O Μαρκήσιος Παπαχώστας σάς ανέφερε την προηγούμενη εβδομάδα έναν εναλλακτικό και σωστό κατά αυτόν τρόπο χωρισμού. Επειδή όμως από όσο φάνηκε δεν μπόρεσαν να τον καταλάβουν όλοι, έλαβε αρκετά μηνύματα απο αναγνώστριες που του έλεγαν «κάνεις λάθος», και «ο χωρισμός δεν πρέπει να γίνεται έτσι» κι άλλα τέτοια. Πάμε όλοι μαζί, για μια ακόμη φορά:
Ο Μαρκήσιος δεν κάνει πότε λάθος. Είναι αλάθητος. Σαν τον Πάπα.
(Εξού και το Παπα- στο όνομα του).
Σε κάποια από τα μηνύματα που έλαβε, θεώρησε ότι ήταν λογικό να ρωτήσει τι νόμιζε η καθεμιά ότι πρέπει να κάνει για να θεωρείται «σωστός» ο τρόπος χωρισμού. Αφού διάβασε (σχεδόν) όλα τα μηνύματα, ο Μαρκήσιος έβαλε δυο δάχτυλα ούζο, έκατσε κάτω, τα ανέλυσε και τώρα θα σας παρουσιάσει τα χειρότερα πράγματα που μπορείς να κάνεις αφού έχεις χωρίσει. Όλα αυτά που κάνουν τον άλλον να θέλει να πει «δόξα τω Θεώ, γλύτωσα».
Αρχικά, το να εκδικηθείς. Καταλαβαίνει ο Μαρκήσιος ότι το έχουμε δει και στο Χόλιγουντ και ότι έχουμε γελάσει πάρα πολύ με τη σκηνή που η γυναίκα πέταξε από το μπαλκόνι τα πράγματα του άντρα και να ανεμίζουν στον αέρα τα μποξεράκια του ή με την άλλη που του χαράκωσε το αμάξι ή με την παράλλη που έγραψε έξω από την πόρτα του με σπρέι «τομπαίρνεις Παναγιώτη».
Στην πραγματικότητα όμως, αν ο άλλος δεν σου πετάξει μια ξεγυρισμένη μήνυση -ή καλύτερα αν δε σε κάνει μορταδέλα στο ξύλο γιατί σιγά που θα κάτσει να ασχοληθεί με δικηγόρους- το μόνο πράγμα που κερδίζεις είναι να δηλώνεις περίτρανα σε φίλους και γνωστούς, και κατ’ επέκταση σε όσους μπορεί στο μέλλον να βρεθείς σε σχέση, ότι είσαι πιο τρελή και από την μάνα της Carrie, ότι η ψυχολογική σου σταθερότητα είναι όμοια με πύργο από τουβλάκια Jenga στην πλάτη μεθυσμένου επιληπτικού και ότι δεν αξίζει κάνεις να ασχοληθεί μαζί σου γιατί διαχειρίζεσαι το θύμο σου χειρότερα από το Mike Tyson. Αντί λοιπόν να σκέφτεσαι τρόπους εκδίκησης, βγες να πιεις ένα πότο, μίλα με κάνα φίλο σου ή καλύτερα για όλους μας δες έναν ψυχίατρο.
Το ίδιο άσχημο με το να εκδικηθείς είναι το να φέρεις όλη αυτή την μαυρίλα που επέρχεται από έναν χωρισμό μέσα σου. Αντί να τα βάλεις με τον άλλον δηλαδή όπως το από πάνω παράδειγμα, αποφασίζεις να κάνεις παρέα μόνο με τους φίλους σου: τον Captain Morgan, τον Jose Cuervo και τον Johnnie Sketo. Τα φυλάς όλα μέσα σου γιατί σου τη βαράει ότι εσύ φταις, αρχίζεις τα ξεσαλώματα και φτάνεις σε ένα μήνα να κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέπτη και να λες «πο ρε πούστη μου, ποιο είναι αυτό το πρεζόνι;»
Το χειρότερο είναι ότι το κάνεις παρ’όλο που γνωρίζεις ότι είναι κακή ιδέα. Κι αφού δεν θες στα αλήθεια να το κάνεις κι άρα δεν το διασκεδάζεις πραγματικά, όταν τελικά μεθάς, πρήζεις τα αρχίδια των γύρω σου ότι «εσένα δεν σου άξιζε αγάπη» και να αρχίζεις τα μηνύματα και τα τηλεφωνήματα στις τρεις το πρωί. Όταν δε μεθυσμένη δεις στην σελίδα του πρώην καλου σου ότι ήταν έξω με άλλη παρέα, τότε αρχίζει το μεγάλο πανηγύρι.
Δεν είναι ανάγκη να περάσεις από τη φάση της αυτοκαταστροφής βέβαια για να προχωρήσεις σε αυτήν της εμμονής, αλλά είναι συχνά τα φαινόμενα που συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Δε μιλάει ο Μαρκήσιος για εμμονή σε φάση να τον ακολουθείς από πίσω και να τον παρακολουθείς, παρ’όλο που το έχει δει να συμβαίνει και αυτό. Κυρίως αναφέρεται στην εμμονή του να τσεκάρεις τα social media κάθε μισάωρο για να δεις αν βρήκε άλλη, να φτιάχνεις ψεύτικα προφίλ για να κόβεις κίνηση, ή ακόμα να το παίζεις υπεράνω ότι και καλά τον έχεις σβήσει, αλλά να βάζεις κοινούς φίλους να το κοιτάνε, «επειδή απλώς είσαι περίεργη».
Ξεκόλλα, γαμώ το κεφάλι σου, γαμώ. Χωρίσατε. Φτάνει.
Τι σκατά περιμένεις να δεις στο προφίλ του; Κάποια δημόσια αποδοχή ότι έκανε λάθος; Δεν θα την δεις. Όποτε κλείσε το γαμω-FB και βάλε καμιά ταινία ή βρες κάναν άλλον να ασχολείσαι.
Αλλά πρόσεχε!
Η αντικατάσταση του προηγούμενου (γνωστή και ως rebound) απλά και μόνο για την αντικατάσταση, αν και έχει διακωμωδηθεί σε άπειρες ρομαντικές κομεντί (και υπάρχει τουλάχιστον μια σκηνή που να αναφέρεται στο θέμα, σε κάθε τέτοια ταινία τέτοιου τύπου που βγήκε μετά το ’70) δημιουργεί άλλα θέματα. Κατ’ αρχήν, αν το κάνεις είσαι βρωμοπούτανο. Κι όχι γιατί πηδήχτηκες. Δικαίωμά σου. Δεν μιλάει για το σεξ ο Τρισμέγιστος.
Είσαι βρωμοπούτανο γιατί κατά 92,8% το έκανες με κάποιον που σε ψιλογούσταρε και σου φερόταν καλά, και είπες «γιατί όχι», και του έκατσες. Ήξερες ότι εκείνος θα την πατήσει και εσύ όχι. Πέντε μέρες λοιπόν μετά που βαριέσαι, γυρνάς και του λες ότι έκανες λάθος και ότι θες να μείνεις μονή σου και τα ρέστα.
Όλες αυτές λοιπόν οι πιθανές εκδοχές ενός χωρισμού, σε μια μεγάλη μερίδα γυναικών φάνηκαν όχι μόνο λογικές, αλλά και αρκετά σωστές για να το επισημάνουν στον Μαρκήσιο ως πιο λογικές από το να μείνουν φίλοι με τον άλλον.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Συντάκτης: Μαρκήσιος Παπαχώστας
