Δεν μπορούν όλοι να εκφράσουν συναισθήματα με λόγια

Αν είναι κάποιος που μπορεί να μας ζορίσει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Πολλές φορές έρχονται σε σύγκρουση οι κρυφές μας σκέψεις με τα όσα πραγματικά εξωτερικεύουμε και βάζουν έτσι εμπόδια σε κάθε προσωπική κι επαγγελματική σχέση. Οι ανασφάλειες, οι φόβοι, η αμηχανία και όλα εκείνα που σκέφτεται ο ανθρώπινους νους είναι που φέρνουν εντάσεις και δισταγμούς σε καταστάσεις που το μόνο που πρέπει να δείξεις είναι σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Κυριευμένοι από τις αδυναμίες καταλήγουμε να πράττουμε λανθασμένα και παρορμητικά με αποτέλεσμα να χάνονται ευκαιρίες στην πορεία, είτε αυτές αφορούν μια προαγωγή είτε το επόμενο βήμα σε μια σχέση.

Δυστυχώς σε ορισμένες περιπτώσεις το μυαλό δρα με τέτοιον τρόπο που σαμποτάρει το άτομο σε σημείο που παρουσιάζει μια εσφαλμένη εικόνα για τον ίδιο. Όπως είναι για παράδειγμα η λεκτική επιρροή και η αδυναμία εξωτερίκευσης των συναισθημάτων. Όταν δημιουργείται μια νέα σχέση συχνά τα άτομα βιάζονται να εξωτερικεύσουν και να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, εμπλουτίζοντάς τα με λέξεις που εκπέμπουν μουσικές και χρώματα. Τα εξυψώνουν με τέτοιον τρόπο που ο άνθρωπος δίπλα τους φαντάζει ο ένας και μοναδικός. Φυσικά έχοντας σχηματίσει μια τέτοια εικόνα για το ταίρι σου αναμένεις και αντίστοιχη συμπεριφορά και λόγια.

Ωστόσο βλέποντας τον άλλο να μην εκφράζεται και να παραμένει αινιγματικός όπως την ημέρα που τον γνώρισες δε γίνεται παρά να μπεις σε υποψίες. Από το ότι ίσως δε νιώθει όσα εσύ, μέχρι και την ύπαρξη ενός τρίτου προσώπου. Αυτό όμως είναι ένα βιαστικό και λανθασμένο συμπέρασμα καθώς ο κάθε άνθρωπος έχει και διαφορετικό τρόπο για να εκφράσει αυτά που σκέφτεται και κρύβει μέσα του. Υπάρχουν κάποιοι που δεν τα πάνε τόσο καλά με τις λέξεις όσο άλλοι, που δυσκολεύονται στην έκφραση και συχνά τα όσα καταλήγουν να λένε δεν ταιριάζουν με αυτά που όντως νιώθουν. Αυτό με μία λέξη ονομάζεται αλεξιθυμία και είναι μια κατάσταση κατά την οποία οι λέξεις και η εξωτερίκευσή τους είναι ο χειρότερος εχθρός.

Είναι εύκολο να αναγνωρίσεις έναν τέτοιον άνθρωπο. Θα τον δεις συχνά συγχυσμένο και χαμένο στα λόγια του. Κάθε φορά που πάει να εκφράσει τα συναισθήματά του η γλώσσα μπερδεύεται και καταλήγει να μη βγάζουν νόημα τα λεγόμενά του. Μερικές φορές ίσως φαίνεται απαθής, λόγω της έλλειψης ένδειξης συγκίνησης στο πρόσωπό του. Το «σ’αγαπώ» φαντάζει ουτοπικό αφού από τα χείλη του σπάνια ακούγεται κάποιος γλυκός λόγος. Και εκεί που επιτέλους πάει να εκφραστεί, όσα ξεστομίζει ακούγονται λάθος και μέσα από μικρές απροσεξίες δημιουργούνται παρεξηγήσεις και διαφωνίες. Για παράδειγμα μπορεί να προσπαθήσει να κάνει κομπλιμέντο μέσω πειράγματος και να φανεί σαν ένα κακόγουστο ή και προσβλητικό αστείο.

Αυτό όμως δε σημαίνει πως δε νιώθει. Μπορεί να δυσκολεύεται και να αργεί να συνειδητοποιήσει τα αισθήματά του αλλά μόλις γίνει ψάχνει έναν τρόπο για να τα βγάλει. Και κάπου εκεί ξεκινάει ο δύσκολος δρόμος καθώς τα λόγια φαίνεται να μην τον θέλουν ενώ οι πράξεις περνάνε ώρες-ώρες και αψήφιστες. Θέλει προσοχή όταν είσαι με έναν τέτοιον άνθρωπο διότι ενώ μπορεί για σένα αυτά που κάνει να είναι δεδομένα σε μια σχέση, για εκείνον να είναι αποτέλεσμα συνεχόμενων προσπαθειών ένδειξης αγάπης. Η δική του αγάπη πιθανόν να κρύβεται στα απλά και καθημερινά πράγματα. Στον καφέ που θα σου φέρει σε μια ζόρικη μέρα ή στο «να προσέχεις» που θα φωνάξει στον αποχωρισμό.

Θέλει κατανόηση, προσοχή καθώς και καλή διάθεση για βοήθεια σε περίπτωση έντονου κολλήματος. Ο μόνος τρόπος για να ξεπεραστεί μια τέτοια κατάσταση είναι με υπομονή, επιμονή και εξάσκηση. Μόνο μέσω συστηματικών ασκήσεων εξωτερίκευσης μπορεί να επιτευχθεί το λύσιμο της γλώσσας. Θα πάρει χρόνο και σίγουρα δε θα είναι εύκολο για κανέναν από τους δύο, αλλά στην τελική θα μείνετε έκπληκτοι από τη διαφορά που μπορεί να φέρει. Βέβαια ενδιάμεσα αυτών των ασκήσεων είναι σημαντικό να μην ξεχνάτε τις αντοχές και τα όρια ο ενός του άλλου. Ο προσωπικός χώρος είναι απαραίτητος ώστε να μη χαθεί η επαφή με το μέσα σας. Διαφορετικά μπορεί να οδηγηθείτε σε προβλήματα καταπίεσης και απομάκρυνσης.

Συμπερασματικά όταν βλέπεις κάποιον να κολλάει σε αυτά που λέει μη βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα και να κολλήσεις κάποια ταμπέλα. Μερικές φορές οι πιο φαινομενικά απαθείς άνθρωποι είναι και αυτοί που νοιάζονται περισσότερο. Από την άλλη υπάρχουν φορές που τα λόγια είναι περιττά, μπορεί όλο το συναίσθημα να κρύβεται στον τρόπο που σε κρατάει ή σε κοιτάει και εσύ να το χάνεις ψάχνοντας να ακούσεις τις λέξεις που δε θα πει. Για αυτό στην αγάπη και στον έρωτα έχε τα μάτια σου ανοιχτά και όχι τα αυτιά. Η αλήθεια πολλές φορές κρύβεται στις απλούστερες κινήσεις.