Το Πάσχα είναι πιο ερωτικό απ' τα Χριστουγεννα

Έτυχε το προηγούμενο διάστημα να βρεθώ σε μια παρέα, στην οποία κόντεψαν να χαλάσουν χρόνιες φιλίες, για το ποια γιορτή είναι η «καλύτερη»! Πάσχα ή Χριστούγεννα σε ένα φεστιβάλ υποκειμενικότητας, γιατί ο καθένας έχει συνδυάσει με τις δικές του εμπειρίες τις γιορτές αυτές, έχει τα δικά του θέλω και τις δικές του γεύσεις!

Ορμώμενη λοιπόν από αυτόν τον πολύωρο καφέ, στον οποίο άκουσα τον κάθε έναν να υποστηρίζει με τόσο μένος τη θέση του, σκέφτηκα να κάνουμε ένα battle μεταξύ αυτών των δύο, ένεκα και των ημερών. Πάσχα Vs Χριστούγεννα, λοιπόν; Με παραπομπές απ’ τις καθιερωμένες συνήθειες απ’ την καθεμία γιορτή, που κάθε χρόνο φαίνεται να τις ζούμε πρώτη φορά!

Όμορφα κι ωραία, θα ήθελα να ξεκινήσουμε αυτήν την αναμέτρηση, δίνοντας έμφαση στο φαΐ, γιατί όταν μιλάμε για γιορτές στην Ελλάδα, το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό είναι τα τεράστια τραπέζια. Εθνικές είναι οι γιορτές; Θα φάμε! Θρησκευτικές είναι οι γιορτές; Πάλι θα φάμε! Στην προκειμένη, στη ζυγαριά μπαίνει η γεμιστή γαλοπούλα με τη μαγειρίτσα. Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να καταγγείλω τον ρατσισμό που υπάρχει με αυτό το έδεσμα! Μα είναι δυνατόν να το τρώμε μόνο το βράδυ της Ανάστασης; Γιατί; Ίσως μόνο γι’ αυτό, η μαγειρίτσα να νικάει με μικρή διαφορά, στο κάπως άδικο battle για τη γαλοπούλα, η οποία όντας πιο απελευθερωμένη, μπορεί να τιμηθεί και στα μέσα της χρονιάς, κάτι που δεν την καθιστά βέβαια καθόλου ιδιαίτερη. Κρίμα!

Προχωράμε, έχοντας μπει πια στο πετσί του ρόλου και πάμε στις επίμαχες νύχτες Παραμονής Πρωτοχρονιάς κι Ανάστασης. Για μας τα κορίτσια θα ήθελα να πω, πως αυτό το άγχος της τελευταίας στιγμής για το τι θα βάλουμε για εκείνο «Το καλό!», να μη μας βρει άσχημα η χρονιά που έπεται, πόσο κακό; Ενώ στη βραδιά της Ανάστασης, είσαι πιο χαλαρή, πώς να το κάνουμε; Κι η αναμέτρηση μόλις ξεκίνησε, με το Πάσχα να προηγείται λόγω ψυχολογικού στρες των Χριστουγέννων.

Έχει πάει ήδη δώδεκα παρά, έχεις βάλει ήδη τον Σπύρο Παπαδόπουλο, ο οποίος πληρώνεται για να τον βλέπουμε εμείς να γλεντάει και να πίνει δίχως αύριο κι ετοιμάζεσαι να ευχηθείς, στα πρώτα λεπτά της νέας χρονιάς, γιατί μετά το σήμα θα πέσει λόγω υπερφόρτωσης της εκάστοτε εταιρείας -το πρόβλημα εξακολουθεί να υφίσταται από το 2000! Κι ακόμα κι αν δεν σας αρέσει να βγαίνετε, εκείνη τη μέρα θα κάνετε την υπέρβαση και θα βγείτε για εκείνο το «καλό» που είπαμε παραπάνω, ενώ ξέρετε ότι στην πραγματικότητα θα το μετανιώσετε απ’ την ταλαιπωρία που επρόκειτο να υποστείτε.  Κάτι που φυσικά δεν ισχύει στο βράδυ της Ανάστασης. Με τα ακούσματα του Χρήστου Σαντικάι -ο οποίος νικάει εύκολα τη χριστουγεννιάτικη Βανδή-, όλα είναι πολύ πιο ήρεμα, γιατί όλοι μας έχουμε βάλει ένα πρόγραμμα. Το ίδιο πρόγραμμα όμως. Να μην ξενυχτήσουμε πολύ, για να ξυπνήσουμε αύριο να ετοιμάσουμε το αρνάκι μας. Και να νιώσουμε!

Κι όταν λέμε να ετοιμάσουμε το αρνί, εννοούμε φυσικά, να προλάβουμε να «τσιμπήσουμε» το αρνί, πριν καν πέσει στο τραπέζι. Υπάρχει κάποιος που περιμένει να σερβιριστεί; Αν υπάρχει, ας αναλάβει το κόστος της επιλογής του. Άφθονο κρασί ή μπίρα, κάτω απ’ την ηλιόλουστη ατμόσφαιρα και κάπως έτσι το κινούμενο αρνάκι έρχεται να αποτελειώσει το Χριστουγεννιάτικο δέντρο ως έθιμο της αντίπαλης γιορτής. Με διπλό κιόλας.

Όσον αφορά στο στολισμό, τα Χριστούγεννα είναι κάπως τυχερά. Συμπίπτουν με την αλλαγή του χρόνου, οπότε τα στολίδια συνδυάζονται κι εμπλουτίζονται με τα πρωτοχρονιάτικα. Το Πάσχα πάλι, πώς να αναμετρηθεί με τα λαγουδάκια του απέναντι σε φωτάκια, γιρλάντες κι έλατα; Τα Χριστούγεννα είναι γιορτή που διαρκεί άτυπα δύο εβδομάδες τουλάχιστον, έναντι του Πάσχα, που στην ουσία ημέρες γιορτής είναι μόνο δύο. Τεράστια διαφορά και τα Χριστούγεννα παίρνουν το προβάδισμα εδώ.

Αρνούμαστε φυσικά να συγκρίνουμε τα πασχαλινά κουλουράκια με τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες. Τι να προλάβουν να σώσουν τα σοκολατένια αβγά, έναντι αυτής της απερίγραπτης εικόνας του σαλονιού σου, που όπου κι αν κοιτάξεις είναι μοιρασμένη σε κάθε γωνιά μια μικρή πιατέλα ευτυχίας;

Και πάνω που τα Χριστούγεννα  μπήκαν δυναμικά στη διεκδίκηση του τίτλου, οι διακοπές έρχονται να δώσουν τη χαριστική βολή! Ο λόγος είναι απλός. Χριστούγεννα στο πατρικό γίνονται, Πάσχα όχι. Το σούβλισμα κι ο καλός, συνήθως, καιρός, επιτάσσουν εξοχή, λουλούδια και θάλασσα.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, το γεγονός, πως γιορτάζοντας τα Χριστούγεννα, μετράς τις μέρες για το Πάσχα. Μόνο αυτή μας η τάση, δηλώνει αυτόματα την προτίμησή μας, γιατί πολύ απλά το Πάσχα νιώθουμε ερωτισμό. Ζώντας την άνοιξη με τα ανθισμένα λουλούδια και τις υπέροχες μυρωδιές τους αυξάνεται κι η λίμπιντο περιμένοντας το καλοκαίρι να την απογειώσει. Όσο κλισέ κι αν σου ακούγεται, είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο.

Οποιαδήποτε γιορτή κι αν προτιμάει ο καθένας, όμως, το κοινό σημείο είναι πως και στις δύο τρώμε, πίνουμε και περνάμε χρόνο με τις οικογένειές μας. Το αυτό θα κάνουμε και το Πάσχα!

Γιορτή να ‘ναι, να έχουμε άδεια και να τρώμε!

Καλό Πάσχα σε όλους!