Καιρό μετά μαθαίνεις πως στις αρχές σε απάτησε· χωρίζεις;

Στην αρχή κάθε σχέσης έχουμε τις καλύτερες προθέσεις. Οι περισσότεροι ξεκινάμε κάτι σε χαλαρό επίπεδο και λέγοντας σε φίλους και γνωστούς πως θα δούμε πώς θα πάει και πως βλέποντας και κάνοντας. Ο καιρός περνάει, η σχέση δυναμώνει, οι δύο σύντροφοι δένονται όλο και περισσότερο. Όλα αυτά βέβαια συμβαίνουν αφού περάσει εύλογο χρονικό διάστημα. Και να που τα φέρνει έτσι η ζωή, ο χρόνος, η μοίρα, το κάρμα τελοσπάντων και μαθαίνεις εσύ ή το ταίρι σου ότι στο ξεκίνημα της σχέσης υπήρξε ένα ακόμη πρόσωπο -για κάποιους ίσως και περισσότερα.

Εσύ, λοιπόν, που μαθαίνεις πως το ταίρι σου σε απάτησε -γιατί δεν έχει να κάνει με το πότε αλλά με το ότι συνέβη- προσπαθείς να βρεις ακριβώς την χρονική περίοδο και αν είχες σημάδια και απλώς δεν τα έβλεπες ή αν το ταίρι σου ανήκει στην κατηγορία των εξαίρετων player. Χιλιάδες σκέψεις περνάνε από το μυαλό σου και κάπου ανάμεσα σε όλα έρχεται το ερώτημα τι πρέπει να κάνεις και αν έφτασε η στιγμή να χωρίσεις.

Τότε λοιπόν τρέχουν στο μυαλό σου ταυτόχρονα δύο πιθανές εξελίξεις της σχέσης. Η πρώτη σου σκέψη είναι ότι πρέπει να χωρίσεις. Μπορεί και να ανήκεις στην κατηγορία των ανθρώπων που πιστεύουν ότι μια φορά άπιστος για πάντα άπιστος, πως αφού συνέβη και ειδικά στις αρχές που υποτίθεται ότι είστε στην καλύτερή σας φάση, μες τα «μέλια», δεν μπορεί παρά να ξανασυμβεί. Παράλληλα βέβαια, στο δεύτερο σενάριο, σκέφτεσαι πως ήταν στις αρχές που μπορεί κι εσύ να έχεις κάτι στα σκαριά και απλώς να μην έτυχε. Άλλωστε δε σημαίνει πως όταν γνωρίζουμε έναν άνθρωπο ξέρουμε ότι μαζί του θα ταιριάξουμε και θα κάνουμε σχέση ή ότι μέχρι πρότινος δεν υπήρχαν άλλα πρόσωπα στη ζωή μας.

Ας δούμε όμως τα πράγματα και από την άλλη μεριά, από του προσώπου που προχωρά στην απιστία. Αρχικά αυτός ο άνθρωπος βρίσκεται σε μία αρκετά κολακευτική περίοδο. Από τη μία υπάρχεις εσύ που υπάρχουν αισθήματα, περνάτε καλά και το βλέπει να προχωράει και από την άλλη ένα πρόσωπο που τον διεκδικεί και δείχνει πώς νιώθει. Άρα ο σύντροφος που απατά βρίσκεται σε πλεονεκτική συναισθηματική θέση και κολακεύεται ή απλούστερα είναι ένας άνθρωπος ανασφαλής που απλώς εκείνη τη χρονική στιγμή λαμβάνει ταυτόχρονα διπλή επιβεβαίωση. Όπως εσύ μαθαίνοντας για την απιστία σκέφτεσαι διάφορα πιθανά ενδεχόμενα, έτσι κι εκείνος πριν απιστήσει σκέφτεται πολλά. Αυτό που τον κάνει να νιώθει καλά και το χρησιμοποιεί ως άλλοθι είναι πως όταν μία σχέση βρίσκεται στα σπάργανά της δεν ξέρεις πώς θα πάει και σίγουρα δεν έχεις πολύ δυνατά αισθήματα. Αυτό τον βοηθά να πει πως η απιστία γίνεται ευκολότερα γιατί δεν υπάρχει κάποια «σοβαρή» δέσμευση. Το πρόσωπο με το οποίο θα σε απατήσει μπορεί να είναι προηγούμενο ταίρι ή το μεγαλύτερο απωθημένο του. Αυτό βέβαια εσένα δε σε αφορά καθόλου γιατί πρώην σύντροφοι και απωθημένα μπορεί να γυρίσουν ανά πάσα ώρα και στιγμή.

Δεν ξέρω αν κάποιος πρέπει να συγχωρέσει την απιστία -είτε είναι στην αρχή, είτε στη μέση, είτε στο τέλος μίας σχέσης. Αυτό εξαρτάται από τον καθένα ξεχωριστά, τις συνθήκες και τους λόγους που συμβαίνει μία απιστία. Η αρχή μίας σχέσης είναι μια δοκιμαστική περίοδος, μία περίοδος αναγνωριστική. Προσπαθείς να μάθεις τον άλλον, δείχνεις το καλύτερο κομμάτι του εαυτού σου, κάνεις περισσότερες υποχωρήσεις και συμβιβασμούς. Η χρονική περίοδος δε δίνει σε κανέναν το δικαίωμα να απιστήσει, δίνει όμως το δικαίωμα σε κάθε άνθρωπο να αποφασίσει με ποιον σύντροφο θέλει να είναι και τι περιμένει από τον καθένα. Αυτό φυσικά δεν του αφαιρεί την υποχρέωση να είναι ξεκάθαρος απέναντι στον άλλον!

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!