Λοιπόν, για πες, είσαι καλά;

Το να είσαι ανοιχτός και ξεκάθαρος σχετικά μ’ αυτά που νιώθεις δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση. Ειδικότερα αν ανήκεις στην κατηγορία των εσωστρεφών ανθρώπων, το να εκφραστείς ή να συζητήσεις αυτά που σ’ απασχολούν, φαντάζει αδύνατον. Βέβαια το κατά πόσο ανοίγεσαι σε κάποιον μπορεί να εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες. Ορισμένες φορές επιλέγεις τον δρόμο της σιωπής. Κι όταν η προσοχή των γύρω σου επικεντρώνεται επάνω σου και σε ρωτούν επανειλημμένα για το πώς είσαι, στρέφεσαι στην ευκολότερη διαφυγή. «Είμαι καλά» λες ενώ μέσα σου επικρατεί ένα χάος.

Πώς όμως αυτή η φράση έχει γίνει η πιο συνηθισμένη απάντηση; Κάποτε το να λες αυτό που αισθάνεσαι ήταν εύκολο, τώρα η συνθήκη άλλαξε. Πλέον το μυαλό σου κάνει δέκα σβούρες για ν’ αποφασίσει τι να απαντήσει. Από τη μία θες να μειώσεις το βάρος του προβληματισμού σου με το να το μοιραστείς κι από την άλλη οι φόβοι σου έχουν στήσει χορό. Ανησυχείς μην κριθείς από τον ακροατή σου, μη σε παρεξηγήσει, μη δε σε κατανοήσει ή ακόμη, μη θεωρήσει ασήμαντο αυτό που εσένα σε στεναχωρεί.

Κάπου μέσα στο μυαλό σου υπάρχει κι η απροθυμία του να φορτώσεις το άτομό σου με τα δικά σου προβλήματα. Σκέφτεσαι πως κι εκείνος θα ‘χει τους δικούς του προβληματισμούς και σκέψεις και δε χρειάζεται έξτρα. Δε θέλεις να του ρίξεις την ψυχολογία, ούτε ν’ ανησυχεί για εσένα και γι’ αυτό προτιμάς ν’ αποκρύψεις την αλήθεια πίσω από ένα χαμόγελο.

Κι όσο αποφεύγεις να το συζητήσεις, τόσο περισσότερο η μαυρίλα μέσα σου εξαπλώνεται. Καταλαμβάνει την ψυχολογία και τη συμπεριφορά σου, σε κάνει άθελά σου αντιδραστικό και νευρικό, συχνά απόμακρο. Οι άνθρωποί σου δυσκολεύονται να σε πλησιάσουν, να δουν τι κρύβεται πίσω απ’ αυτό το μόνιμο αδιάφορο χαμόγελο που απεγνωσμένα προσπαθεί να πείσει πως όλα είναι εντάξει. Ωστόσο δεν είναι πάντοτε πειστικό. Αυτοί που σε ξέρουν καλύτερα, ίσως κι από τον ίδιο σου τον εαυτό, θα καταλάβουν πότε στ’ αλήθεια είσαι καλά και πότε όχι. Θα προσπαθήσουν με έμμεσο ή και άμεσο τρόπο να μάθουν τι είναι αυτό που σε ταράζει και πώς θα μπορούσαν να βοηθήσουν. Αν όμως εσύ επιμένεις πως όλα είναι μέλι-γάλα τότε κι εκείνοι ίσως θεωρήσουν πως δεν τους εμπιστεύεσαι αρκετά. Γεγονός που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη μεταξύ σας σχέση.

Με τον καιρό αυτή η φράση γίνεται τρόπος ζωής. Γίνεται η ασπίδα, η μάσκα, η άμυνά σου προς τον κόσμο. Πίσω απ’ αυτή κρύβεις οτιδήποτε αρνητικό σε διακατέχει και καλύπτεις έστω και προσωρινά τους φόβους και τις ανασφάλειές σου. Στους γύρω σου παρουσιάζεις την πιο δυναμική εκδοχή του εαυτού σου κι ας έχεις κατά βάθος καταρρεύσει ψυχολογικά. Δυστυχώς όμως, δε γίνεται να ζεις μόνιμα μ’ αυτό το προσωπείο. Κάποια στιγμή θα φτάσεις και θα ξεπεράσεις τα όριά σου κι έτσι απλά θα ξεδιπλωθούν με τον πιο άσχημο τρόπο όλα εκείνα που πάσχιζες να κρύψεις.

Η κακή ψυχολογία δύσκολα ξεπερνιέται δίχως βοήθεια από κάπου. Έρχονται και μέρες δύσκολες, μέρες που ούτε εσύ ο ίδιος δε γνωρίζεις πώς να τις διαχειριστείς και σε ρίχνουν. Εκεί είναι που χρειάζεσαι κάποιον να σε βοηθήσει. Να σε κάνει να νιώσεις καλύτερα κι έστω και λίγο να σ’ αφήσει να στηριχτείς επάνω του. Καλύτερα να εκφράζεις αυτά που νιώθεις, παρά να τα κρύβεις. Ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται, ίσως και να ταυτιστούν μαζί σου και να δεις πως δεν είσαι μόνος σ’ αυτό. Όσοι σε νοιάζονται είναι δίπλα σου για κάποιον λόγο. Προτίμησε να εκφραστείς αντί να σιωπήσεις. Άλλωστε τα μάτια σου, το λένε από μόνα τους, μην το ξεχνάς.

Λοιπόν για πες, είσαι καλά;