Καλός ο αυθορμητισμός μα ο έρωτας θέλει και πρόγραμμα

Για να ‘ναι οι πράξεις αυθεντικές πρέπει να ‘ναι αυθόρμητες, να έρχονται απευθείας απ’ την καρδιά κι όχι από υπολογισμούς και προγραμματισμό. Αν ο σύντροφός σου προγραμματίζει το πότε θα σου πάρει δώρο ή λουλούδια, τότε δε μετράνε αυτά ως πράξεις αγάπης. Αν ένα ζευγάρι προγραμματίζει τις μέρες που θα κάνει σεξ, τότε το σεξ αυτό δεν είναι αποτέλεσμα έρωτα. Σωστά όλα αυτά; Συγγνώμη που θα σου χαλάσω τον μονόλογο αλλά μάλλον όχι. Ποιος ορίζει αν μόνο το αυθόρμητο είναι έρωτας; Ποιος ορίζει αν οτιδήποτε απαιτεί συζήτηση, προγραμματισμό κι επιχειρήματα, απέχει απ’ το να ‘ναι έρωτας;

Μήπως κοιτάμε τον αυθορμητισμό στον έρωτα από λάθος γωνία; Είναι νομίζω καιρός να πετάξεις όλα εκείνα τα DVDs των ρομαντικών αμερικάνικων κομεντί που ‘χεις στοιβαγμένα στο εφηβικό σου δωμάτιο. Ο έρωτας δεν είναι μόνο μια βραδιά στο Notting Hill, ούτε η ζωή είναι ρομαντικά βγαλμένη από ένα Notebook. Ναι, ο έρωτας είναι μερικές φορές αυθόρμητος και πολύ ρευστός, είναι όμως συχνά και το άθροισμα των σημειωμένων με κόκκινο ραντεβού στο ημερολόγιό σου, που σε ρουφάνε έξω απ’ τη ρουτίνα σου και σου υπενθυμίζουν ποια είναι αυτά που πραγματικά έχουν αξία στη ζωή σου. Γιατί η αλήθεια είναι ότι, καθώς βυθιζόμαστε στην καθημερινότητά μας, ξεχνάμε να ζήσουμε, επομένως ο αυθορμητισμός είναι δύσκολο να ξεπροβάλει, όταν χίλια άλλα πράματα απαιτούν την προσοχή σου.

Το να βάλεις κάτι στο πρόγραμμά σου, δηλαδή συνειδητά να επιλέξεις να αφιερώσεις χρόνο σε ένα πρόσωπο που σημαίνει πολλά για ‘σένα, δεν είναι ένδειξη αγάπης; Είναι ίσως η μεγαλύτερη ένδειξη αγάπης. Ο αυθορμητισμός είναι ομολογουμένως ένα ελκυστικό χαρακτηριστικό, αλλά ανθίζει κι εκφράζεται περισσότερο, όταν υπάρχει και χρόνος. Πότε ήταν η τελευταία φορά που είχες άπλετο χρόνο στη διάθεσή σου να κάνεις όλα εκείνα που γουστάρεις; Δε συμβαίνει συχνά, σωστά; Οι ρυθμοί της ζωής είναι πλέον τέτοιοι που απαιτούν προγραμματισμό, αν θέλεις να κάνεις πράγματα που έχεις ανάγκη να κάνεις, να δεις ανθρώπους που αγαπάς και στο ενδιάμεσο να αποσυμπιεστείς απ’ την εβδομάδα που περνά από πάνω σου σαν τρένο.

Να, λοιπόν, μία σκέψη! Τι κι αν ο προγραμματισμός δεν είναι απαραιτήτως το αντίθετο του αυθόρμητου ή του αυθεντικού αλλά ίσως η απαρχή του; Ίσως το ρομάντζο να ‘ναι μια συνήθεια που πρέπει να δουλευτεί με τον ίδιο τρόπο, όπως η καλή διατροφή, η εκγύμναση και τόσες άλλες συνήθειες που ‘χουμε στη ζωή μας.

Όταν ο ενθουσιασμός της πρώτης γνωριμίας ξεθωριάσει, αντιλαμβάνεσαι ότι η αγάπη δεν είναι απλά ένα αίσθημα παροδικής ευφορίας αλλά μια συνειδητή επιλογή, ένα πλάνο να αγαπάς τον άνθρωπό σου στα καλά και στα κακά. Κι αν είναι όντως επιλογή, σίγουρα παύει να ‘ναι αυθόρμητη, εφόσον κάθε επιλογή εμπεριέχει και το βάρος της αποτυχίας της.

Ίσως ισχυριστείς πως οτιδήποτε προγραμματισμένο, είναι εξ ορισμού αντίθετο απ’ την έννοια του αυθόρμητου. Σίγουρα, το να σε πάρει ο σύντροφός σου και να πάτε εκδρομή μια Κυριακή που πίστευες ότι θα την περνούσες στον καναπέ, είναι μια ευχάριστη έκπληξη, που σας βγάζει απ’ τη ρουτίνα σας, κι αυτές οι ξαφνικές πρωτοβουλίες είναι πολύτιμες ενέσεις σε μια σχέση. Τα απρόσμενα κρύβουν πάντα μια γοητεία και μια τσαχπινιά, που ενδεχομένως να λείπει απ’ το προγραμματισμένο. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο χρειάζεται να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στο προγραμματισμένο και το αυθόρμητο.

Αυτό δε σημαίνει, όμως, πως το να σκέφτεσαι τι θα κάνετε το σουκού, αυτομάτως σκοτώνει τον αυθορμητισμό. Έρευνες δείχνουν ότι όταν το ζευγάρι προγραμματίζει να περνά περισσότερο χρόνο μαζί μερικές φορές την εβδομάδα, βελτιώνει τη μεταξύ του οικειότητα κι άνεση. Είναι λες κι ο εγκέφαλος ξέρει ότι αυτός ο χρόνος είναι χρόνος χαλάρωσης, δεσίματος ή ακόμα χρόνος για τρέλες.

Δεν είναι, λοιπόν, κακό να προγραμματίζεσαι με τον σύντροφό σου, είναι όμως πολύ κακό το πρόγραμμα αυτό να γίνεται αυτοσκοπός και να μην αλλάζει. Ο έρωτας βρίσκεται κάπου στη μέση του να βάζεις τον άνθρωπό σου στο πρόγραμμά σου, άρα και προτεραιότητά σου, και στο να αφήνεσαι πού και πού στα αναπάντεχα που μπορεί να σε εκπλήξουν ευχάριστα. Enjoy the ride!