Αν το σχεδίασες με κάθε λεπτομέρεια δύσκολα κάτι θα πάει στραβά

Το μυαλό είναι περίεργο ον, ανεξιχνίαστο και δυσνόητο ακόμα και για τους πιο μεγάλους ερευνητές. Ταξιδεύει ταυτόχρονα σε μέρη μακρινά και σε προορισμούς που ποτέ δεν είδε. Ζωγραφίζει εικόνες με τις πιο μεγάλες φαντασίες. Πλάθει ιστορίες εξωπραγματικές στα μέτρα των ονείρων του. Πολλές φορές σε όλα αυτά δε γνωρίζει όρια. Αντιλαμβάνεται μόνο το άπειρο. Πορεύεται και ονειρεύεται βάσει των δικών του επιθυμιών και προτεραιοτήτων. Όσο κι αν προσπαθεί να βάλει φρένο στις «αταξίες» του, πάντα η ανάγκη να ξεφύγει το προλαβαίνει.

Υπάρχουν άνθρωποι που καταφέρνουν να κυριαρχούν στα πάθη τους και ταυτόχρονα να θέτουν όρια στον εαυτό τους. Λειτουργούν βάσει  προγραμματισμού και τάξης. Υπάρχουν άτομα που έχουν εξεταστική και λένε απλώς ότι θα διαβάσουν. Υπάρχουν κι αυτοί που ορίζουν ακριβώς την ύλη που θα καλύψουν κάθε μέρα, που προγραμματίζουν και την πιο μικρή λεπτομέρεια, από πόσες σελίδες θα μελετήσουν σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα μέχρι πόσα λεπτά έχουν για διάλλειμα για το γεύμα τους.

Όταν έχεις έναν στόχο κάνεις το παν για να τον πετύχεις. Όταν κάτι μπορεί να σχεδιαστεί με κάθε λεπτομέρεια, η υλοποίησή του είναι σχεδόν δεδομένη γιατί δε μένει τίποτα στο άγνωστο. Υπάρχουν άτομα που δεν μπορούν να ζήσουν διαφορετικά. Θέλουν κάθε τι στην καθημερινότητά τους να είναι σχεδιασμένο με ακρίβεια, να υπάρχει αναλυτικό πρόγραμμα, αλλιώς νιώθουν ότι ζουν στην αβεβαιότητα και στο άγνωστο χωρίς να ξέρουν τι τους ξημερώνει την επόμενη μέρα.

Ένας άνθρωπος όμως που μπορεί να είναι στην τροχιά ενός τόσο σκληρού προγράμματος όσον αφορά στις υποχρεώσεις του, μπορεί να τα καταφέρνει σε όλα το ίδιο καλά; Αυτό το πεπερασμένο μπορεί να αγγίζει όλες τις πτυχές της ζωής μας; Μέχρι πού φτάνουν τα όρια του συστηματικού σχεδιασμού στόχων;

Η ψυχολογία κάθε ανθρώπου εξαρτάται από πολλούς και διαφορετικούς παράγοντες. Δεν υπάρχει μέτρο που μπορεί να την ορίσει ούτε να την ελέγξει. Η ψυχολογία κρατάει απ’ το χέρι το συναίσθημα. Αυτοί οι δυο είναι κολλητοί. Αχτύπητο δίδυμο που τίποτα δε τους σταματά και κανείς δεν τους ορίζει πώς να ενεργήσουν. Αυτό το ντουέτο δεν καταλαβαίνει τι είναι τα όρια, πόσο μάλλον τι είναι το πρόγραμμα. Το ένα ενεργεί βάσει του άλλου γιατί είναι αλληλεξαρτώμενα. Οι ενέργειές τους ορίζονται σε συνεργασία και το μυαλό όσο και να προσπαθήσει να το σταματήσει δεν τα καταφέρνει γιατί τα φρένα έχουν ήδη κοπεί όταν πάει να μπει στην τροχιά τους.

Όταν ένας άνθρωπος γνωρίσει κάποιον άλλον και νιώσει έλξη, το μυαλό θα σταθεί μπροστά, θα οχυρώσει τα τείχη του με γερά θεμέλια βασιζόμενο στο πρόσχημα ότι ακόμα είναι νωρίς. Έλα όμως που το συναίσθημα δεν μπορεί να κρατηθεί και αναπτύσσεται με ραγδαίους ρυθμούς υπερπηδώντας τα τείχη του μυαλού. Η ψυχολογία ακολουθεί σαν πιστός σύμμαχος το συναίσθημα μην μπορώντας να κάνει διαφορετικά. Το συναίσθημα βασίζεται στην έλξη και η ψυχολογία στη χαρά. Ανίκητος συνδυασμός μπροστά στα όρια του μυαλού.

Οι άνθρωποι είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι τα πάντα στη ζωή μας μπορούν να κυλήσουν βάσει προγράμματος. Αρχικά ορίζουμε τους στόχους μας και έπειτα σχεδιάζουμε τον τρόπο επίτευξής τους. Είναι πιο εύκολο να καταφέρουμε κάτι όταν προγραμματίζουμε από πριν τις ενέργειές μας. Όλα αυτά είναι καλά και σωστά όταν δε σπάνε το φραγμό της ψυχολογίας και του συναισθήματος, γιατί επί παρουσίας τους τίποτα δε λειτουργεί με όρια.