Να’σαι κι εσύ, να κάθεσαι ανάμεσα σε αγνώστους αλλά να μην ακούς τι λένε. Τις μετρήσεις σου τις κάνεις πάντα περιτριγυρισμένος από κόσμο, να βλέπεις τις αντιδράσεις τους, τη μεταξύ τους επικοινωνία χωρίς να ακούς όμως τι ξεστομίζουν, βουβός κινηματογράφος. Μόνο έτσι παρατηρείς αντιδράσεις.
Να’σαι κι εσύ, λίγες μέρες μετά την αλλαγή του χρόνου, να αναρωτιέσαι τι διαφορετικό έκανες το χρόνο που μας πέρασε. Μισείς τους απολογισμούς αλλά φαντάζουν επιτακτική ανάγκη όταν οι συνθήκες είναι τέτοιες, όταν η αλλαγή δεν αφορά μόνο το χρόνο που πέρασε αλλά αλλαγή δεκαετίας. Δηλαδή δεν έχεις να σκεφτείς μόνο τι έκανες το χρόνο που μας άφησε αλλά και τι έκανες τη δεκαετία αυτή; Δύσκολο εγχείρημα.
Καθόλου δύσκολο λέει μια άλλη φωνούλα μέσα σου, καθόλου δύσκολο απλώς πρέπει να ξέρεις να μετράς. Δεν ξέρεις να μετράς όμως, κυρίως τη δύναμή σου. Να, το πρόβλημα! Γιατί αν ήξερες θα έβλεπες πόσες χιλιάδες βήματα έκανες μπροστά. Βήματα που δεν ήταν εύκολα, ήταν βαριά, ασήκωτα από αυτά που πρέπει να σκαλίσεις το μέσα σου για να γίνουν. Πάψε να σε ζυγίσεις αυστηρά, κάλπικα. Πάψε να ισοπεδώνεις τα πάντα, πάψε να μηδενίζεις τις νίκες σου.
Θυμάσαι πριν 10 χρόνια, θυμάσαι το 2010; Πριν 10 χρόνια μπορεί να ζούσες σε μια φαντασίωση, έφτιαχνες ιστορίες για σένα κι ένα άτομο του ιδίου φύλου ή διαφορετικού, να ζείτε κάπου ονειρεμένα, κάπου που κανένας δε θα κολλούσε στο πώς γίνεται εσείς οι δύο να φτιάχνετε σπιτικό μαζί. Τώρα είσαι σε σχέση, με ένα άνθρωπο που αγαπάς και το να φτιάξεις σπιτικό δε χρειάζεται να μείνει στη σφαίρα της φαντασίας σου, είναι τόσο κοντά όσο το να απλώσεις τα χέρια σου και να το αρπάξεις. Τώρα χαμογελάς και φλερτάρεις με όποιο άτομο σε εξιτάρει χωρίς να σε σταυρώνεις για τις -και καλά- κατακριτέες σου πράξεις. Οι στόχοι σου άλλαξαν, κάποιοι πήραν μορφή κι αυτό ναι, είναι επίτευγμα.
Τώρα πια ξέρεις πως αν πέσεις είναι εντάξει, πως συμβαίνει και πως το σήκωμα δεν έχει να κάνει με το αν θα γίνει ποτέ αλλά με το πόσο γρήγορα θα γίνει, το έχεις κάνει τόσες φορές όσες και τα βήματα που έκανες. Τώρα ξέρεις πως ό, τι θες μπορεί να γίνει με μπόλικη σκληρή δουλειά, θέληση και θετική ματιά στη ζωή. Το ξέρεις είπα, δεν έχει σημασία αν το εφαρμόζεις πάντοτε. Τι κι αν η ματιά σου δεν είναι πάντα θετική και τι με αυτό; Θα γίνει κι αν δε γίνει 100% και γίνει 25% τότε σημαίνει είσαι στο ¼ του δρόμου σου. Κι αν δεν είσαι πάντα θετικός, θα κάνεις θαύματα όταν θα είσαι και τις υπόλοιπες στιγμές, θα προετοιμάζεσαι για τα θαύματα που θα έρθουν.
Η δουλειά, η επαγγελματική αποκατάσταση, τα λεφτά κι όλα όσα τα συνοδεύουν δεν τα μετρώ, όχι γιατί δεν είναι σημαντικά, ούτε γιατί δε δείχνουν πόσο badass έχεις γίνει αλλά γιατί είναι μεταβλητά, έρχονται και φεύγουν, δε σε καθορίζουν απλώς σε συνοδεύουν, περπατάνε δίπλα σου σαν πιστοί ακόλουθοι. Να μετράς το μέσα σου, αυτό που άλλαξε πιο πολύ, αυτό που γιγαντώθηκε αυτή τη δεκαετία, αυτό που ανυπομονεί να μεγαλώσει κι άλλο, να τερατωθεί, να εξαπλωθεί παντού σαν φως.
Γιατί τέτοια ήταν η δεκαετία που μας πέρασε, οδοιπορικό στο φως. Οι υπόλοιπες φωνές που λένε το αντίθετο, οι επικριτικές ας πάρουν θέση επιβατική, γιατί συνεπιβάτες δε θα είναι αυτό το νέο έτος, η ελπίδα θα είναι κάτσει δίπλα, έτσι για την αλλαγή.
Συντάκτης: Εύη Πηλαβάκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
