Στη ζωή μας όλοι έχουμε νιώσει έντονα συναισθήματα για κάποιον. Άλλοτε μεγάλης διάρκειας και άλλοτε μικρότερης. Για κάποιους νιώσαμε το συναίσθημα της αγάπης και για άλλους το συναίσθημα του έρωτα. Και ποιος από εμάς άραγε, όταν πραγματικά νιώθει κάτι έντονο για κάποιον άλλο, δεν έχει κάτσει να σκεφτεί και να αναρωτηθεί τι απ’ τα δύο είναι αυτό που νιώθει, αγάπη ή έρωτας; Κάποιες φορές νιώθουμε τόσο μπερδεμένοι ανάμεσα σε αυτά τα δυο συναισθήματα που χωρίς να το ξέρουμε ή χωρίς να ισχύει, η σκέψη μας μεταπηδά από το ένα στο άλλο. Η διαφορά στις λέξεις είναι μόνο ένα γράμμα, αφού η αγάπη μετράει πέντε κι ο έρωτας έξι, αλλά η συναισθηματική διαφορά είναι μια ολόκληρη ζωή. Κι αυτή η ιδιαιτερότητα είναι υψίστης σημασίας, γιατί μας προσφέρει ένα παράθυρο για μια κλεφτή ματιά στις λεπτές αποχρώσεις της σχέσης μας και χαράζουμε ο καθένας το μονοπάτι της ζωής μας σε σχέση με τα θέλω μας.
Ο έρωτας είναι το αρχικό συναίσθημα που μας επισκέπτεται και κάνει παρέα στη σκέψη μας. Είναι μια ξαφνική λαίλαπα που κάνει εισβολή στην ήρεμη ζωή μας και φέρνει τα πάνω κάτω σε ανύποπτο χρόνο. Ο έρωτας συνήθως είναι ένα συναίσθημα που διαρκεί μικρό χρονικό διάστημα και προσφέρει ταυτόχρονα ελευθερία και σκλαβιά. Δημιουργείται μια αδήριτη ανάγκη να είμαστε μαζί με το άλλο άτομο, να περνάμε χρόνο μαζί και να μιλάμε. Αναζητάμε τη μυρωδιά, το άγγιγμα, την παρουσία και τον τρόπο σκέψης του. Η σκέψη η δική μας ταξιδεύει κοντά του καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας και κάθε ώρα που βρισκόμαστε μακριά λησμονούμε εκείνο το ηχόχρωμα φωνής που με έναν παράδοξο τρόπο σχηματίζει ένα δικό μας, προσωπικό κι αδιαπέραστο καταφύγιο.
Ο έρωτας έχει την αξιοθαύμαστη ικανότητα να καταλύει την έννοια της λογικής. Η λογική αρχικά προσπαθεί να αντισταθεί σε αυτήν τη μάχη και διατηρεί την αλαζονεία του επικείμενου νικητή· κι ας νιώθει πως η μάχη είναι άνιση. Στο τέλος όμως παραδίδεται και παρασύρεται ακόμη και στα πιο παράλογα σενάρια του έρωτα. Εξάλλου εκείνος στο διάβα του δε λογαριάζει υποχρεώσεις και καθήκοντα. Αντίθετα αυτό που τον χαρακτηρίζει, είναι οι παρορμητικές κινήσεις και οι πρωτόγνωρες συμπεριφορές. Αυτό γίνεται γιατί πάντα σκεφτόμαστε και λειτουργούμε βάσει του πώς νιώθουμε εμείς και όχι τι αισθάνονται οι άλλοι για εμάς, γιατί επικρατεί η φυσική έλξη. Τα μάτια κλείνουν με αόρατες παρωπίδες και βλέπουμε μόνο όσα θέλουμε να δούμε και όσα θαυμάζουμε στον άλλον.
Η αγάπη είναι ένας μόνιμος κάτοικος στην καρδία μας. Έχει περάσει του κόσμου τις δοκιμασίες και όμως έχει μείνει ένα ακλόνητο συναίσθημα. Ένας στυλοβάτης ζωής που μας δίνει ξανά την ευκαιρία να ελπίζουμε στην ομορφιά. Η αγάπη είναι σαν ένα αναζωογονητικό αεράκι που έρχεται από το πουθενά σε ημέρα με καύσωνα και μας επιτρέπει να πάρουμε ξανά βαθιά ανάσα. Δεν ανατρέπει τις ζωές μας, αντίθετα μας κρατά σε μια σταθερή τροχιά και δίνει νόημα στις ζωές μας και ό,τι την περικλείει. Αυτό συμβαίνει γιατί η αγάπη εκτός από τη φυσική έλξη, συνυπάρχει με την ψυχική και διανοητική έλξη. Αυτό ξεχωρίζει την αγάπη και της δίνει μεγαλύτερη αξία και διάρκεια.
Η αγάπη έχει το μοναδικό προνόμιο να αποπνέει μια σιγουριά ψυχής χωρίς αμφιβολίες. Προσφέρει πλήρη ελευθερία χωρίς κανένα ίχνος καταπίεσης. Αγκαλιάζουμε τα θέλω του άλλου ανθρώπου και αποδεχόμαστε τα λάθη του. Ξέρουμε καλά ποιος είναι και κατανοούμε τα ελαττώματά του. Παρ’ όλ’ αυτά επικρατεί το συναίσθημα εκείνο που προστάζει να δούμε πέρα από αυτά. Όταν αγαπάμε, δεν προσπαθούμε να προσαρμόσουμε τον άλλον στα δικά μας μέτρα. Υπάρχει εμπιστοσύνη και κατανόηση, γιατί δεν εγκαταλείψαμε στην πρώτη δυσκολία, αντίθετα παλέψαμε με δαίμονες που μπορεί να έβαζαν εμπόδια και που μοιάζουν αρκετά τρομαχτικοί για να νιώθουμε πως θα έκαναν κι εμάς να το βάλουμε στα πόδια υπό λίγο διαφορετικές συνθήκες. Σε όλες τις μάχες μαζί τους όμως, η αγάπη βγαίνει τελικά με το στεφάνι της νίκης.
Οι διαφορές του έρωτα και της αγάπης είναι αμέτρητες. Ο έρωτας αναδύει τον ενθουσιασμό και η αγάπη προσφέρει τη χαρά και την ευτυχία. Ο έρωτας μπορεί να σε ανεβάζει στα ουράνια και την ίδια στιγμή να σε κατεβάσει στη γη, ενώ η αγάπη ξέρει να σε κρατάει μόνο ψηλά στον ουρανό. Ο έρωτας δημιουργεί άγχος και ανασφάλειες ενώ η αγάπη προσφέρει ηρεμία και σιγουριά. Ο έρωτας ζητά ανεξάντλητα και αχόρταγα ενώ η αγάπη δίνει απλόχερα και απεριόριστα άνευ όρων.
Ο έρωτας πηγάζει από τη σκέψη ενώ η αγάπη από την καρδία, γι’ αυτό το σ’ αγαπώ ενός ερωτευμένου δεν έχει την ίδια αξία το σ’ αγαπώ αυτού που το νιώθει βαθύτερα. Άλλωστε, αν το σ’ αγαπώ δε βγαίνει από την καρδία, καλύτερα να μη λέγεται, αλλιώς μετατρέπεται το ίδιο σε δαίμονας και μας καταδιώκει.
Συντάκτης: Άντρη Χατζηγιάγκου
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
