Και τα χρόνια κυλάνε. Και μαζί με τα χρόνια κυλάμε κι εμείς και για την ακρίβεια κατρακυλάμε. Θυμάσαι εκείνα τα αξέχαστα ξενύχτια που έκανες; Που έβγαινες από το σπίτι σου με τη δύση του ηλίου και γύριζες με την ανατολή του; Θυμάσαι που την άλλη μέρα ήσουν ξεκούραστος και χαλαρός κα έτοιμος να πας να πιεις τα καφεδάκια σου λες και δεν το πήρες σερί από την προηγούμενη; Κι όντως τα κάναμε και τα χαρήκαμε και βγήκαν κι αβίαστα, όμως στη σκέψη να τα ξανακάνουμε και σήμερα νιώθουμε σχεδόν άρρωστοι.

Σαφώς, όσο περνάνε τα χρόνια, έχεις άλλες πια προτεραιότητες όπως το να είσαι εντάξει στη δουλειά την επόμενη μέρα το πρωί, συν το άγχος που σε καταβάλει για τις λοιπές υποχρεώσεις που τρέχουν κάθε μήνα. Είναι περισσότερο δομημένη η μέρα και δεν έχεις την πολυτέλεια να επιλέξεις τον ελεύθερό σου χρόνο, παρά σε επιλέγει εκείνος στα ρεπό σου.

Κάπως έτσι παρατηρείς ότι σιγά σιγά πέρα από τις αντοχές σου χάνεις και το χαμόγελό σου. Παρατηρείς πως σιγά-σιγά δεν έχεις πλέον όρεξη ούτε να βγεις αλλά κι όταν βγαίνεις δεν έχεις την ίδια διάθεση- εξάλλου πώς να έχεις διάθεση όταν οι συζητήσεις σου πλέον έχουν να κάνουν με τα οικονομικά όλων γύρω που δεν είναι και στα καλύτερά τους, τον εγκλεισμό το τελευταίο διάστημα αλλά και τις δυσκολίες που συναντάμε καθημερινά πια στη δουλειά μας. Και σ’ αυτή την κακή διάθεση δε βρίσκεσαι μόνο εσύ αλλά και πολλοί άλλοι, οπότε συχνά είναι σαν να τραβάμε ο ένας τον άλλον προς τη μιζέρια.

Ας είμαστε δίκαιοι όμως. Oι αντοχές μειώνονται και λόγω φθοράς σώματος αλλά και φθοράς νου. Δεν έχεις την ίδια αντοχή να φιλοσοφήσεις για τον Φρόιντ και τον Θεό όταν από πίσω τρέχουν προθεσμίες κι έχεις ημικρανία από προχθές. Ούτε μπορείς να συζητάς 3 μερόνυχτα για ένα γκομενάκι, νιώθεις ότι δεν έχεις καν τον χρόνο γι’ αυτό. Ακόμη και τα ερωτικά σου, που κάποτε ήταν ένα θέμα συζήτησης αδιάκοπο, πλέον τα κρατάς για σένα και τα μοιράζεσαι σε τίτλους ακόμη κι αν έχεις την ανάγκη. Κι είναι πραγματικά περίεργο το πώς, ενώ έχουμε την ανάγκη να συνδεθούμε, να περάσουμε καλά και να μοιραστούμε, επιλέγουμε να είμαστε μόνοι με τις σκέψεις μας. Να επιλέγουμε τελικά τη μοναξιά μας, ακόμη κι αν γύρω μας υπάρχουν άνθρωποι που ίσως και να θέλουν να μας ακούσουν.

Καλό είναι να προσπαθούμε να βρίσκουμε πράγματα που μας γεμίζουν και μας κάνουνε να έχουμε ευχάριστη διάθεση αφήνοντας πίσω αυτή τη μοναχική νότα, που ας μη γελιόμαστε, δεν είναι κι η καλύτερη παρέα!

