‘Οπως πολλοί θα συμφωνούσαν δεν υπάρχει τίποτα ομορφότερο από όταν μία σχέση εξελίσσεται και μετατρέπεται σε κάτι μεγαλύτερο. Δε συγκρίνεται η χαρά και η ανυπομονησία που νιώθεις όταν εσύ και το ταίρι σου αποφασίζετε να συζήσετε. Μια τέτοια κοινή απόφαση αλλάζει όσα ήξερες και είχες συνηθίσει μέχρι τώρα. Ξεκινάει ένα καινούργιο κεφάλαιο στη ζωής σας, το οποίο καλείστε να διασχίστε μαζί σαν ένα.

Όταν επιλέγεις και συμφωνείς να συγκατοικήσεις με τον άνθρωπό σου δε συμφωνείς απλά στο να μοιραστείς τους τέσσερις τοίχους και την καθημερινότητά σου. Συμφωνείς στο να μη μείνεις ποτέ ξανά μόνος, γιατί ο σκοπός μιας τέτοιας απόφασης είναι να μοιραστείτε μια ζωή μαζί. Φυσικά έχει κι αυτό τις δυσκολίες του, καθώς είναι απότομη η μετάβαση, από την αυτονομία σε κάτι κοινό. Για αυτό άλλωστε η συγκατοίκηση έχει χαρακτηριστεί ως το μεγαλύτερο τεστ των ζευγαριών.

Για να πετύχει ένα τέτοιο εγχείρημα, χρειάζεται προσπάθεια κι από τις δυο πλευρές. Ειδικά αν ανήκεις στην κατηγορία των ανθρώπων που θέλουν τον χώρο και τον χρόνο τους αυστηρά προσωπικό, είναι σημαντικό να καταφέρεις να διατηρήσεις την αυτονομία σου. Διαφορετικά ίσως και να νιώσεις πίεση και ζόρισμα με την πάροδο του χρόνου. Πώς όμως επιτυγχάνεται κάτι τέτοιο; Το μυστικό για μια πετυχημένη συγκατοίκηση απαλλαγμένη από πιέσεις, κρύβεται στη συνέχιση των συνηθειών σου. Δηλαδή, να συνεχίσεις να κάνεις ό, τι έκανες και στην καθημερινότητά σου όσο έμενες μόνος.

Το γεγονός ότι μοιράζεσαι έναν χώρο με το άτομο που αγαπάς δε σημαίνει κιόλας ότι πρέπει να αλλάξεις συνήθειες. Συνεχίζεις αυτά που έκανες και συπεριλαμβάνεις και το ταίρι σου εκεί που είναι εφικτό. Δεν είσαι ούτε αναγκασμένος να κάνεις ό, τι κι ο άνθρωπός σου ούτε και να στερηθείς πράγματα. Δεν παύεις να είσαι ένας άνθρωπος με τις δικές του κινήσεις και ρουτίνα. Θα σηκωθείς να πιεις τον καφέ σου όπως πάντα, θα πας δουλειά, θα βγεις με την παρέα σου, με τη μόνη διαφορά πως όταν γυρίσεις σπίτι θα σε περιμένει μια ζεστή αγκαλιά.

Η καταπίεση του να γίνεις κάτι που δε είσαι ή να κάνεις πράγματα που δε σου αρέσουν μόνο διαφωνίες μπορεί να φέρει. Γιατί αν παρέμβει ένας από τους δυο σε αυτό που κάνει ο άλλος, το αποτέλεσμα θα είναι καταστροφικό. Θα πέσουν κατηγορίες περί προσπάθειας αλλαγής του ατόμου κι αυτό με τη σειρά του θα οδηγήσει σε νεύρα και καβγά. Γι’ αυτό λοιπόν είναι απαραίτητο το να σέβεσαι την ατομική ελευθερία του ανθρώπου που αγαπάς. Με τον καιρό προσαρμόζεσαι στη συμβίωση δίχως την παραβίαση του προσωπικού χώρου. Δίνεις στον άλλον τις ελευθερίες που χρειάζεται για τη ρουτίνα του κι ενσωματώνεις μέσα σ’ αυτή και τη δικιά σου. Και καθώς οι μέρες θα περνούν, οι δυο ρουτίνες θα γίνουν μια, η οποία θα αποτελεί και τη δική σας μοναδική καθημερινότητα.

Συγκατοίκηση δε σημαίνει στέρηση και περιορισμός, σημαίνει απλά ίδια κατεύθυνση. Κάνε το σπίτι πηγή των δυνάμεών σου, εκτόνωνε τα άγχη και μοιράσου τους προβληματισμούς σου. Ο άνθρωπός σου θα βρίσκεται εκεί για να σε απαλλάξει από τα περιττά βάρη. Θα είναι κοντά σου για να σε χαλαρώσει τις στιγμές που τα νεύρα σου ξεπερνούν τα όριά σου. Θα είναι εκεί για να σε στηρίζει και να σου συμπαραστέκεται όταν δεν είσαι καλά. Κι εσύ θα ανταποδίδεις διπλά και τριπλά, μα κυρίως αβίαστα.

Συγκατοίκηση πάει να πει αγάπη. Γιατί το άτομο με το οποίο μοιράζεσαι το κλειδί, επέλεξε να γίνει μέρος της ρουτίνας σου κι όχι να σε αποκόψει από αυτή. Η συμβίωση δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά μονάχα την εκπλήρωση ενός ονείρου. Αποτελεί την αρχή πραγματοποίησης πολλών σκέψεων κι επιθυμιών που είχατε ανά καιρούς στη σχέση. Αποτελεί μια υπόσχεση για κάτι μεγαλύτερο, αποτελεί σημείο εκκίνησης του κοινού βίου σας. Αν η συμβίωση πετύχει, τότε θα μπορεί να πετύχει κι ό, τι άλλο θελήσετε στο μέλλον. Γιατί πολύ απλά, θα έχετε πετύχει το πιο σπουδαίο επίτευγμα, την πραγματικά κοινή ζωή.

Συντάκτης: Ρία Τσιακμάκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου