Η καθημερινή επαφή με ανθρώπους σταδιακά μπορεί να δημιουργήσει ερωτική έλξη. Αδιαμφισβήτητα όσο πιο κοντά έρχεσαι με κάποιον, όσο περισσότερες ώρες περνάτε μαζί, τόσο καλύτερα τον γνωρίζεις. Μέσα απ’ τη γνωριμία αυτή, ίσως τελικά ανακαλύψεις πως έχετε πολλά κοινά. Αυτό δεν συμβαίνει σε μια στιγμή, αλλά απαιτεί χρόνο κι αυτό ίσως περιπλέκει ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Στην περίπτωση που προκύψει ερωτικό ειδύλλιο με συνάδελφο δεν ρισκάρεις απλώς μια φιλία, αλλά συχνά το επαγγελματικό σου μέλλον και την καριέρα σου. Ίσως να μην το επιδίωξες, αλλά δεν φταις εσύ που τελικά προέκυψε.
Μόλις γνωρίζεις έναν συνάδελφο στην αρχή είναι άβολο να πιάσετε συζήτηση, λες και γνωρίζεστε ήδη κι έχετε αναπτύξει οικειότητα. Ειδικά άτομα αντίθετου φύλου πολλές φορές προτιμούν να κρατούν αποστάσεις, απ’ το να δημιουργήσουν αναίτιες παρεξηγήσεις. Με τον καιρό όμως, μιας και βρίσκεστε σε κοινό περιβάλλον, ανταλλάζετε κάθε πρωί «καλημέρα». Και κάπως έτσι σιγά-σιγά ρίχνετε τις άμυνες και η «καλημέρα» σύντομα γίνεται «τι κάνεις;». Και σε μικρό χρονικό διάστημα απ’ τη στιγμή της γνωριμίας σας καθόλου απίθανο να καταλήξετε να μοιράζεστε -άλλοτε λιγότερες κι άλλοτε περισσότερες- λεπτομέρειες για την προσωπική σας ζωή και την καθημερινότητά σας.
Την μια κουβέντα διαδέχεται η επόμενη, ανταλλάζετε ματιές και κάνετε πλάκες. Η συμπαράσταση για την «κακή» μέρα στην δουλειά, η στήριξη, η ενθάρρυνση, γίνονται πλέον συνήθεια. Άσε που μπορεί να συναγωνίζεστε για το ποιος θα προλάβει να ετοιμάσει τον πρωινό καφέ. Στο διάλειμμα τρώτε παρέα μεσημεριανό, αν καπνίζετε κάνετε μαζί ένα κι τσιγάρο. Οι βάρδιες όλο και πιο συχνά συμπίπτουν κι αυτό είναι άραγε τυχαίο;
Τα πρώτα σημάδια κάνουν την εμφάνιση τους αλλά συνήθως εσύ επιλέγεις να τα αγνοείς. Οι συναντήσεις εκτός ωραρίου εργασίας πυκνώνουν, όπως κι οι καφέδες μετά τη δουλειά που προς το παρόν βαφτίζετε φιλικούς. Το βραδάκι κανονίζετε ποτάκι -και γιατί όχι και σινεμά;-, ενώ καθόλου απίθανο να βρεθείτε και σε κοινή παρέα. Οι ματιές παραμένουν αθώες μα αρκετά έντονες και επίμονες για να καταλάβουν οι γύρω σας πως κάτι συμβαίνει.
Κι έρχεται η στιγμή που το συνειδητοποιείς κι εσύ, το καταλαβαίνεις κι αποπροσανατολίζεσαι. Δεν είναι όλα εύκολα -αλλά γιατί «όχι»; Έχεις επιλογές ή μήπως είναι μονόδρομος; Δεν μπορείς ν’ αντισταθείς κι ας κρίνεται η ηρεμία στο εργασιακό σου περιβάλλον κι η προσωπική σου εξέλιξη σε περίπτωση που κάτι στραβώσει. Αν, όμως, είναι καρμικό και όλα πάνε κατ’ ευχήν;
Το να αφεθείς στα ερωτικά σου αισθήματα είναι σαν να βρίσκεσαι μπροστά σε ένα μονοπάτι που σε εξιτάρει να περπατήσεις. Γιατί να κάνεις πίσω; Στη ζωή τίποτα δεν γίνεται τυχαία και δεν μπορείς παρά να ρισκάρεις, ποντάροντας στην ευτυχία. Η ερωτική έλξη ανάμεσα σε συναδέλφους δε διαφέρει σε τίποτα από την ερωτική χημεία που πιθανόν να προκύψει με κάποιον που γνώρισες εκτός δουλειάς. Ο βαθμός δυσκολίας έγκειται μόνο στην λέξη «συνάδελφοι». Το ίδιο τρομακτικό με το «κολλητοί». Έτσι δεν είναι;
Όμως στον έρωτα δεν πρέπει να υπάρχουν ταμπού και να βάζουμε εμείς οι ίδιοι περιορισμούς, απορρίπτοντας ευκαιρίες. Κι αν όλα αποτύχουν, υπάρχει πάντα και το ενδεχόμενο ν’ αλλάξεις εργασιακό περιβάλλον. Εναλλακτική απαισιοδοξίας, βέβαια, αλλά πάντοτε υπάρχει κι αυτή για όσους κάνουν δεύτερες σκέψεις και φοβούνται να ρισκάρουν. Αν όμως πετύχει, δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο απ’ το να βρίσκεται ο σύντροφός σου δίπλα σου σε μια δύσκολη μέρα στη δουλειά, να σου δίνει δύναμη και ένα χαμόγελό του να σε κάνει να εργάζεσαι με όρεξη και υπομονή, μέχρι τη λήξη του ωραρίου, οπότε και μπορείτε να μείνετε πλέον οι δυο σας, χωρίς τρίτους μπροστά.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.