Τι μας ωθεί άραγε να κάνουμε λάθος στην επιλογή συντρόφου; Οι περισσότεροι από εμάς, ανατρέχοντας στο πρόσφατο ή μακρινό παρελθόν μας, θα διαπιστώσουμε πως για μικρά ή μεγαλύτερα διαστήματα έχουμε συνυπάρξει με ανθρώπους που κάποτε νομίζαμε πως θα ‘ταν ιδανικοί. Εκ των υστέρων τα πράγματα μοιάζουν ξεκάθαρα κι ακόμα και τότε καταλαβαίναμε πως με τα συγκεκριμένα πρόσωπα δεν ταιριάζαμε. Κι όμως εκείνη τη χρονική στιγμή επιλέξαμε να είμαστε μαζί τους, προσπαθώντας να χτίσουμε κάτι που ενώ ξέραμε πως θα ‘χει ημερομηνία λήξης, ελπίζαμε να διαψευστούμε.
Υπάρχουν φάσεις που είμαστε συναισθηματικά περισσότερο ευάλωτοι σε σχέση με άλλες κι έτσι δεν το πολυσκεφτόμαστε πριν κάνουμε το βήμα και μπλέξουμε μ’ ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Μπορεί να έχουμε μόλις βγει από κάτι που μας χάλασε και να ψάχνουμε ένα άτομο rebound για να πάμε παρακάτω ή να τονώσουμε την αυτοπεποίθησή μας. Μπορεί πάλι να είμαστε μόνοι καιρό και να μη θέλουμε να πούμε όχι σε ακόμη μια ευκαιρία που εμφανίστηκε στον δρόμο μας.
Καθόλου απίθανο σενάριο ακόμα και να πέσουμε έξω για το πρόσωπο που έχουμε απέναντί μας. Όταν κάποιος μας πλησιάζει δεν κάνει πάντα εξαρχής ξεκάθαρες τις προθέσεις του. Συνήθως θα μας φερθεί με ευγένεια και με όμορφο τρόπο, θα δείξει ενδιαφέρον και θα φροντίσει να καταλάβουμε πόσο έχει γοητευτεί από την παρουσία μας στη ζωή του. Πού να ξέρουμε, λοιπόν, εμείς αν το πρόσωπο ψάχνει κάτι εφήμερο, λίγες στιγμές απόλαυσης ή αν επιδιώκει να βρει το ταίρι της ζωής του; Η καλημέρα που στέλνει κάποιος κάθε πρωί είναι μεν στα πλαίσια του φλερτ και του παιχνιδιού, αλλά δείχνει έναν άνθρωπο που διεκδικεί αυτό που θέλει εκείνη τη στιγμή και τίποτα παραπάνω.
Αν κάποια περίοδο νιώθεις περισσότερο ευάλωτος και αναζητάς το ταίρι που έχεις στο μυαλό σου, ίσως σε μια γνωριμία που μοιάζει υποσχόμενη να μη βλέπεις απλώς έναν άγνωστο που μπήκε στη ζωή σου για να γνωριστείτε, αλλά να θεωρήσεις πως έχεις απέναντί σου τον ιδανικό σύντροφο. Μικρές καθημερινές κινήσεις, ένα τηλεφώνημα μες τη μέρα για να δει πώς είσαι, αρκούν για να πιστέψεις πως αυτός ο άνθρωπος θέλει να ζήσετε το υπόλοιπο τη ζωή σας μαζί και είναι ο έρωτας που εμφανίστηκε μοιραία μπροστά σου. Το «έτσι ξαφνικά» του Ρέμου γίνεται σε μια στιγμή το soundtrack του μήνα σου, ενώ στο μυαλό σου πλέεις σε πελάγη ευτυχίας.
Το να είσαι down ή να ψάχνεις αγάπη και συντροφιά μπορεί να σε να κάνει να βλέπεις ακόμα και τα ψίχουλα σαν ζεστό κι ολόφρεσκο καρβέλι που έχει μόλις βγει από τον φούρνο. Ευτυχώς, όταν περάσεις λίγο χρόνο με τον άνθρωπο που έχεις πλάι σου και συνειδητοποιήσεις πόσο λάθος είναι η επιλογή σου, το λήγεις και προχωράς. Βέβαια, υπάρχει κι ο κίνδυνος ως τότε να έχεις επενδύσει συναισθηματικά και να χαλαστείς ακόμη περισσότερο, γι’ αυτό στις αρχές το καλύτερο θα ήταν να κρατάς μικρό καλάθι.
Γενικά οι άνθρωποι έχουμε την τάση να φτιάχνουμε τη δική μας ιδανική ιστορία και να φανταζόμαστε τους ανθρώπους όπως θέλουμε κι όχι όπως πραγματικά είναι. Το ότι εμείς κάποια φάση ψάχνουμε τον έναν και μοναδικό έρωτα δε σημαίνει ότι θα τον συναντήσουμε κιόλας στο πρώτο πρόσωπο που θα βρούμε μπροστά μας. Όλοι αξίζουν μια ευκαιρία, όμως πριν αφεθούμε εντελώς στο συναίσθημα, ας παρατηρήσουμε λίγο και κάποια άλλα σημάδια.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.