Στους δύο τρίτος δε χωρεί, λέει ο σοφός λαός. Όμως αν ο τρίτος είναι αυτός που προσπαθεί να φέρει τα δύο άτομα σε επαφή μήπως τελικά χωρεί; Η ιστορία γνωστή και χιλιοπαιγμένη, βασική πρωταγωνίστρια η Γεωργία Βασιλειάδου η αγαπημένη σε όλους μας προξενήτρα. Αν γυρίσουμε κάποια χρόνια πίσω ο ρόλος είναι συνηθισμένος και μάλιστα ίσως να ήτανε και αξίωμα για κάποιον στο χωριό.
Οι άνθρωποι παλαιότερα δεν είχανε τις επαφές που έχουμε εμείς σήμερα, oι οποίες ορίζονται βέβαια από τις επαφές μας αλλά κ από τα sosial media, που διευρύνουν αρκετά τον κύκλο γνωριμιών μας. Επίσης το γεγονός ότι αρκετά ταμπού και παλαιές απόψεις έχουν εξαφανιστεί, βοηθάει να είναι πιο άμεση και άνετη η επαφή δύο ανθρώπων που θέλουν ο ένας να γνωρίσουν τον άλλον. Χωρίς προκαταλήψεις, δίχως να τους νοιάζει αν το πρώτο βήμα το κάνει η γυναίκα ή ο άντρας ή αν θα πρέπει να έρθουν σε ερωτική επαφή μετά το γάμο.
Συχνά λοιπόν παρατηρείται το φαινόμενο δύο άνθρωποι να έχουν δείξει κάποιο ενδιαφέρον ο ένας στον άλλον, αλλά να μην προχωράει η κατάσταση. Αρκετές φορές φορές όμως, οι άνθρωποι πέφτουν έξω κι αυτό που φαίνεται δεν είναι πάντα αληθινό. Αρκετές φορές το ενδιαφέρον που παρατηρεί κανείς απέξω δεν ταυτίζεται με εκείνο που υπάρχει -ή δεν υπάρχει. Και τέλος πάντων, τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται ή θα θέλαμε να φαίνονται.
Εκεί είναι που εμείς ξεκινάμε να παριστάνουμε τη Γεωργία Βασιλειάδου. «Μα έλα, δείχνει ενδιαφέρον», «είναι κελεπούρι σου λέω», «δώσε μια ευκαιρία», αρχικά ο κάθε άνθρωπος έχει ξεχωριστά γούστα και επιθυμεί να του δείχνουν ενδιαφέρον με διαφορετικό τρόπο -εμάς δε μας πέφτει λόγος. Κι είναι άσχημο να προσπαθούμε να πιέσουμε καταστάσεις, να ξυπνήσουμε αισθήματα που δεν υπάρχουν και να γινόμαστε στενός κορσές στον άλλον για να τον πείσουμε πως το κολλητάρι είναι πρώτο πράμα -ακόμη κι αν είναι.
Το πράγμα αλλάζει -αλλά όχι ριζικά- όταν όντως υπάρχει ενδιαφέρον μεταξύ των δύο προσώπων κι ο ένας εκ των δύο σου εκμυστηρεύεται ότι θα ήθελε να τους φέρεις λιγάκι πιο κοντά. Εσύ επειδή έχεις επαφές και με τους δύο ίσως να κανονίσεις μια κοινή έξοδο, μια βόλτα, μια καλύτερη γνωριμία. Είναι άλλο όμως το κανονίζω ένα ποτάκι με παρέα που να περιλαμβάνει και τους δύο κι άλλο το λαϊκό άσμα με στίχους «με το ζόρι παντρειά».
Το να φέρνουμε δυο ανθρώπους κοντά είναι ωραίο, αλλά θα πρέπει να μάθουμε να ξεχωρίζουμε τα όριά μας σε μια τέτοια κατάσταση. Αρχικά θα πρέπει και οι δύο άνθρωποι να είναι ενήμεροι ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει και ότι θα βρεθούνε σε μια μάζωξη που θα υπάρχει και ο άνθρωπος χ, ο οποίος την προορίζει για ραντεβού. Δεν είναι καθόλου κομψό και πρέπον να βρεθούν προ εκπλήξεως παγιδευμένοι σ’ ένα date που μπορεί και να μην ήθελαν να βγουν. Είναι άσχημο κι αγενές να αναγκαστούν να φάνε δύο ώρες από τη ζωή τους μ’ έναν άνθρωπο που δε θέλουν.
Μπορεί εσύ να σκέφτεσαι λοιπόν πως βοηθάς αλλά να θυμάσαι πως γνωρίζεις τα άτομα γύρω σου σε φιλικό επίπεδο. Το να παίρνεις όρκο πως είναι να τα καλύτερα παιδιά και θα δημιουργούσαν μια τέλεια σχέση είναι παιδικό κι ανώριμο. Άλλωστε οι περισσότερες από αυτές τις γνωριμίες καταλήγουν σε αδιέξοδο γιατί ξεκινάνε επειδή εμφανίστηκε η ευκαιρία, όχι ο έρωτας. Κι οι σχέσεις δεν είναι ταινίες, δεν είναι κομεντί του ’80, είναι η πραγματικότητα, τα αισθήματα κάποιου κι οι επιθυμίες του.
Θέλουμε και τη δική σου ιστορία!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Αγγελική Μαλιόρα
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