 

Προγραμμάτισε βραδιές σε σπίτια φίλων

Επίσης μια πολύ καλή ιδέα για να βρούμε ξανά το χαμόγελό μας είναι να συνυπάρχουμε στον ίδιο χώρο με ανθρώπους μας κάνουν και νιώθουμε καλά, άρα μια καλή επιλογή είναι να κανονίζουμε μία συγκεκριμένη μέρα της εβδομάδας να βρισκόμαστε με την παρέα και να πηγαίνουμε κάποιο σινεμά ίσως και σε κάποιο σπίτι να πίνουμε τα κρασάκια μας και να λέμε ιστορίες. Το να βρισκόμαστε σε ένα οικείο περιβάλλον θα μας βοηθήσει να έρθουμε πιο κοντά σ’ εκείνους που μας κάνουν να νιώθουμε ασφαλείς και να μοιραστούμε μαζί τους προβλήματα, προσπαθώντας να βρούμε λύσεις, ή να θυμηθούμε τη φιλοσοφική μας διάθεση. Μπορεί να μην καταφέρουμε να βρούμε σε όλα, αλλά η προσπάθεια μετράει- τουλάχιστον στο ψυχολογικό κομμάτι σίγουρα.

 

Στα ταξίδια ποτέ δε νιώθεις μόνος

Ακόμη μια ιδέα για να τονώσουμε λίγο τον εαυτό μας αλλά και την ψυχολογία μας είναι να κανονίσουμε κάποιο ταξίδι το οποίο μπορούμε να το κάνουμε και μόνοι μας. Μια εξόρμηση κάπου κοντά είναι μια καλή αρχή για ν’ αλλάξουμε τοπία και παραστάσεις. Μπορεί να μοιάζει απλό, αλλά το να ξυπνήσεις ακόμη και 50 km μακριά από το σπίτι σου θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα. Αφήστε που έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα, ακόμη και ταξίδια στο εξωτερικό ευνοούνται αυτό το διάστημα, λόγω των χαμηλών ναύλων. Επίσης υπάρχουνε πάρα πολλοί οδηγοί που σου προτείνουν οικονομικά ταξίδια τα οποία είναι αρκετά προσβάσιμα σε όλους μας πια. Αν όμως για τους δικούς σου λόγους δε θέλεις να το δοκιμάσεις, κλείσε ένα βράδυ σε μια σουίτα στην πόλη σου με πρωινό. Η αίσθηση ότι σε περιποιούνται είναι μοναδική, ενώ πόσο συχνά το κάνεις αυτό εκεί που μένεις;

 

Υπάρχουν ομάδες υποστήριξης

Ένα απλό google search θα σε φέρει μπροστά σε αρκετές δωρεάν γραμμές ψυχολογικής υποστήριξης, αν είσαι από τους ανθρώπους που αισθάνονται μόνοι κι αποκλεισμένοι χωρίς τη δυνατότητα να κανονίσουν κάτι από τα παραπάνω. Υπάρχου φορείς που θα σε καθοδηγήσουν και θα σου προσφέρουν ανακούφιση εντελώς ανώνυμα χωρίς να νιώσεις σε καμία περίπτωση  κι ως προς τίποτα υποχρεωμένος. Ακόμη, βρίσκοντας σελίδες στο φέισμπουκ ή και στο isntagram που μοιράζονται έναν κοινό σκοπό που συμπίπτει με τα ενδιαφέροντά σου, μπορείς να ξεκινήσεις μια συζήτηση με ένα απλό comment, που μπορεί να καταλήξει ως και σε προσωπική σχέση! Ακόμη, υπάρχουν υπηρεσίες που σου προσφέρουν ανταλλαγή μηνυμάτων αλλά και τηλεφωνικές κλήσεις ή τηλεδιασκέψεις με ειδικούς ψυχολόγους, σε περίπτωση που αισθάνεσαι την ανάγκη να μιλήσεις με κάποιον ειδικό αλλά δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις.

 

Οι συνθήκες πάντα θα είναι δύσκολες και ποτέ δε θα είναι ιδανικά πλασμένες. Σίγουρα όμως το χαμόγελο δεν πρέπει να σβήνει από τα χείλη μας. Το πιο σημαντικό όμως, είναι να γνωρίζεις πως είναι οκ να αισθάνεσαι μοναξιά κι αυτό δε σε κάνει ούτε αποτυχημένο, ούτε μίζερο. Σε κάνει απλώς άνθρωπο.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Αγγελική Μαλιόρα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου