Τα καταφέρνει ο άνθρωπός μας κι είναι σαν να πετύχαμε εμείς

Το να βρεις έναν άνθρωπο δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα, αλλά σίγουρα το να πορευθείτε μαζί, είναι δυσκολότερο. Όταν όμως βρεις αυτό το άτομο, το ξεχωριστό για σένα κι επιλέξετε να προχωράτε μαζί μέσα σε αυτή τη ζωή -που λέει και το άσμα-, τότε σίγουρα είσαι τυχερός.

Φυσικά μιλάμε για μια σχέση υγιή, χωρίς καβγάδες ζήλιες. Πάνω σε αυτές τις βάσεις λοιπόν, που σε κάποιους μπορεί να μοιάζουν ουτοπικές αλλά για άλλους είναι η πραγματικότητα, χτίζεται κάτι πολύ όμορφο, η αγάπη, ο σεβασμός και η αλληλοεκτίμηση. Όταν έχεις επιλέξει τον άνθρωπό σου -ή τουλάχιστον εκείνον που μοιάζει να είναι-, δεν είστε δύο, αλλά ένα! Όταν μάλιστα αυτός καταφέρει να περάσει στη σχολή που πάντα ονειρευόταν, ή καταφέρει να αγοράσει το πρώτο του αυτοκίνητο, εσύ είναι σημαντικό να είσαι εκεί και να νιώθεις ίσως και μεγαλύτερη ευτυχία από τον ίδιο.

Όταν ο σύντροφός μας κάνει βήματα προς τα μπροστά, άσχετα με τη δική μας οικονομική κι επαγγελματική κατάσταση, είναι φοβερά σημαντικό να στεκόμαστε στο πλάι του και να καμαρώνουμε. Αυτό ορίζει η ανιδιοτελής αγάπη. Το ότι η σχέση βρήκε γρηγορότερα δουλειά από σένα και με καλύτερες απολαβές δεν είναι κάτι που αξίζει να σε προβληματίσει. Είναι μεν ανθρώπινο αν συμβεί, αλλά δε χρειάζεται να σε στεναχωρεί, κι αν το κάνει ίσως θα πρέπει να αναγνωρίσεις τους λόγους που αυτό συμβαίνει.

Φυσικά ακριβώς ίδιο ισχύει και για σένα. Όταν καταφέρεις κάτι που στα μάτια των υπολοίπων ίσως και να μη μοιάζει και τόσο σπουδαίο, αλλά για σένα είναι η κορυφή του προσωπικού σου παγόβουνου, ο σύντροφός σου είναι σημαντικό να σταθεί δίπλα σου και να χαμογελάσει διάπλατα. Να σε αγκαλιάσει σφιχτά και να σου πει «ήμουν σίγουρος ότι θα τα καταφέρεις».

Αν για οποιοδήποτε λόγο ο σύντροφός μας, ο σύμμαχός μας, δε σκίζει μαζί μας την κορδέλα του τερματισμού, τότε μάλλον δεν είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για μας. Τα χρόνια έχουν περάσει και οι γενιές διαδέχονται η μία την άλλη, το πρότυπο του «ισχυρού» συντρόφου που εξελίσσεται όσο ο άλλος μένει σπίτι, έχει σπάσει κι ευτυχώς έγινε θρύψαλα. Το πρότυπο όμως ενός ζευγαριού δυνατού κι ενωμένου καλό είναι να μη σπάσει ποτέ. Εσύ και ο σύντροφός σου έχετε βιώσει μαζί κάθε δυσκολία μέχρι την επίτευξη του στόχου. Έχετε παλέψει, έχετε νικήσει και φυσικά μόνο β’ πληθυντικό αρμόζει να χρησιμοποιήσουμε, γιατί μπορεί να μοιάζετε με δύο, αλλά στους αγώνες μάχεστε σαν ένας κι έτσι θα γιορτάσετε και τον τερματισμό!

Βέβαια, το γεγονός ότι πρέπει να χαιρόμαστε με τις επιτυχίες των άλλων ανθρώπων, φίλων γνωστών και λοιπών δε διαφέρει από τη χαρά μας για τα κατορθώματα του συντρόφου μας. Το να είμαστε μίζεροι και να ψάχνουμε για κατσίκες στ γειτονικά σπίτια, θα φέρει μόνο μελαγχολία και κόμπλεξ κατωτερότητας, αντί για κίνητρο να πετύχουμε όσα θέλουμε. Όταν λοιπόν το ταίρι μας πραγματοποιεί τους στόχους του κι εμείς καταφέρνουμε να σταθούμε δίπλα του, μαθαίνουμε να πανηγυρίζουμε και για τις επιτυχίες των υπολοίπων, εκπαιδευόμαστε. Όταν όμως αδυνατούμε να μη φθονήσουμε τον άνθρωπό μας για την επίτευξη των ονείρων του, πώς θα μπορέσουμε να γιορτάζουμε για τις επιτυχίες του κόσμου;

Είναι τιμή σου να εκτιμάς την εξέλιξη των άλλων· αυτό να θυμάσαι!