Αποκαλύπτοντας στ’ αδέλφια μας τον σ3ξουαλικό μας προσανατολισμό

«Ρε μικρό, πού χάθηκες;» την είχε ρωτήσει ο αδερφός της μετά από μέρες που είχαν να μιλήσουν. «Μήπως ερωτεύτηκες κανένα παλικάρι και δε μας το λες;» Αυθόρμητα, και χωρίς να το καλοσκεφτεί, αποκρίθηκε: «Κι αν δεν είναι κανένας αλλά καμιά;» του απάντησε εκείνη, ενώ η καρδιά της κτυπούσε σαν τρελή. Παρόλο που το κενό που μεσολάβησε για να πάρει απάντηση ήταν μονάχα μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου, εκείνη βίωνε τον χρόνο σε μια ξεχειλωμένη εκδοχή, με χιλιάδες σενάρια να ξεπηδούν απ’ το μυαλό της σε μικρά συννεφάκια, όλα ταυτόχρονα κι όλα εξίσου βασανιστικά.

«Αν είναι όμορφη, τότε το δέχομαι!» της απάντησε γελώντας. Κι αυτό ήταν! Τόσο απλά κι ανεπαίσθητα, όλα της τα μικρά συννεφάκια εξαφανίστηκαν με ένα πουφ, με ένα απλό χαριτωμένο σχόλιο. «Λοιπόν, θέλω λεπτομέρειες, όνομα, διεύθυνση, πώς γνωριστήκατε και το κυριότερο, πότε θα τη γνωρίσω εγώ;»

Γιατί αυτή είναι η σχέση μεταξύ αδερφών. Μια δύναμη λιγότερο φανερή απ’ τις υπόλοιπες, ένας δεσμός που μερικές φορές δεν ξέρεις καν ότι υπάρχει, μέχρι να βιώσεις την ισχύ του, μέχρι να σου πει μερικές απλές λέξεις και να πάρει λίγο απ’ το βάρος με το οποίο τριγυρνούσες εδώ και καιρό. Τώρα ο αδερφός της είχε γίνει και σύμμαχός της σε μια πάλη που έδινε καθημερινά.

Ναι, είναι πολύ σημαντικό να ‘χεις φίλους με τους οποίους θα μοιραστείς την ερωτική σου ζωή, αλλά –όπως και να το κάνεις– ο αδερφός κι η αδερφή σου θα σε στηρίξουν αλλιώς, θα σταθούν δίπλα σου όταν χρειαστεί να επέμβουν σε μια ακόμη δυσκολότερη διαδικασία, αυτή που αφορά το coming out στους γονείς σου. Δε θα σε ρωτήσουν πώς και γιατί, γιατί μάλλον ήξεραν από τότε που ήξερες κι εσύ, θα ρωτήσουν απλά αν χρειάζεσαι κάτι, χωρίς πολλές αναλύσεις.

Ίσως τα αδέρφια να ‘ναι και τα μόνα άτομα, πλην των κολλητών σου, με τα οποία δε θα πρέπει να υπερασπιστείς την επιλογή σου, γιατί αντιλαμβάνονται πως για ‘σένα δεν είναι επιλογή το να αγαπήσεις άτομο του ιδίου φύλου και τόσο ξεκάθαρα και σθεναρά θα το προβάλλουν σε όλη την οικογένεια, αν χρειαστεί. Φύλαξε, λοιπόν, την πανοπλία σου και κατέβασε τα όπλα σου, στη μάχη αυτή θα ‘χεις, ευτυχώς, μαζί τους δικούς σου συμμάχους.

Γιατί όσο και να θέλουμε να πιστεύουμε πως η κοινωνία έχει γίνει πιο δεκτική στη διαφορετικότητα, αρκεί μόνο να διαβάσεις λίγα ομοφοβικά σχόλια για να καταλάβεις πως τα μυαλά μας παραμένουν ερμητικά κλειστά. Αν χρειαστεί να ξεκαθαρίσεις πως το Pride δεν είναι παρέλαση αλλά πορεία προάσπισης βασικών δικαιωμάτων ή αν πρέπει να εξηγήσεις τη διαφορά της αποδοχής με την ανοχή, τότε αντιλαμβάνεσαι ότι το να αγαπάς άτομο του ιδίου φύλου, για κάποιους, δεν είναι τόσο «νορμάλ» όσο θα ‘θελες να ήταν, αντιλαμβάνεσαι ότι πρέπει να αλλάξουμε συνειδήσεις. Για να γίνει, όμως, αυτό ξεκινάς πρώτα σε προσωπικό επίπεδο, απ’ τα ενδότερα, ξεκινάς με τον εαυτό σου και την οικογένειά σου, και γι’ αυτό κι είναι τόσο σημαντικό να ‘χεις στήριξη εκ των έσω, συμμάχους αίματος.

Εκείνη, μετά το τηλεφώνημά τους, πήρε το κορίτσι της, αδημονώντας να μοιραστεί τα καλά νέα και δεν έχασε χρόνο κανονίζοντας άμεσα μια συνάντηση. Κι η πρώτη συνάντηση έφερε την άλλη και κάπως έτσι, χωρίς κόπο και πολλή προσπάθεια, έγιναν όμορφη παρέα. Προς το παρόν, η παρέα αυτή ήταν το μυστικό τους σε σχέση με την υπόλοιπη οικογένεια και κατά βάθος ίσως το απολάμβαναν, τους έκανε να αισθάνονται και πάλι παιδιά, όταν όλες τους οι σκανδαλιές τελείωναν με τη φράση: «Αυτό θα είναι το μικρό μας μυστικό, έτσι;». Μέχρι τουλάχιστον να πάψει να ‘ναι μυστικό, μέχρι να πάψουν να υφίστανται λόγοι για του οποίους πρέπει να ‘ναι μυστικό.

«Αδελφούλα, είμαι περήφανος για ‘σένα, για το θάρρος σου και τη δίψα σου για αγάπη.» Κι αυτή δεν  είναι φράση που θα την ακούσεις απ’ όλα τα αδέρφια σε αυτό τον κόσμο, δυστυχώς. Δεν έχει σημασία όμως, γιατί οι συνειδήσεις αλλάζουν, αργά αλλά αλλάζουν. Ο Ιούνιος είναι μήνας περηφάνιας και παρόλο που η έννοια αυτή  έχει ελαφρώς παρεξηγηθεί τελευταία, ο μήνας αυτός μας δίνει περισσότερους  λόγους απ’ ό,τι οι υπόλοιποι έντεκα για να ‘μαστε περήφανοι.

Περήφανοι για το ποιοι είμαστε, για τις δυνατότητες που έχουμε να γίνουμε, περήφανοι για τη σεξουαλικότητά μας, τον ερωτισμό μας, τις προτιμήσεις μας, και κυρίως τους συμμάχους που επιλέγουμε να ‘χουμε δίπλα μας.