Να με αγαπάς στα χειρότερά μου

Από πάντα ήμουν δύσκολο παιδί, επαναστατικό σε καθετί που γινόταν γύρω μου, δεν καθησυχαζόμουν ποτέ με λόγια, αλλά μόνο με πράξεις. Δεν τα εμπιστευόμουν εκείνα τα δόλια, ήθελα να τα βλέπω να συμβαίνουν. Γιατί στα λόγια όλα είναι εύκολα, στην πραγματικότητα όμως;

Έτσι είμαι και στον έρωτα. Δεν θα σου πω ποτέ τι θέλω ή τι χρειάζομαι. Θέλω να το καταλαβαίνεις από μόνος σου. Δε θα σου επιβάλω ποτέ τις επιθυμίες μου για να τις βάλεις πάνω απ’ τις δικές σου. Θα σου δείχνω πάντα με τον τρόπο μου πόσο σε αγαπώ και πόσο σε χρειάζομαι δίπλα μου, πόσο ανάγκη έχω το άγγιγμά σου, τα χάδια σου, τα φιλιά σου. Θα σου δίνω πάντα περισσότερα από ό,τι θα χρειάζεσαι, γιατί έτσι είμαι εγώ.

Θέλω, όμως, μια χάρη από εσένα, μωρό μου. Θέλω να με αγαπάς τις μέρες που θα είμαι στα χειρότερά μου. Όχι, να μου το λες, γιατί από λόγια χόρτασα πια. Θέλω να μου το δείχνεις και να το νιώθεις, να μην το κάνεις επειδή το θέλω εγώ, αλλά επειδή όντως με αγαπάς και το κάνεις.

Το πόσο με αγαπάς το ξέρω. Μα δε θέλω να με αγαπάς επειδή είμαι αυτό που ευχόσουν να βρεις ούτε επειδή είμαι αυτό που σε συμπληρώνει. Ούτε θέλω να με αγαπάς επειδή βρήκες σε εμένα το ρομαντικό παιδί που πάντα αναζητούσες γιατί ξέρεις πόσο αντίθετη είμαι στα σαχλορομάντζα.

Εγώ θέλω να με αγαπάς στις μαύρες μου μέρες. Εκείνες που με πιάνει ξαφνική υστερία και δεν ηρεμώ. Εκείνες που με πιάνει κρίση πανικού και με μια αγκαλιά σου όλα φτιάχνουν. Όταν δε ξέρω τι μου γίνεται, όταν το άγχος με καταβάλλει θέλω να είσαι εκεί, να γαληνεύουν οι σκέψεις μου, ξέροντας πως έχω κάποιον που με αγαπάει δίπλα μου.

Να είσαι εκεί όταν θα είμαι χάλια και θα κλαψουρίζω σαν μικρό παιδί. Να μου κρατάς το χέρι και να με κοιτάζεις μέχρι να με πάρει στην αγκαλιά του ο Μορφέας. Να είσαι εκεί δίπλα μου να ηρεμείς τους εφιάλτες μου. Να νιώθω τα χέρια σου γαντζωμένα πάνω μου για να μη φοβάμαι.

Εκείνες τις μέρες που δε θα είμαι στα καλά μου, εκείνες που δε θα σκέφτομαι το αύριο, τις μέρες τις περιόδου μου, ρε γαμώτο, που θα κάνω σαν το χειρότερο κακομαθημένο παιδί που υπάρχει. Όταν θα κάνω σαν κωλόπαιδο, λες κι είμαι ό,τι πιο εγωιστικό υπάρχει. Εκείνες τις μέρες σε θέλω μαζί μου. Γιατί εσύ θα ξέρεις πως εγώ δεν είμαι έτσι.

Θα ξέρεις πως απλά περνάω μια άσχημη φάση, γι’ αυτό θες να είσαι μαζί μου. Γιατί στα χειρότερά μου είναι που θα με αγαπάς περισσότερο. Γιατί στα καλά μου με έχεις δει, στα άσχημά μου είναι το θέμα αν μπορείς να με αντέξεις. Γι’ αυτό θέλω να με αγαπάς σε εκείνα. Τότε που θα νιώθω πως δεν έχω κάτι καλό να σου δώσω, τότε που θα φωνάζω να με αφήσεις ήσυχη, αλλά θα ξέρεις πως σιωπηρά σε εκλιπαρώ να μείνεις δίπλα μου δείχνοντάς μου πως με αγαπάς.

Θέλω να κοιτάζω την αγάπη στα μάτια σου, μωρό μου, όταν σε βρίζω χωρίς λόγο γιατί δεν είμαι καλά, όταν σου γκρινιάζω για όλα, όταν καταριέσαι την ώρα που με γνώρισες. Όχι δεν είμαι μαζοχίστρια, απλά δοκιμάζω τα όριά σου.

Τι να σε κάνω αν δεν με αντέχεις; Θα είναι δύσκολο, εννοείται. Δεν έρχεται ο έρωτας με οδηγίες χρήσης ούτε είπε κανείς πως όλοι αντέχουν. Ο έρωτας είναι για αυτούς που κατανοούν κι επιμένουν, όχι για αυτούς που φεύγουν με την πρώτη δυσκολία.

Ο έρωτας είναι για εμάς μωρό μου. Για εμάς που θα με βλέπεις στα χειρότερά μου και θα χαίρεσαι που με διάλεξες. Γιατί θα είσαι μαζί μου και δε θα θες να ξοδευτείς αλλού, θα θες να επενδύσεις επάνω μου, αγάπη μου.

Γιατί εκεί σε θέλω, στα δύσκολα μωρό μου. Στα χειρότερά μου. Εκεί, ναι, να με αγαπάς κι ας μην το αξίζω. Κι ας θες να με σκοτώσεις απ’ τα νεύρα που θα σου δημιουργώ. Γιατί ο έρωτας για εμάς δε θα είναι μόνο στα εύκολα, αλλά και στα δύσκολα.