Πάχυνες. Σου το λένε όλοι το τελευταίο καιρό. Αφέθηκες ή σταμάτησες να ασκείσαι τόσο συστηματικά, ή το έριξες στο μασαμπουκιασμά, συμβαίνει και αυτό, μην απολογείσαι.

Δε χωράς στο αγαπημένο σου ρούχο.

Ωχ Θεέ μου. Πρέπει να ξεκινήσεις δίαιτα. Φυσάς και ξεφυσάς ξενερωμένος. Από Δευτέρα.

Και τότε συμβαίνει το αναπάντεχο. Εμφανίζεται το νέο ταίρι του πρώην έρωτά σου ή η τωρινή σου εμμονή. Μάντεψε! Είναι όλοι τους πιο αδύνατοι από σένα. 

Κακός χαλασμός και συντέλεια Κυρίου.

Απογοητεύεσαι και ψάχνεις την πλησιέστερη διακοσμητική γλάστρα για να κρυφτείς. Κρύβεσαι. Τότε συνειδητοποιείς ότι δίκιο είχαν οι φίλοι σου, πρέπει να το ράψεις. Από σήμερα όχι από Δευτέρα. Πανικοβάλλεσαι.

Αν υποθέσουμε την περίπτωση να το έχεις πάρει χαλαρά και όχι τόσο κατάκαρδα, το πρώτο βήμα είναι να ψάξεις δίαιτες εξπρές στο ίντερνετ. Αν το ‘χεις πάρει κατάκαρδα ίσως να έχεις ξεκινήσει από τώρα τους κοιλιακούς και το σκοινάκι.

Ψάχνεις διάφορες λύσεις, συνήθως ψάχνεις τις πιο ανώδυνες και τις συνδυάζεις με το κλασσικό πλάνο της επιτυχίας, δίαιτα-άσκηση- πείνα-γκρίνια.

Πράσινο τσάι διπλάσιο σε κατεχίνες για ενίσχυση του μεταβολισμού, χάπια αδυνατίσματος που καίνε το λίπος, ζώνες δόνησης. Διάφορα βότανα με μαγικές ιδιότητες και τα λοιπά. Αν δεν πετύχει κάτι από αυτά, ξεκινάς τις μετάνοιες και τις προσευχές. Ας μην πεινάσω πριν πέσω για ύπνο, μακάρι να γίνει το θαύμα και λοιπά μοιρολόγια.

Αν υποθέσουμε ότι έπιασαν τα μοιρολόγια ή η προσπάθεια σου έρχεται το πρώτο εμπόδιο.

Μόλις χάσεις κάποια κιλά κι αρχίζεις και παίρνεις τα πάνω σου, και είσαι έτοιμος να πας για ψώνια, σα να επαναπαύεσαι και αρχίζεις τις ατασθαλίες. Λίγο, λίγο, ξαναφουσκώνεις, να η πορτοκαλόπιτα της θείας που δεν έχεις δοκιμάσει, να και κανένα μπέργκερ που δεν μπορείς να αντισταθείς, να σου κι ένα ποτηράκι κρασί παραπάνω, ξαναπετάγεται η κοιλίτσα.

Ξανά απογοητεύεσαι και σκέφτεσαι ότι δεν υπάρχει σωτηρία. Μια ζωή την έχουμε, μην βασανιζόμαστε κιόλας όλη την ώρα. Σκέφτεσαι ότι η λύση, μάλλον είναι να τα παρατήσεις.

Και όπως λέει και ο λαός ,άντρας με κοιλίτσα, σωστή καραμελίτσα. Καραμελίτσα ναι, πάγκος ζαχαρωτών, όχι.

Εντάξει, ίσως να μην είναι όνειρό σου να γίνεις επαγγελματίας του χορού, αλλά δε θες να δεχτείς και τον κοινωνικό αποκλεισμό.

