Τα μάτια και τα στόματα προσφέρουν σημαντικές πληροφορίες στον παραλήπτη τους. Ωστόσο, οι περισσότερες, αλλά και πιο ουσιαστικές προέρχονται απ’ τα χέρια. Εκείνα είναι οι πρωταγωνιστές της κάθε κίνησης, ενώ ταυτόχρονα είναι υπαίτια για τα περισσότερα αγγίγματα.
Σίγουρα η συνομιλία με το σύντροφο σου αποτελεί σημαντικό κομμάτι της μεταξύ σας επικοινωνίας. Γι’ αρχή, μέσω αυτής τον γνωρίζεις. Μαθαίνεις πράγματα γι’ αυτόν, αν είναι πρόθυμος να μιλήσει βέβαια. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Βασικά, κάπως έτσι χτίζεται η σχέση σας και τα συναισθήματά σας. Μοιράζεστε προβλήματα, ανησυχίες, ιδέες, διαφωνίες. Τι πιο όμορφο από το να έχεις έναν άνθρωπο που να μπορείς να του εκμυστηρευτείς τα πάντα στο τέλος της μέρας; Από το τι έφαγες για μεσημεριανό μέχρι κι εκείνο το θεματάκι που σε βασανίζει μήνες τώρα και δε νιώθεις άνετα με το να το συζητήσεις με τον οποιονδήποτε άλλον.
Ωστόσο, τραγούδια κι ιστορίες ολόκληρες έχουν γραφτεί για τα βλέμματα. Πράγμα που επιβεβαιώνει το σημαντικό τους ρόλο. Άλλωστε, λέγεται πως η μαγεία των ματιών δεν κρύβεται στο χρώμα, ούτε στο μέγεθος τους, παρά μόνο στον τρόπο που κοιτάνε. Κατ’ αρχάς, θα έχεις προσέξει πως ένα βλέμμα -και μάλιστα ενδιαφέρον- ουκ ολίγες φορές αποτελεί την αφετηρία μιας καινούριας ιστορίας στη ζωή σου. Είναι αυτό που πέφτει τυχαία πάνω σου και σε γοητεύει. Ή αυτό που με το που θα το αντικρίσεις θα σου φανεί εξαιρετικά δύσκολο να σταματήσεις να το ψάχνεις μέχρι να ξανασυναντήσει το δικό σου. Πολλές φορές, μάλιστα, χωρίς καν να το καταλάβεις.
Απ’ την άλλη, πιο πολύ απ’ όλα αγαπάς εκείνα τα χέρια. Αυτά που όταν σου κάνουν τις σφιχτές αγκαλιές νιώθεις πως χρειάζεσαι λίγο έξτρα αέρα. Αυτοί οι άνθρωποι προσπαθούν να διοχετεύσουν όλη την αγάπη τους σε μία μόνο αγκαλιά. Και μέσω αυτής δείχνουν γρήγορα κι έμμεσα πως τους έλειψες, πως σε νοιάζονται και, ίσως, πως δε θέλουν να σε χάσουν. Είναι κι η παραμικρή κίνηση αυτών των άκρων τους που συνηθίζει να σε γεμίζει ευτυχία. Ακόμη κι αυτό το κράτημα του χεριού σου όταν θα βγείτε έξω ή το παραπάνω σφίξιμο του όταν περνάτε το δρόμο. Ερωτεύσιμα πράγματα αυτά. Ερωτεύσιμη κι η προστατευτικότητα από μόνης της, ανέκαθεν. Μαζί μ’ αυτά τα χάδια σε ανύποπτο χρόνο ή αυτά τα σπαστικά τσιμπήματα. Καλά, τρόπος του λέγειν σπαστικά, κατά βάθος κι αυτά τα λατρεύεις.
Επιπλέον, σύμφωνα με τη γλώσσα του σώματος τα χέρια είναι τα πιο σημαντικά όργανα στη σωματική επικοινωνία επειδή έχουν τις περισσότερες συνδέσεις με τον εγκέφαλο συγκριτικά με οποιοδήποτε άλλο όργανο. Η επικοινωνία μέσω αυτών είναι, εκ των πραγμάτων, πιο άμεση γι’ αυτό κι ενδεχομένως να λέει περισσότερα. Αν έχεις αυτή δεν περιμένεις ν’ ακούσεις τίποτα παραπάνω, ούτε και να δεις. Όλα όσα θες να μάθεις, τα νιώθεις. Τα επιβεβαιώνεις μέσα απ’ τις αγκαλιές και τ’ αγγίγματα. Απ’ αυτές τις ενδείξεις τρυφερότητας και συνάμα αγάπης.
Εκτός αυτού, τα άτομα που τη χρησιμοποιούν δεν κάνουν «οικονομία» στα χάδια. Γνωρίζουν πως μπορούν να κάνουν κάποιον να χαρεί ή να γοητευτεί. Σε καμία περίπτωση δε νιώθουν πως αυτός ο τρόπος έκφρασης αποτελεί ένδειξη αδυναμίας. Μόνο δύναμης. Κι όλα αυτά επειδή πριν αγκαλιάσουν εσένα, αγκάλιασαν τον ίδιο τους τον εαυτό.
Επιμέλεια κειμένου Χρύσας Τικοπούλου: Ελευθερία Παπασάββα.
Συντάκτης: Χρύσα Τικοπούλου
