Η ομορφιά της Αθήνας κρύβεται στις γειτονιές της

Περιπλανήσεις.

Θέλουν καλή παρέα ή ταξιδιάρα μοναξιά. Και θέλουν μια όμορφη πόλη με μικρά μυστικά σαν την Αθήνα για να σου δώσουν λόγους να βγεις απ’ το σπίτι. Θέλουν απόμερες γειτονιές και μαγαζιά μόνο για εκείνους που ξέρουν τι ζητούν ή που δε θέλουν να ξέρουν τι μπορεί να ανακαλύψουν. Το ‘χεις;

Θες Πειραιά; Σε εκείνα τα στενά με τα παλιά φαγάδικα, όπου αντηχούν ακόμη ιστορίες ναυτικών, καπετάνιων κι άλλων θαλασσοδαρμένων και μπορείς να βρεις κάθε λογής μικροπράγμα που χρειάζεσαι ή όχι. Σε εκείνες τις προβλήτες με τα μεγάλα καράβια και τα μικρά ψαροκάικα που θυμίζουν τα ταξίδια σου που κάποτε μπάρκαραν ή που μένουν μέχρι και σήμερα αγκυροβολημένα. Σε εκείνες τις γωνιές με τα μπαράκια που σερβίρουν ακόμη φτηνό αλκοόλ και μυρίζουν κάτι από αλάτι κι επεξεργασμένο πετρέλαιο.

Θες Άνω Πατήσια; Σε εκείνες τις γειτονιές που πέφτουν για ύπνο στα σκοτάδια, μα κάθε τόσο ξαγρυπνούν μέσα σε μικρά μεζεδοπωλεία και μεθούν με κρασί και καλή μουσική. Κι αν κατέβεις λίγο πιο χαμηλά, θα γνωρίσεις ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο, θα ακούσεις σε σπαστά Ελληνικά ιστορίες ζωής και θα δοκιμάσεις συνταγές που κουβάλησαν με αγάπη μαζί τους από κάθε γωνιά του πλανήτη.

Θες Φιλοθέη, Ψυχικό; Σε εκείνα τα παρκάκια που φαίνεται να μη γνώρισαν ποτέ τους ταραχή, με το μπόλικο πράσινο και τις μυρωδιές από κάθε λογής κουζίνα, που ξεγλιστρούν από καλαίσθητα εστιατόρια με ποιοτικό σέρβις κι απαιτητικούς πελάτες. Θες Κηφισιά; Σε εκείνες τις βιτρίνες με τις τιμές που χάνεσαι στα ψηφία, τα σπίτια που χάνεσαι στα τετραγωνικά και τα σοκάκια που χάνεσαι στα μισοσκόταδα.

Θες Αιγάλεω; Σε εκείνες τις καφετέριες, όπου φοιτητές συζητούν για τα μαθήματα που πέρασαν με το σπαθί τους ή τους έκοψαν με το έτσι θέλω και σε εκείνα τα ρακάδικα, όπου θα ‘σαι τυχερός να βρεις μια θέση σε κάποιο live με ρεμπέτικη μουσική και νόστιμες ποικιλίες. Μήπως θες θέα; Ανέβα Χαϊδάρι ή Πετρούπολη, βρες καφετέρια με θέα τα αμέτρητα άστρα της πόλης και τα άπειρα σκοτάδια του ουρανού, δοκίμασε κοκτέιλ και ξεγέλασε τον εαυτό σου πως βρίσκεται σε εκείνο το «αλλού» που απέχει μίλια σε απόσταση κι άλλα τόσα σε δυνατότητα.

Θες Περιστέρι; Έχει γλεντζέδες σε εικοσιτετράωρη ετοιμότητα, ξενυχτάδικα σε εικοσιτετράωρη διαθεσιμότητα και μπιραρίες ικανές να σε μπερδέψουν για το αν θα παραγγείλεις την μπίρα που διαλέγεις πάντα ή αν ήρθε η ώρα να ανακαλύψεις μια νέα αγαπημένη. Ξανθές, μελαχρινές, καστανόχρυσες, όλες υπόσχονται κάτι διαφορετικό στη γεύση και σε προκαλούν στη μύτη.

Θες Γκάζι; Εκεί που όλα επιτρέπονται κι όλοι σε αποδέχονται. Μαγαζιά με ανάμεικτη μουσική για όλα τα γούστα και για όλες τις ηλικίες. Με ύφος μποέμικο, ροκ, εναλλακτικό ή λαϊκό, με γκράφιτι, ύποπτο φωτισμό, άβολα τακούνια, πολυχρησιμοποιημένα γαρύφαλλα και ντυσίματα που κάτι μιμούνται ή κάτι λανσάρουν. Με φαγητό που περιμένει να σε ξεμεθύσει κι ένα σωρό ταξί που θα αναλάβουν να σε γυρίσουν εκεί από όπου ξεκίνησες.

Μήπως, όμως, να ξανακατέβεις νότια; Να πας Δραπετσώνα; Με εκείνες τις ταβέρνες που σκορπίζουν μυρωδιά από ψάρι ολόγυρα στον ορίζοντα. Σε εκείνα τα μισογκρεμισμένα εργοστάσια που θυμίζουν προσφυγιά και βιοπάλη. Πήγαινε λίγο παρακάτω. Βγες Γλυφάδα. Αγόρασε λίγο από καλοκαίρι στην πόλη σε ακριβά παραλιακά μαγαζιά και ψάξε παλιά, κλασικά εστιατόρια για γεύσεις που άντεξαν στο χρόνο και στον ουρανίσκο.

Τριγύρισε για λίγο σε Κουκάκι, Παγκράτι, Μεταξουργείο, Εξάρχεια. Βρες ανθρώπους να μιλούν για τέχνη ή για επανάσταση, γι’ αυτή που διδάχθηκαν ή γι’ αυτή που επινόησαν κι άσε τους παλιούς να σου πουν για ένα κέντρο αλλιώτικο φιλήσυχο, αριστοκρατικό και πολλά υποσχόμενο. Κι αν πείνασες και σε βρήκε το ξημέρωμα στους δρόμους, βγες Συγγρού ή Μιχαλακοπούλου κι άσε τη μύτη σου να σε πάει στο πιο «βρόμικο» βρόμικο της πόλης.

Αυτή είναι η Αθήνα. Με σκορπισμένη ομορφιά και πυκνοκατοικημένα μέρη.

Το ‘χεις;