Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι μία σύμβαση ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, οι οποίοι πρόκειται να δώσουν κάτι με αντάλλαγμα κάτι που θα κερδίσουν. Δεν είναι φυσικά ένα φτηνό αλισβερίσι η οποιαδήποτε σχέση. Αλλά είτε ερωτική είτε φιλική, ο λόγος που μένεις σε μία είναι γιατί κερδίζεις κάτι. Ένα χαμόγελο, μερικές ώρες ανεμελιάς, ένα χτύπημα στον ώμο στη δύσκολη στιγμή, ένα χέρι να στηριχτείς όταν όλα γύρω σου χάνονται, μία άποψη ή μία ιδέα όταν τις έχεις ανάγκη. Είναι απλό. Μέσα απ’ τις σχέσεις μας έχουμε την ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Γιατί παίρνουμε καινούρια στοιχεία απ’ τον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας.

Επομένως καμία απολύτως σημασία δεν έχει η ηλικιακή διαφορά στις σχέσεις. Εντάξει, στις ερωτικές σχέσεις είναι κάπως πιο περίεργα τα πράγματα. Σε ένα ζευγάρι με μεγάλη διαφορά ηλικίας πάντα χτυπάει κάτι άσχημα στο μάτι, γιατί κάποιος σκέφτεται σίγουρα ότι ίσως υπάρχει ένας βαθμός εξάρτησης ή εκμετάλλευσης. Προς Θεού, όχι πάντα! Έχω βιώσει σχέσεις μεταξύ ανθρώπων με αρκετά μεγάλη διαφορά ηλικίας οι οποίες είναι πολύ πιο υγιείς από άλλες σχέσεις μεταξύ συνομηλίκων.

Ειδικά όμως στις φιλικές σχέσεις, το να υπάρχει στη ζωή σου κάποιος ο οποίος είναι λίγο ή αρκετά μεγαλύτερος, είναι πάντα ένα μικρό δώρο της ζωής. Γιατί καταρχήν ξέρει πέντε πράγματα παραπάνω. Όχι επειδή είναι καλύτερος, αλλά επειδή τα έχει ζήσει. Είναι θέμα χιλιομέτρων, γιατί πάντα όσα περισσότερα έχει το κοντέρ τόσες περισσότερες παραστάσεις θα έχει και οδηγός. Είναι απλό. Και συνάμα ενδιαφέρον.

Γιατί απευθείας υπάρχει στην καθημερινότητά σου ένας άνθρωπος που μπορεί όντως να σε συμβουλέψει. Κι επειδή είναι φίλος –και όχι οικογένεια– μπορείς να αποταθείς σε αυτόν ακόμα για προσωπικά ζητήματα. Που θα ντρεπόσουν να ρωτήσεις την οικογένειά σου. Είναι σαν να έχεις ένα μεγάλο αδερφό, με τον οποίο όμως δε νιώθεις κανένα ταμπού να σου κλείνει τη δίοδο της συζήτησης.

Επίσης αυτό που έχω καταλάβει τώρα που έφτασα τα τριάντα, είναι όσο περνάνε τα χρόνια, ο άνθρωπος χαλαρώνει. Δεν επιτρέπει σε τετριμμένα ζητήματα να τον χαλάνε. Απολαμβάνει περισσότερο τη ζωή του, ζει πιο έντονα τις στιγμές που τον κάνουν ευτυχισμένο. Επιλέγει καλύτερα πώς και πού θα επενδύσει το χρόνο του ώστε να γίνει πιο ευτυχισμένος. Είναι μία γνώση σπάνια, που δεν μπορείς να τη βρεις σε κανένα βιβλίο. Και πολύ θα ήθελα όταν ήμουν είκοσι να έχω ένα φίλο που να μπορεί να μου το μεταφέρει αυτό. Είναι σίγουρα μία δυνατή εμπειρία να νιώθεις ότι φτάνεις σε ένα τέτοιο επίπεδο μόνος σου, αλλά πόσο χρόνο θα είχα κερδίσει…

Σε κάθε επίπεδο είναι καλό να έχεις ένα φίλο που να είναι μεγαλύτερός σου. Σε κάνει να νιώθεις λίγο πιο σίγουρος, πιο ελεύθερος. Ξέρεις ότι στη μαλακία που θα κάνεις ή θα πας να κάνεις, είναι ο πρώτος που θα σε ταρακουνήσει. Γιατί ξέρει ότι στις διαπροσωπικές σχέσεις το savoir vivre είναι ενίοτε αχρείαστο. Αυτό που χρειάζεται κάποιος είναι δύο δυνατά χαστούκια. Για να ξυπνήσεις. Κι οι συνομήλικοι μπορεί και να φοβηθούν να σου τα δώσουν, γιατί σκέφτονται ότι μπορεί να παρεξηγηθείς. Εάν όμως έχεις ένα φίλο λίγο μεγαλύτερο, τότε αυτός ξέρει ότι δεν έχει σημασία εάν αύριο ή μεθαύριο θα του μιλάς επειδή θα σου πει την αλήθεια που θα σε κάψει.

Αυτό που έχει σημασία είναι ο φίλος να σου πει πέντε πράγματα που δε θα έχει τη δύναμη να σου τα πει άλλος άνθρωπος. Εάν είναι αλήθεια, μπορεί και να μην του μιλάς την επόμενη μέρα. Σε μία εβδομάδα, όμως, θα σηκώσεις το τηλέφωνο και θα τον πάρεις να του ζητήσεις συγγνώμη. Γιατί τότε θα έχει καταλαγιάσει μέσα σου η φλόγα της στιγμής και θα είχε μείνει μόνο η φωνή της λογικής.

Που θα σου λέει ότι οι φίλοι, οι πραγματικοί, είναι αυτοί που σου λένε την αλήθεια. Άσχετα με το πόσο θα σε πονέσουν. Το ζητούμενο είναι να κάνουν αυτό που δεν τολμάς να κάνεις μόνος σου. Να αντιμετωπίσεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Κι όταν έχεις λίγο περισσότερη εμπειρία στη ζωή, είναι πιο εύκολο να το κάνεις. Πρώτα στον εαυτό σου και μετά σε όποιον άλλο θεωρείς φίλο σου.

Είναι δύσκολο να είσαι καλός φίλος. Γιατί συνήθως πρέπει να παίζεις το δύσκολο ρόλο της ειλικρίνειας. Για αυτό και θέλει τσαγανό κι αποφασιστικότητα να παίξεις το ρόλο. Και κυρίως θέλει τούτο· να αγαπάς το φίλο σου λίγο περισσότερο από ‘σένα. Γιατί ενδέχεται να χρειαστεί να τον χάσεις καθώς προσπαθείς να τον βοηθήσεις να βρει τον εαυτό του. Να τον βοηθήσεις να γίνει λίγο καλύτερος από πριν. Λίγο καλύτερος από ‘σένα ίσως.

 

Επιμέλεια Κειμένου Κωνσταντίνου Κυριάκου: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Κωνσταντίνος Κυριάκος