Κακά τα ψέματα, πέρα από τα ρούχα που δεν θα χωράς και την απόρριψη από κάποιον ερωτικό σύντροφο, φοβάσαι και αυτόν που υπάρχει πολύ αισθητά στην κοινωνία που ζούμε. Ο κοινωνικός αποκλεισμός προκαλεί μοναξιά, απομόνωση, θλίψη και αίσθημα αδικίας.

Το έχεις κάνει κι εσύ ή υπήρξες θύμα αυτού. Μπορεί να μην ήθελες πολλά πολλά με κάποιον υπέρβαρο ή να ήσουν εσύ ο υπέρβαρος που οι άλλοι δεν ήθελαν πολλά πολλά μαζί σου.

Αυτό είναι σκληρό, ρατσιστικό, πέρα για πέρα λάθος, είναι όμως και ρεαλιστικό. Δυστυχώς. 

Κάποια στιγμή ωστόσο, έρχεται εκείνη η μέρα, που δεν αισθάνεσαι καλά με τον εαυτό σου.

Σε αυτό το σημείο, πριν ξεκινήσεις πάλι με το πλάνο της επιτυχίας, χρειάζεται να προσδιορίσεις ακριβώς τον λόγο για τον οποίο αισθάνεσαι έτσι. Γιατί θέλεις να βελτιώσεις την εμφάνισή σου; Tι θα σου προσφέρει αυτό; Θέλεις να αλλάξεις για σένα ή για να χτυπήσεις το γκομενάκι που στάμπαρες; Γιατί αν το κάνεις για το γκομενάκι, άστο. Θα φύγει και θα ξαναπαχύνεις. Και χειρότερα από πριν.

Αν το κάνουμε για εμάς όμως, το πρώτο βήμα είναι να αποδεχτούμε αυτό που είμαστε.

Δεύτερο βήμα, σταματάμε να έχουμε ως πρότυπα τα μοντέλα από τα περιοδικά, δε γίνεται σε μικρό χρονικό διάστημα, η μπυροκοιλιά να γίνει 6 –packs.

Για αυτό τον λόγο, επειδή ο στόχος είναι πάρα πολύ υψηλός καθώς περνάει ο χρόνος και δεν βλέπουμε άμεσα αποτελέσματα, τα παρατάμε. Οι στόχοι πρέπει να είναι μικροί και καθημερινοί, πιο κοντά στις δυνατότητές μας.

Τρίτο βήμα, ο στόχος πρέπει να είναι ένα υγιές σώμα, όχι ένα τέλειο σώμα με ιδανικές αναλογίες, είπαμε και πιο πάνω δε γίνεται η μετάλλαξη από την μια μέρα στην άλλη, έχεις δουλέψει πολύ για αυτό το μαξιλάρι του έρωτα, πρέπει αντίστοιχα να δουλέψεις σκληρά για να το χάσεις. (ακούγεται δύσκολο, ε;)

Το πιο σημαντικό είναι να αισθάνεσαι καλά με τον εαυτό σου. Με όλα αυτά που έχεις, για το ποιος είσαι και τι έχεις καταφέρει στην ζωή σου.

Nα πεις, έτσι είμαι και σε όποιον αρέσω. Εγώ μου αρέσω, και αν παχύνω, αν αδυνατίσω, αν βάψω τα μαλλιά μου πράσινα, ή αν επιλέξω τον λάθος σύντροφο, αν παρατήσω την δουλειά μου και θέλω να γίνω εθελοντής αναδάσωσης. Όλα αυτά είναι ευθύνη μου και θα τα υποστώ, θα τα υποστηρίξω.  

Είσαι εσύ, και μόνο εσύ μπορείς να ζήσεις την ζωή σου. Κανείς άλλος.

Μην αδυνατίσεις, αν εσύ δεν το θέλεις. Αν ξεκινήσεις με λάθος δερβέναγες, λυπάμαι που θα στο χαλάσω, αλλά έχεις χάσει ήδη. 

 

Συντάκτης: Πέννυ Δημοπούλου