Νέα Υόρκη∙ εκεί που όλα μπορούν να συμβούν

Αν αγαπάς να ταξιδεύεις κι αν o λογαριασμός σου στο Instagram μοιάζει να είναι μια τεράστια, πολύχρωμη, καρτ ποστάλ, τότε δε γίνεται να μην έχεις ακόμη επισκεφθεί την πιο κοσμοπολίτικη πόλη στον κόσμο, την πόλη που δεν κοιμάται ποτέ. Ο λόγος για τη Νέα Υόρκη, την απόλυτη τσιμεντούπολη, μια πόλη στην οποία αν καταφέρεις να επιβιώσεις, μπορείς να τα καταφέρεις παντού, όπως λέει και το γνωστό τραγούδι.

Στη Νέα Υόρκη νιώθεις γνώριμα, ίσως επειδή οι δρόμοι, οι πλατείες και τα πάρκα της έχουν αποτελέσει το σκηνικό στην πλειοψηφία των ταινιών του αμερικανικού κινηματογράφου. Καθώς περπατάς κατά μήκος της πέμπτης λεωφόρου –ίσως η μόνη λεωφόρος στον κόσμο που όλοι γνωρίζουμε χωρίς να ξέρουμε ακριβώς το γιατί– έχεις την αίσθηση ότι είσαι μέρος των γυρισμάτων μιας μεγάλης σε προϋπολογισμό ταινίας. Κι όλα ξαφνικά παίζουν σε αργή κίνηση, ο αέρας ανεμίζει τα μαλλιά σου, είσαι για λίγο σταρ, γυρίζεις το κεφάλι σου σε αργή κίνηση για να δεις με νάζι την κάμερα, αλλά συνέρχεσαι γρήγορα απ’ τα κορναρίσματα των αυτοκινήτων.

Αν έχεις όρεξη να περπατήσεις, η πέμπτη λεωφόρος θα σε οδηγήσει στο Central Park, τον πράσινο πνεύμονα της πόλης, μια πραγματική όαση στο μέσο του χάους. Ένα τόσο μεγάλο πάρκο, στο οποίο  χάνεσαι στην κυριολεξία και κάπως έτσι, ξεχνάς για λίγο την τσιμεντένια ζούγκλα που σε περιτριγυρίζει. Μόλις, βέβαια, σηκώσεις για λίγο το κεφάλι στον ορίζοντα, ξεπηδούν δεκάδες ουρανοξύστες που σου υπενθυμίζουν, επιβλητικά, ότι βρίσκεσαι σε μια απ’ τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου.

Λίγο χαμηλότερα, κάπου ανάμεσα στην έβδομη λεωφόρο και Broadway, θα έλεγε κανείς ότι κτυπά η καρδιά της πόλης. Εκεί βρίσκεται η πασίγνωστη Times Square, μια φωτισμένη πλατεία της οποίας κάθε κτήριο καλύπτεται από τεράστιες πινακίδες που διαφημίζουν τα πάντα, από προϊόντα περιποίησης μέχρι τα πιο δημοφιλή σόου του Broadway. Είναι βέβαιο πως αν καταφέρεις να βρεις μια γωνίτσα να χωθείς –μόνο έτσι θα αποφύγεις να σε πατήσουν οι χιλιάδες κόσμου που σαν μυρμήγκια διασχίζουν την πλατεία– και σταματήσεις για λίγο να απολαύσεις το υπερθέαμα, θα υπνωτιστείς. Τα φώτα που μετατρέπουν τη νύχτα σε μέρα, τα φανταχτερά χρώματα, ο ρυθμός με τον οποίο οι διαφημίζεις κινούνται στις πινακίδες, λες και χορεύουν στο βραζιλιάνικο καρναβάλι, σε κάνουν να νιώθεις μέρος ενός παγκόσμιου χορευτικού σόου.

Οι πιο κυνικοί (και λιγότερο επηρεασμένοι απ’ τη μαγεία του σόου) θα σου πουν ότι αν μπορούσαν να περιγράψουν την έννοια του καταναλωτισμού με μία μόνο εικόνα,  μάλλον θα ήταν φωτογραφία απ’ την Times Square. Γενικότερα, στη Νέα Υόρκη τα πάντα αγοράζονται και το γοητευτικότερο –όχι βέβαια για τον τραπεζικό σου λογαριασμό!– είναι ότι παρασύρεσαι και καταβάλλεσαι από μια ασύδοτη επιθυμία να ψωνίζεις, χωρίς καν να το καταλαβαίνεις (η ύπνωση που λέγαμε πριν!).

Παρόλο που η σιδερένια πόλη φαντάζει άτρωτη στην πραγματικότητα δεν είναι, απόδειξη προς τούτο αποτελεί το Σημείο 0, εκεί που κάποτε ορθώνονταν οι δίδυμοι πύργοι. Πλέον στη θέση τους υπάρχει ένα εντυπωσιακό μνημείο, μια πραγματικά τεράστια τρύπα στο έδαφος γύρω απ’ την οποία υπάρχουν χαραγμένα τα ονόματα όλων όσων έχασαν τη ζωή τους εκείνη τη μέρα. Το Σημείο 0, παρ’ όλη την τραγικότητα των γεγονότων, αποτελεί ταυτόχρονα κι απόδειξη της ικανότητας της πόλης να ανακάμπτει, να εξελίσσεται και να μετατρέπει, με μαεστρία, μια απ’ τις μεγαλύτερες πληγές της σύγχρονης ιστορίας της σε κάτι τόσο όμορφο κι αισιόδοξο, ένα χώρο που πλέον σφύζει από ζωή.

Τη Νέα Υόρκη είτε την αγαπάς είτε τη μισείς, ενδιάμεσο συναίσθημα σίγουρα δε χωρεί. Σε οποιαδήποτε εποχή κι αν την επισκεφτείς, με χιόνια, με βροχή ή ήλιο, πάντα έχει κάτι διαφορετικό να σου δείξει κι ανάλογα με το πού βρίσκεσαι στην πόλη, βλέπεις τα πάντα γύρω σου από άλλη οπτική.

Σου δίνει τη δυνατότητα να βλέπεις τα πράγματα αλλιώς στο «έξω» τους, αλλά τελικά σου επιτρέπει να αλλάξεις και τον τρόπο που τα βλέπεις στο «μέσα» σου. Ίσως γι’ αυτό θεωρείται η πόλη στην οποία όλα είναι πιθανά και για όλα είσαι ικανός, κι αν δεν είναι αυτό συναίσθημα που αποζητούμε, τότε ποιο είναι;