Δε συγκρίνεσαι!

Καμιά φορά, στη ζωή, δεν πρέπει να είμαστε απόλυτοι σε τίποτα. Ούτε να χάνουμε την ελπίδα μας σε κάτι. Γιατί έχουν δίκιο όταν λένε πως τα πιο ωραία πράγματα έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις. Πως τα πιο ωραία πράγματα σκάνε, έτσι, ξαφνικά στη ζωή σου, για να μείνουν.

Κάπως έτσι συνέβη και μαζί σου, αγάπη μου. Ήρθες όταν εγώ δε σε περίμενα. Όταν είχα πάψει να πιστεύω στον έρωτα, σε κάθε ρομαντικό ιδεώδες. Ήρθες την κατάλληλη στιγμή για να μου ανατρέψεις τη ζωή. Ίσως, τελικά, να μου φύλαγε η μοίρα την είσοδό σου στην καθημερινότητά μου.

Μαζί σου μπορεί να μην είναι όλα πρωτόγνωρα, αλλά τα κάνεις να φαίνονται έτσι. Αυτή η επιθυμία που δε σταματάει ποτέ, γιατί θέλω να σε βλέπω, να σε αγγίζω, να βρίσκομαι κοντά σου, εκείνο το ανεξέλεγκτο καρδιοχτύπι που μου δημιουργείται όταν σε βλέπω.

Εκείνη η ανατριχίλα που με διαπερνάει όταν νιώθω το βλέμμα σου να με καίει, όταν τα μάτια σου συναντούν τα δικά μου. Όταν δε βγάζουμε μιλιά γιατί τα βλέμματά μας τα λένε όλα.

Με κάνεις να νιώθω πράγματα που δεν μπορώ να ελέγξω, σε σημείο που με φοβίζουν. Τρομάζω στην ιδέα πως μπορεί ένας άνθρωπος να κυβερνάει το μυαλό σου συνέχεια. Κι είναι κι αυτό το δυσάρεστο συναίσθημα που με πιάνει όταν δε σε έχω δίπλα μου, όταν μου λείπεις συνεχώς, που σε ψάχνω παντού. Έχεις αυτόν τον τρόπο να με κάνεις να βλέπω ότι είσαι εδώ ακόμη κι όταν λείπεις.

Ξέρω ότι μαζί σου μπορώ να αφεθώ στα πάντα. Μπορώ να αφήνω μπροστά σου να φαίνονται οι αδυναμίες μου, χωρίς να φοβάμαι μήπως τις κρίνεις ή δεν τις δεχθείς. Γιατί ξέρω ότι θα σταθείς δίπλα μου, σαν ασπίδα μου, να με προστατεύεις από όλα. Γιατί μπορεί στους άλλους να δείχνω δυνατή, αλλά στη δική σου αγκαλιά, θα είμαι πάντα, συνειδητά, εύθραυστη. Γιατί έτσι με κάνεις να νιώθω κι έτσι θέλω να είμαι. Το δικό σου κοριτσάκι.

Ξέρω πως μαζί σου μπορώ να είμαι αυθόρμητη, χωρίς να σκέφτομαι τι θα πω. Να μην ψάχνω  τις σωστές λέξεις, να μη φοβάμαι τις σιωπές. Μαζί σου μπορώ να κάνω λάθη από τα οποία θα μάθω, γιατί μαζί θα ζούμε ό,τι ζούμε.

Γιατί ξέρω πως, τώρα πια, εσύ είσαι ο άνθρωπός μου. Και δε με νοιάζει πώς θα πάει αυτό, αν θα κρατήσει ή όχι. Ξέρω πως σε εσένα βρήκα ό,τι έψαχνα. Ο άνθρωπος που ξέρει τα μυστικά μου, τις γκρίνιες μου, τις ευαισθησίες μου. Ο άνθρωπος που είναι πάντα εκεί, ακόμη κι όταν υπερβάλω. Ο άνθρωπος που σε έναν καβγά, κάθεται και συζητά, δε σηκώνεται να φύγει.

Έχω αυτή τη λαχτάρα μαζί σου να τα ζω όλα. Τα μικρά, τα καθημερινά, τα απλά, τα σπάνια. Όλα μαζί σου. Μαζί να συμπληρώνουμε το παζλ της ζωής.

Είσαι το απόλυτο και πραγματικά δε συγκρίνεσαι με κανέναν. Μου δίνεις την αγάπη σου απλόχερα, σαν να είμαι το πιο πολύτιμο πράγμα στη ζωή σου, το πιο εύθραυστο κι αδύνατό σου σημείο είμαι εγώ.

Μου έχεις δοθεί ολοκληρωτικά κι αυτό είναι από μόνο του αξία ανεκτίμητη. Αφέθηκες στα χέρια μου χωρίς να σε νοιάζει αν θα σε πληγώσω. Δε με φοβάσαι. Γιατί με βλέπεις, όντως, ως κομμάτι σου σημαντικό.

Δε με νοιάζουν οι πρώην. Δε θέλω να κάνω συγκρίσεις. Ούτε με νοιάζει πώς ήσουν μαζί τους και πώς μαζί μου. Ξέρω κι αναγνωρίζω πως με εμένα είναι όλα διαφορετικά. Με έβαλες στο κέντρο της ζωής σου, λες κι η θέση εκεί ήταν κρατημένη για εμένα και με περίμενε.

Πλέον, μόνο μια αγκαλιά σου, ένα χαμόγελό σου, μου αλλάζουν τη διάθεση. Μου προκαλείς αισθήματα που με κάνουν να νιώθω όχι απλώς ερωτευμένη, γιατί αυτό δε θα σταματήσει ποτέ. Με κάνουν να νιώθω ολοκληρωμένη κι άνευ όρων αφοσιωμένη σε εσένα.

Και το κυριότερο, με κάνουν πραγματικά ευτυχισμένη με εσένα.