Να επιλέγεις το «αντίο» σου προσεκτικά

Το τέλος μιας σχέσης δεν είναι ποτέ μια εύκολη υπόθεση, ακόμα κι αν γίνεται συνετά έπειτα από κοινή απόφαση. Είναι δύσκολο ν’ αποχωριστείς έναν άνθρωπο με τον οποίο μοιραστήκατε στιγμές και δημιουργήσατε αναμνήσεις που θα σας συνοδεύουν μια ζωή. Πάντα κάτι θα σας δένει, πάντα κατά βάθος θα υπάρχει εκείνη η ιδιαίτερη σύνδεση που, αν βρεθείτε τυχαία μετά από καιρό κάπου, θα σας θυμίσει τα όσα ζήσατε σε μια περίοδο της ζωής σας. Θέλει χρόνο για να προσαρμοστείς ξανά στην καθημερινότητα που είχες πριν γνωρίσεις εκείνο τον άνθρωπο που έκανε την καρδιά σου να χτυπάει σαν τρελή. Θέλει χρόνο ν’ αλλάξεις συνήθειες και παραστάσεις, αφού ξαφνικά καλείσαι να επιστρέψεις στη μοναξιά. Γι΄αυτό κι ο χωρισμός απαιτεί λεπτότητα στο τρόπο που θα γίνει.

Όταν επιλέγεις να χωρίσεις κάποιον χρειάζεται να είσαι ευθύς, να είσαι ξεκάθαρος κι όχι να χρυσώνεις το χάπι. Θα πρέπει να είσαι ειλικρινής, τόσο με τον εαυτό σου όσο και με τον άνθρωπό σου. Να εξηγείς με επιχειρήματα τι έφταιξε και δε λειτούργησε η σχέση σας, τι άλλαξε κι από τι επηρεάστηκε. Και φυσικά θα χρειαστεί να πάρεις κι εσύ το μερίδιο της ευθύνης που σου αντιστοιχεί, καθώς σε μια σχέση μοιράζεται όσο κι αν δε θέλουμε να το δεχτούμε κάποιες φορές.

Αφού εξηγήσεις τους λόγους που θες να λήξει, κράτησε το στόμα σου κλειστό κι απόφυγε τα μεγάλα και γλυκά λόγια. Το να κάνεις επίκληση στο συναίσθημα δεν κάνει πιο γλυκιά την πίκρα του αποχωρισμού, αντιθέτως μπορεί να ‘χει επιπτώσεις στη ζωή και των δυο.

Το άτομο που επιλέγει να χωρίσει με πολλά γλυκόλογα και «σ’ αγαπώ» προσπαθεί απλώς να απαλύνει τον πόνο, θεωρεί πως έτσι το πρώην ταίρι του θα πάρει πιο ανάλαφρα το θέμα. Ωστόσο, αν γνώριζε τι γίνεται στο μυαλό εκείνου που τ’ ακούει, τότε δε θα το προτιμούσε. Οι φορτωμένες με αγάπη εκφράσεις γεννούν συναισθήματα και σκέψεις που δε φεύγουν μετά τον αποχωρισμό. Αν ακούσεις πως για το πρώην ταίρι σου υπήρξες έως τώρα το καλύτερο κομμάτι της ζωής του, ή ότι πάντα θ’ αποτελείς κομμάτι του κι ότι θα σ’ αγαπάει, τότε αυτομάτως θα θεωρήσεις πως το τέλος δεν είναι οριστικό. Κι εκεί είναι που τα πράγματα περιπλέκονται.

Ξεκινάς κι αναπαράγεις τα λόγια στο μυαλό σου ξανά και ξανά, προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσεις τα κρυφά μηνύματα που πιστεύεις ότι υπάρχουν πίσω από τις λέξεις. Αναλύεις το κάθε σ’ αγαπώ, κάθε χάδι, αγκαλιά κι ανάμνηση. Η ψυχολογία σου επηρεάζεται από εκείνο το άτομο και πτοείται όσο δεν έχεις νεότερα. Κρατάς δήθεν επαφές φιλικές ή μέσω των social media μπαίνεις στο πειρασμό να δεις τι κάνει κι αν περνάει καλά χωρίς εσένα.

Κι αν τύχει κι επιδιώξεις τη συνέχεια μετά το -και καλά- φινάλε σας και δεις ότι δεν ανταποκρίνεται στο κάλεσμά σου, τι γίνεται; Νιώθεις εξαπατημένος, πως σου είπε ψέματα και σε παραπλάνησε ενώ στ’ αλήθεια δεν υπήρχε περίπτωση να τα ξαναβρείτε. Οι αναμνήσεις σας γίνονται εξαιρετικά επίπονες και τα σ’ αγαπώ μοιάζουν σαν ένα γλυκό ψέμα, όλα εκείνα που σε γοήτευαν στο άνθρωπό σου τώρα σε απωθούν και το όνομά του γίνεται απαγορευμένο. Έτσι καταλήγεις να μη θέλεις να θυμάσαι τίποτα από τη σχέση.

Αν θες να έχεις επαφές με το άτομο που χωρίζεις, τότε άφησέ τον στα σιωπηλά, επίλεξε προσεχτικά το αντίο σου και μην πεις λέξεις που δεν τις εννοείς. Μπορεί εκείνη τη στιγμή να πονέσει ή και να νευριάσει, αλλά με την πάροδο του χρόνου θα το εκτιμήσει και θα συνεχίσει τη ζωή του, έχοντας τη σχέση σας στο νου του ως κάτι μοναδικό. Είναι κρίμα να γεννάς ελπίδες ενώ δε σκοπεύεις να επιστρέψεις. Κι αν θελήσεις κάτι τέτοιο, καλύτερα κάν’ το απρόσμενα παρά κρατώντας τον άλλον σε μια μόνιμη αναμονή.

Στην τελική, αν επιμένεις και θες να ξέρει για τα αισθήματά σου, πες τα λιτά και κλείσ’ το εκεί. Πες τα μαζί με το αντίο, χωρίς υποσχέσεις και χωρίς υπαινιγμούς για το «για πάντα». Εξ’ άλλου όταν δυο καρδιές χωρίζουν τα λόγια είναι περιττά, τα είπατε όσα ήταν να πείτε. Τώρα μιλάει ο χωρισμός.