Τα ετερώνυμα έλκονται λέει η Φυσική, και οι περισσότεροι επεκτείνουν αυτή την άποψη και στις σχέσεις. Χαρακτήρες δηλαδή διαφορετικοί είναι πιο εύκολο να κολλήσουν μεταξύ τους και φτάξουν μία σχέση που θα διαρκέσει. Το πιστεύω κι εγώ αυτό. Η αντίθεση που κρύβουν δύο διαφορετικές προσωπικότητες είναι το καλύτερο λίπασμα για να δώσει καρπούς μία σχέση.
Σε όλα όμως πρέπει να υπάρχει και ένα μέτρο. Πρέπει δηλαδή αυτές οι αντιθέσεις να τελειώνουν κάπου και να αρχίζουν τα κοινά. Αλλιώς κάπου θα χαθεί η μπάλα. Δεν γίνεται να είναι τελείως διαφορετικοί σε ότι έχει να κάνει με τη σχέση τους.
Ένα από τα πιο βασικά θέματα στο οποίο πρέπει να ταυτίζονται οι απόψεις δύο ανθρώπων που μπαίνουν σε μία σχέση είναι στο πώς θέλουν να εκφράζουν την αγάπη και γενικότερα τα συναισθήματά τους. Ποια μέσα και ποιους τρόπους θα διαλέξει κάποιος να πει ή να δείξει τα συναισθήματά του.
Είναι τόσο βασικό σαν ζήτημα, γιατί σε μια πιο βαθιά ανάλυση, αυτό ακριβώς είναι η σχέση. Μία προσπάθεια ανθρώπων να επικοινωνήσουν λίγο πιο βαθιά. Να έρθουν πιο κοντά ανταλλάσοντας απόψεις, συναισθήματα και στιγμές. Η ανταλλαγή όμως αυτή είναι ζωτικής σημασίας να γίνεται με τα ίδια μέσα. Αλλιώς πάει στράφι.
Όταν δείχνεις δηλαδή τα συναισθήματά σου στον άλλον πρέπει ο τρόπος που διαλέγεις να το κάνεις να είναι τέτοιος ώστε να περνάει τα σωστά μηνύματα. Να σε καταλαβαίνει. Να γίνεται ο δίαυλος που θα φέρει πιο κοντά τους δύο ανθρώπους. Και πρέπει αυτός ο δίαυλος να είναι κοινός, να σημαίνει τα ίδια πράγματα και για τους δύο.
Ειδάλλως δεν υπάρχει κοινός τόπος πάνω στον οποίο μπορούν να έρθουν πιο κοντά. Να γνωριστούν. Όταν λες «σ’ αγαπώ» και ειδικά όταν το δείχνεις, για παράδειγμα, πρέπει να γίνεται με τρόπο που να είναι κοντά στο τι θέλει ο άλλος να ακούσει. Για να αγγίξει εκείνες τις μικρές, λεπτές, άυλες χορδές που κάνουν την καρδιά κάποιου να χοροπηδήσει.
Είναι συγκεκριμένες οι συχνότητες που μπορούν να πετύχουν κάτι τέτοιο. Εξαρτώνται από τα βιώματα και τον χαρακτήρα του καθενός. Είναι η χαρακτηριστική μας συχνότητα.
Μία μικρή κουβέντα, μία μικρή κίνηση, ένα βλέμμα την κατάλληλη στιγμή.
Δεν είναι τόσο η ποσότητα. Αλλά η ποιότητα των κινήσεων. Πολλοί θα σας το πούνε και ο καθένας θα εννοεί κάτι διαφορετικό. Γιατί όλοι θέλουμε κάτι διαφορετικό, κάτι ιδιαίτερο. Που μας χαρακτηρίζει. Και, υποσυνείδητα, αυτό ψάχνουμε και στους άλλους. Σε εκείνους που πάμε να ερωτευτούμε.
Ψάχνουμε κάτι οικείο σε έναν άγνωστο. Αυτό είναι η απαρχή μίας ερωτικής σχέσης.
Και τα οικεία είναι όσα μας αρέσουν, όσα τα νιώθουμε να μας «φτιάχνουν» από το πουθενά. Θέλουμε να ακούμε πράγματα που μας φαίνονται οικεία λοιπόν. Για να τα καταλαβαίνουμε σαν δικά μας. Να μας αγγίζουν και να καταλαβαίνουμε καλύτερα.
Είναι βασικό λοιπόν να υπάρχει αυτή η αίσθηση ότι συμφωνούμε με τον άλλον. Τον αγγίζουμε και μας αγγίζει με λόγια και πράξεις και πρέπει αυτό το άγγιγμα να είναι απαλό και να μας φαίνεται ερωτικά οικείο.
Τα ετερώνυμα έλκονται, ναι. Αλλά πρέπει να είναι και ως ένα βαθμό όμοια για να μπορέσουν να έρθουν αρχικά κοντά, να δημιουργηθεί εκείνος ο αρχικός δεσμός που θα στρώσει το δρόμο για το μέλλον της σχέσης.
Συντάκτης: Κωνσταντίνος Κυριάκος
