Έρωτας κόντρα στη ρουτίνα

Ένας γάμος μερικά χρόνια πίσω. Πολλές ανάμεικτες αναμνήσεις, αμέτρητες φωτογραφίες, ιστορίες και παρατράγουδα. Μια στιγμή που ενώνει δυο ανθρώπους που έχουν την πρόθεση να ζήσουν μαζί το «για πάντα» και το «για όσο» τους. Ένα ξενύχτι, ένα γλέντι, ένα μεθύσι, ένα λερωμένο νυφικό, μια γραβάτα αφημένη πρόχειρα στο τραπέζι. Και τα φώτα σβήνουν. Δυο ερωτευμένοι φεύγουν αγκαλιά και νυσταγμένοι. Η συνέχεια παραμένει το μυστικό τους. Έπεσαν με τα ρούχα στο κρεβάτι; Είχαν παρενέργειες απ’ το αλκοόλ; Μήπως δε θυμούνται κι οι ίδιοι;

Δυο εισιτήρια τους περίμεναν. Ένας προορισμός απ’ τους συνηθισμένους ή απ’ τους εναλλακτικούς, ένα ταξίδι όπως το είχαν ονειρευτεί κι όπως το είχαν σχεδιάσει. Δυο βαλίτσες σχεδόν έτοιμες κι έφυγαν. Μήνας του μέλιτος για τους προνομιούχους, ταξίδι του μέλιτος για εκείνους που κράτησε σχετικά λιγότερο. Για όσο κι αν ήταν, ήταν δικό τους. Οι φήμες λένε πως είχε μπόλικο σεξ, απ’ αυτό που μοσχοβολάει νεόφερτη ευτυχία, ίσως και βρόμικο, με νιόπαντρη οικειότητα, φαγητό, χαλάρωση και χρόνο μόνο για δύο.

Αλλά τα εισιτήρια ήταν με επιστροφή. Κι ο προορισμός ήταν και πάλι το σπίτι. Η καθημερινότητα περίμενε καρτερικά στο κατώφλι, ξέρεις εκεί που αραδιάζονται κι οι απλήρωτοι λογαριασμοί. Το μέλι δεν κολλάει πια. Ξεράθηκε λιγάκι στο ψύχος του χειμώνα. Τα καυτά πάθη έσβησαν και τα κρεβάτια απόψε καίγονται από ηλεκτρικά υποστρώματα. Ξεβολεμένα τα κορμιά γυρίζουν πλάτη και κοιμούνται. Αγαπημένα μα κουρασμένα. Πολύ κουρασμένα.

Μια φωτογραφία απ’ το ταξίδι του μέλιτος κολλημένη στην κουζίνα χαζεύει μονάχη τον νεροχύτη που δε μαζεύτηκε ποτέ. Όλα όσα πλύθηκαν λερώθηκαν ξανά και φτου απ’ την αρχή. Οι σχέσεις κάθε μέρα δοκιμάζουν τις αντοχές και την τύχη τους κόντρα στη ρουτίνα. Και κερδίζουν ζώντας ή έστω επιβιώνοντας.

Δυο εισιτήρια τους περιμένουν ξανά. Ένας προορισμός ίδιος ή αλλιώτικος, ένα ταξίδι όπως το έζησαν τότε ή όπως θα ‘θελαν να το ζήσουν τώρα. Μήνας του μέλιτος νούμερο δύο για τις τσέπες που αντέχουν, ταξίδι του μέλιτος γύρος δεύτερος για εκείνους που βγάζουν με δυσκολία το μήνα. Για όσο κι αν θα είναι, θα είναι δικό τους. Οι φήμες λένε πως θα έχει καλύτερο σεξ απ’ αυτό που μοσχοβολάει ποιότητα κι όχι ποσότητα, ίσως και βρόμικο σεξ, απ’ αυτό που μυρίζει γνώση που κατακτάται με την επανάληψη, φαγητό, χαλάρωση και χρόνο μόνο για δύο.

Γιατί τι κι αν τα εισιτήρια έχουν πάντα επιστροφή, πάντα αξίζει να ξαναζούμε αυτό που ποτέ δε χορταίνεται μόνο με μία φορά. Πάντα αξίζει να ξαναζούμε αυτό που αναπολούμε όταν το  μυαλό μας αφήνεται. Μήπως να θυμίσετε στους εαυτούς σας πως είστε ακόμα εκείνοι οι δύο τρελοί που παντρεύτηκαν χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς δεύτερη εναλλακτική; Μήπως να τραβήξετε τις ίδιες φωτογραφίες και να διακρίνετε μόνοι σας τις διαφορές;

Όχι, δε γεράσατε. Ωριμάσατε όμως κι αυτό το κάνατε μαζί. Δες πώς κοιτάζεστε πια. Είσαι ο άνθρωπός του κι είναι οικογένειά σου. Αλλά για πάντα θα παραμένει εκείνος ο έρωτας που προέκυψε από μια χαζή κουβέντα, από μια κλεφτή, κοφτή, ματιά, από μια ατσούμπαλη χειρονομία, από ένα άκομψο προξενιό, από μια ανεξήγητη σύμπτωση. Κι αν τα πιάτα ξεμένουν στο νεροχύτη, είστε πάντα εσείς μαζί που απολαμβάνετε το φαγητό σας παρέα και λέτε τα νέα σας. Είστε εσείς που ξαπλώνετε νυσταγμένοι στο ίδιο θερμαινόμενο υπόστρωμα, για να ξυπνήσετε και πάλι μαζί.

Μήπως να κάνετε μια τρέλα μόνο για εσάς; Μήπως να θυμηθείτε το γάμο σας, να πείτε ό,τι θυμάστε κι ό,τι έχετε διαλέξει να ξεχάσετε, να βρείτε το πάθος που δε χάθηκε, αλλά μπερδεύτηκε κάπου στο καλάθι με τα άπλυτα, στο γραφείο με τη χαρτούρα, στο δωμάτιο με τις πάνες;

Όσα κι αν προέκυψαν μετά από εσάς –παιδιά, δάνεια, διπλές δουλειές– όλα ήρθαν γιατί πρώτα εσείς αποφασίσατε να γίνετε ένα. Και για όσα παλεύετε, για όσα προοδεύετε και για όσα αγαπάτε με όλο σας το είναι, αξίζετε μια στιγμή στο πουθενά που μόνο οι δυο σας θα πείτε «σ’ αγαπώ» κι αυτό θα σημαίνει τόσο πολλά για εσάς, τόσο πιο πολλά από όσα σήμαινε το πρώτο σας έγγαμο βράδυ.