Οι έρωτές μας είναι ό,τι πιο ωραίο και προσωπικό έχουμε να θυμόμαστε. Ήταν κάτι έντονο από τα πρώτα κιόλας καρδιοχτύπια στο σχολείο με ραβασάκια να πηγαίνουν και να έρχονται από θρανίο σε θρανίο, με διαλείμματα γεμάτα φωνές και κλεφτές ματιές, με φιλαράκια που κοκκίνιζαν στην ιδέα του πρώτου φιλιού και παιδικές υποσχέσεις που αντηχούσαν σε μεγάλες αυλές. Τα χρόνια πέρασαν και τους μαθητικούς-εφηβικούς έρωτες συνάντησαν οι μεγάλες καψούρες και τα ατελείωτα ξενύχτια με φίλους, δυνατή μουσική, ποτά και μηνύματα, ραντεβού, δυνατές αγκαλιές και οι πρώτες ερωτικές επαφές γεμάτες ανησυχία και πάθος. Ύστερα να πηγαίνεις τρέχοντας στις παρέες και να διηγείσαι όλα αυτά που κάποιοι δεν είχαν ζήσει ακόμη και κάποιοι άλλοι είχαν περιγράψει πριν από σένα ώστε να συγκρίνεις, να μεταφέρεις εμπειρία και να ερωτηθείς. Πολλοί έρωτες πήγαν, ήρθαν, επέστρεψαν, διακόπηκαν απότομα είτε επειδή εσύ επέλεξες να το σταματήσεις είτε επειδή πήραν άλλοι τη θέση τους. Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν θυμάσαι πολλά, ίσως και τα πάντα. Υπάρχουν όμως κι άλλοι που θυμούνται ελάχιστα, ίσως και τίποτα, κι ας θεωρούσες πως σίγουρα όλοι θα θυμούνται την πρώτη τους φορά.
Έχουμε συνηθίσει γυρνώντας από ένα πρώτο ραντεβού ή και ενώ βρισκόμαστε εκεί να ανταλλάσσουμε μηνύματα με φίλους μας και να τους περιγράφουμε λεπτομερώς κάθε στιγμή με το πρόσωπο. Αυτό οφείλεται στο ότι η πρώτη συνάντηση έχει κάτι από άγχος, έρωτα και αμφιβολίες. Ίσως εδώ οφείλεται και το γεγονός ότι ο εγκέφαλός μας καταγράφει τα πρώτα ραντεβού με τόσες λεπτομέρειες και εντυπώνονται στον νου μας για πολλά χρόνια, αν όχι για πάντα. Αυτό βέβαια δε συμβαίνει με όλους ανθρώπους. Τα πρώτα ραντεβού, τα πρώτα φιλιά, οι πρώτες αγκαλιές και η πρώτη ερωτική επαφή δεν είναι το ίδιο σημαντικά για όλους.
Το ότι πολλές φορές οι άνθρωποι δε συγκρατούν την πρώτη φορά που σε συνάντησαν ή δε θυμούνται με λεπτομέρεια την πρώτη γνωριμία δεν αποτελεί λόγο να τους βάλουμε στην ηλεκτρική καρέκλα! Υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν να συγκρατούν άλλα πράγματα. Αν το καλοσκεφτείς ίσως και να μας βολεύει που δε συγκρατούν την πρώτη φορά ή οποιαδήποτε λεπτομέρεια, γιατί σίγουρα την πρώτη φορά που συνάντησες τον σύντροφό σου δεν ήσουν ο άνθρωπος που είσαι σήμερα, δεν είχες αυτή την άνεση, ούτε και το μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπό σου, δεν έκανες αστεία μαζί του και δεν τον άκουγες να γελάει δυνατά. Ήσουν μαγκωμένος, συγκρατημένος, χωρίς να ξέρεις τι να περιμένεις και ποιον άνθρωπο έχεις να αντιμετωπίσεις, χωρίς να ξέρεις αν η βραδιά θα κυλήσει ευχάριστα κι αν τελικά αυτός ο άνθρωπος θα γίνει ο άνθρωπός σου.
Αν λοιπόν κάποιος δε θυμάται λεπτομέρειες από τις αρχές της σχέσης σας ή τις πρώτες φορές που βρεθήκατε, μην τον αδικείς γιατί κι εσύ όταν συναντάς έναν άγνωστο, μάλλον δε συγκρατείς και πολλές λεπτομέρειες για εκείνον. Αν όμως αυτός ο άνθρωπος θυμάται με κάθε λεπτομέρεια τη χθεσινή σας μέρα και πώς περάσατε στο πάρτι γενεθλίων σου, να του κάνεις μια τεράστια αγκαλιά και να του θυμίσεις πόσο πολύ τον αγαπάς γιατί όταν κάποιον τον αγαπάμε κι είναι σημαντικός για μας, μόνο τότε δίνουμε σημασία στις λεπτομέρειες.
Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που θυμούνται από τον πρώτο τους έρωτα στο νηπιαγωγείο μέχρι και τον τελευταίο με κάθε λεπτομέρεια και μπορούν να σας δώσουν πλήρη περιγραφή ακόμη και χρόνια μετά. Αυτό δε σημαίνει ότι οι άνθρωποι αυτοί αγάπησαν περισσότερο τους συντρόφους τους ή ότι οι δικοί σας σύντροφοι σάς αγαπούν λιγότερο. Αυτό έχει να κάνει με τη μνήμη του καθενός και με τη βαρύτητα που δίνει σε οποιοδήποτε γεγονός συμβαίνει γύρω του, ανεξαρτήτως αν πρόκειται για έρωτα ή για αγορά νέων ρούχων.
Οι άνθρωποι που μας αγαπούν και που μας θεωρούν σημαντικούς το αποδεικνύουν καθημερινά. Η διάρκεια της σχέσης και η αντοχή τους θα φανεί στο μέλλον και δεν μπορεί να αξιολογηθεί από στιγμιότυπα του παρελθόντος!
Συντάκτης: Αγγελική Μαλιόρα
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
