόσο μπορεί να αναπτυχθεί πραγματική φιλία μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας. Ενώ λοιπόν, οι απόψεις επί του θέματος διίστανται, ωστόσο, θα μπορούσαμε να πούμε πως η αλήθεια κρύβεται κάπου στη μέση.

Απ’ τη μία πλευρά, υπάρχουν εκείνοι που θεωρούν πως τα αντίθετα φύλα έλκονται χωρίς αμφιβολία ενώ απ’ την άλλη, υπάρχουν εκείνοι, που υποστηρίζουν θερμά έναν φιλικό δεσμό. Στο σημείο αυτό βέβαια, ξεχάσαμε να αναφέρουμε τα άτομα εκείνα που προσπαθούν να διατηρήσουν με κόπο κι ιδρώτα φιλικά αισθήματα, ακόμα κι αν έχουν διαπιστώσει πως τα δικά τους έχουν μεταφερθεί σε άλλο επίπεδο και προτιμούν να τα θάβουν.

Ανθρώπινες σχέσεις που ξεκινούν απότομα στο μοτίβο της δήθεν φιλίας, με μεσημεριάτικα τηλεφωνήματα για «παρέα» στην ψυχρή κίνηση της εθνικής, μια βόλτα με το αμάξι τα ξημερώματα, με κρασί και πλαστικό ποτήρι, σε ώρες ακατάλληλες, αλλά δικές σας. Είναι οι ώρες εκείνες, κατά τις οποίες μόνο τα ζευγάρια θα προτιμούσαν να μοιραστούν από κοινού τον χρόνο τους, αλλά και μια συνάντηση, κατά τύχη στα στενά της γειτονιάς, να έχετε πάντα κάτι να πείτε ο ένας στον άλλον, είναι κάποια απ’ τα δείγματα αυτού του τύπου φιλίας.

Γνωρίζετε πια άψογα ο ένας τον άλλον κι η οικειότητα που έχετε αναπτύξει μεταξύ σας, είναι ξεχωριστή. Ο ένας γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες, τις ανασφάλειες και τις προτιμήσεις του άλλου, απ’ τις πιο απλές, μέχρι και τις πιο εξεζητημένες. Πρόκειται με άλλα λόγια, για μια επικοινωνία ανώτερη από εκείνη της φιλίας, η οποία προσιδιάζει μεν στα δεδομένα της σχέσης, αλλά δεν κατορθώνει ποτέ να τη φτάσει. Ένα βέλος, που για λίγα δευτερόλεπτα χάνει τον κεντρικό στόχο, γιατί κάθε φορά που αιωρείται κάτι τέτοιο στον αμήχανο αέρα σας, υπενθυμίζετε ο ένας στον άλλον την ιδιότητα του «φίλου». Για να μην ξεχνιέστε.

Γιατί τις περισσότερες φορές, λόγω συμφωνίας των χαρακτήρων και κοινών παρελθοντικών ερεθισμάτων, τα ενδιαφέροντα μεταξύ των δύο ανθρώπων συμπίπτουν. Ο τρόπος σκέψης τους έχει μια κοινή πορεία. Δεν αλλοιώνονται σε άσκοπες λεπτομέρειες για να εξηγήσουν κάτι, γιατί είναι και για τους δυο γνωστά. Έτσι νιώθουν πιο δυνατοί κι έτοιμοι να προσπεράσουν όλα τα αρνητικά σημεία του παρελθόντος και να σβήσουν τις κακές αναμνήσεις.

Κι ενώ είναι γνωστά και στους δυο τα όρια που έχουν θέσει, αυτά τα ίδια τα ξεχνούν όταν βρίσκονται μόνοι στο δωμάτιο, λίγο πριν τους πάρει ο ύπνος αγκαλιά. Αλλά δεν πρέπει να αποκοιμηθούν. Γιατί κάνουν απλά παρέα.

Όσο κι αν σε ενοχλούν, λοιπόν, ή σε μπερδεύουν, τα «benefits» του δικού σας friend-zone, νιώθεις παράλληλα την ανάγκη να είσαι όλο και περισσότερο κοντά σε αυτόν τον άνθρωπο. Υποχωρείς, μεταβάλλεις τα όριά σου και με αργό ρυθμό ίσως και να αλλοιώνεσαι για να χωρέσεις στο καλούπι του. Κι ίσως να το καταφέρνεις, αλλά για λίγο, γιατί όταν καταλάβει κι αυτός, ότι προσπέρασε τα όρια, όλο και λιγότερο χώρο θα σου παραχωρήσει την επόμενη φορά, από φόβο. Κι αυτός αποτελεί τον δικό σας φαύλο κύκλο.

Κι όλο και περισσότερο θα επαναλαμβάνεται. Κι όσο θα επαναλαμβάνεται, όλο πιο επώδυνο θα είναι γι’ αυτόν που «πρόδωσε» αυτή τη φιλία. Που δεν κατάφερε να διαφυλάξει τα όρια, αλλά ένιωσε πιο δυνατά από ποτέ κάθε στιγμή τους, όσο παράτολμο κι αν είναι.

Γιατί κάποιοι άνθρωποι, εμφανίζονται στη ζωή σου για να σου δείξουν κάτι που δεν ήξερες πως είχες. Ανιδιοτελή αγάπη, πάθος, ενθουσιασμό κι υπομονή. Κάτι, που για κάποιον λόγο είχες αφήσει στο σκοτάδι. Αυτό, εκείνοι το φώτισαν και το έβγαλαν στην επιφάνεια ξανά.

Και σήμερα που τα διάβασες αυτά, ίσως να κατάλαβες πόση λάμψη κατάφερες να σκορπίσεις. Άλλοι την κράτησαν, άλλοι όχι.

Το σημαντικό όμως είναι πως εσύ κατάλαβες ότι μπορείς να το κάνεις.