Το ηλεκτρονικό ψάξιμο, και δη στο facebook, κάποιου δεν είναι εύκολο πράγμα. Είμαστε πολλοί εκεί έξω. Ειδικά κάτι Παπαδόπουλοι και κάτι Γεωργίου είναι ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας. Άντε ψάξε βρες εσύ τώρα ένα Γιάννη ή μία Ελένη Παπαδοπούλου με ένα απλό search. Έξυπνη μηχανή το facebook, δεν αντιλέγω, αλλά έχει και τα όρια του.
Φανταστείτε τώρα να ψάχνεις κάποιος κάποια, ή το αντίστροφο, χωρίς να γνωρίζει ούτε καν το όνομά της. Την είδε ένα βράδυ σε κάποιο μαγαζί, μιλήσανε λίγο ή πολύ, και έφυγε ξαφνικά χωρίς να μάθει ούτε καν το όνομά της. Και τώρα τη ψάχνει μέσα στον ηλεκτρονικό κόσμο. Αδύνατο να τη βρει.
Ή μήπως όχι;
Είναι μερικοί άνθρωποι που έχουν αυτό το ταλέντο. Μπορούν να βρουν κάποιον στο facebook ακόμα και αν οι πληροφορίες που έχουν για αυτόν είναι ελάχιστες έως μηδενικές. Καταφέρνουν να ξετρυπώσουν κάποιον ακόμα και αν χρειαστεί να χαλάσουν πολλές ώρες ψάχνοντας προφίλ και φωτογραφίες.
Αυτό είναι το πρώτο που χρειάζεται μία αναζήτηση τέτοιου τύπου. Υπομονή. Για πολλές ώρες ψάξιμο μέσα σε φωτογραφίες αγνώστων και σε φωτογραφίες από κλαμπ, μαγαζιά και καφετέριες, μέχρι να βρούνε το πρόσωπο που ψάχνουν.
Αυτό είναι το δεύτερο στοιχείο που χρειάζεται ένας Κλουζώ του ιντερνετικού κόσμου. Να γνωρίζει τις διασυνδέσεις τόπων και προσώπων. Το να ψάχνεις κάποιον στις φωτογραφίες του κλαμπ που τον είδες εκείνο το βράδυ είναι το πρώτο βήμα. Το να τον ψάχνεις στις φωτογραφίες όλων των παρόμοιων μαγαζιών της πόλης, είναι το επόμενο βήμα. Είπαμε θέλει υπομονή.
Κι επιμονή. Οι Κλουζώ δε θα σταματήσουν ποτέ μέχρι να βρουν αυτόν που ψάχνουν. Θα χαλάσουν ένα ζευγάρι γυαλιά, κοιτώντας τις φωτογραφίες να περνάνε συνέχεια από μπροστά τους, αλλά δε θα κάνουν πίσω.
Μπορεί να κάνουν και λάθη, να διαλέγουν λάθος πρόσωπα και να γίνονται λίγο ρεζίλι, όταν στέλνουν μήνυμα σε λάθος άτομα. Είναι μέρος του ρόλου. Ως ένα βαθμό, ο λόγος που γίνεται όλη αυτή η ιστορία είναι γιατί τελικά κάποιος θέλει να εκτεθεί. Με την καλή έννοια.
Θέλει να γνωρίσει κάποιον, να του στείλει ένα μήνυμα και να πει «σε έψαχνα και τελικά σε βρήκα» με σκοπό να βρεθεί με το άτομο που κόλλησε στο μυαλό του αρκετά, ώστε να τον κάνει να τη ψάχνει όλο το βράδυ σε φωτογραφίες αγνώστων.
Εμείς οι Κλουζώ, γιατί ναι και εγώ ανήκω σε αυτούς που καταφέρνουν να βρουν οποιονδήποτε στον ηλεκτρονικό κόσμο, το κάνουμε καθαρά από προσωπική ευχαρίστηση. Και επειδή μπορούμε να βοηθήσουμε ένα φίλο ή μία φίλη να εντοπίσουν κάποια ή κάποιον που έχει κολλήσει στο μυαλό τους. Για να τους δώσουμε την ευκαιρία να κάνουν στην πραγματική ζωή αυτό που δεν κατάφεραν την προηγούμενη φορά.
Προσφέρουμε μία δεύτερη ευκαιρία. Την ευκαιρία που έχασαν όταν συνάντησαν πρώτη φορά τον άνθρωπο που τους τράβηξε τόσο πολύ την προσοχή. Δίνουμε την ευκαιρία να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες που δίνει η πραγματική ζωή.
Γιατί αυτό είναι που μετράει τελικά. Το να φλερτάρεις ηλεκτρονικά, με μηνύματα pokes ή ό,τι άλλο μπορεί να υπάρχει εκεί έξω, είναι υποκατάστατο του αληθινού φλερτ. Είναι πιο ασφαλές, γιατί δεν εκτίθεσαι. Αλλά δε γίνεται φλερτ χωρίς έκθεση. Χωρίς να βλέπεις στα μάτια της την ζωντανή ανταπόκριση στα όσα λες και όσα κάνεις.
Είναι όρος απαράβατος για εμάς τους ερευνητές του facebook. Θα σε βοηθήσουμε με μόνη προϋπόθεση ότι θα βγεις εκεί έξω και θα εκμεταλλευθείς τα ευρήματά μας στην πραγματική ζωή.
Συντάκτης: Κωνσταντίνος Κυριάκος
