Γεννημένοι σε μια εποχή με δεδομένη την κρίση των ηθικών αξιών μιας χώρα που δεν προσφέρει ούτε στο ελάχιστο στους ανθρώπους της τα αγαθά που τους χρειάζονται, όλοι πλέον ψάχνουν να πιαστούν από κάθε πηγή ελπίδας που μπορεί να εμφανιστεί στο πέρασμα του χρόνου. Από κάθε επικείμενη δραστηριότητα που θα μπορούσε να διορθώσει τα κακώς κείμενα. Ανθρώπους που μπορεί να φέρουν οποιαδήποτε μορφή σωτηρίας στα χέρια και στα μυαλά τους. Τέτοια που να καθησυχάσει πολλές συνειδήσεις.

Σαν να έκανε αλχημείες, λοιπόν, ο Θεός την ώρα που έφτιαχνε τους ανθρώπους, μέσα στο χάος έπλασε κι αυτούς τους λίγο πιο διαφορετικούς. Αυτούς που μέσα στο πλήθος ξεχωρίζουν. Είναι άνθρωποι γεννημένοι για να προσφέρουν. Γεμίζουν κι ικανοποιούν τον εαυτό τους με το να δίνουν τόσα ώστε κάθε τους ανεκπλήρωτη συναισθηματική ανάγκη καλύπτεται από την ηθική ικανοποίηση που λαμβάνουν. Και όλα αυτά χωρίς καμία απαίτηση, χωρίς κανένα αντάλλαγμα.

Το να προσφέρεις γι’ άλλους είναι τρόπος ζωής, γι’ άλλους ιδεολογία και γι’ άλλους ακόμα κι επάγγελμα. Έτσι, αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν κομβικό σημείο για μια κοινωνία, αφού λαμβάνουν χώρα σε κομμάτια της τέτοια, που η αλληλεγγύη κι η προσφορά είναι απαραίτητη. Θα τους βρεις να προτιμάνε επαγγέλματα σε σχολεία, νοσοκομεία, ιδρύματα κι ούτω καθεξής και θα ξεχωρίζουν μέσα σ’ αυτά, με τρόπο τέτοιο που θ’ αγαπηθούν παραπάνω απ’ το ευρύ κοινό, δεδομένου ότι κάνοντας επάγγελμα κάτι που αγαπάς γίνεσαι και σωστός επαγγελματίας κι ας μιλάμε για κάτι πιο γενικό αυτή τη φορά.

Είναι άνθρωποι που γνωρίζουν την αξία της φιλανθρωπίας, που ανοίγουν το σπίτι τους στην ανάγκη, που ξέρουν να στηρίζουν, που θυσιάζονται. Γνωρίζουν και τηρούν το θεσμό της οικογένειας καλύτερα απ’ τον καθέναν. Σέβονται κι εκτιμούν. Αναγνωρίζουν τα λάθη τους και διακρίνονται για την αυτοκριτική τους, που τους κάνει όλο και καλύτερους, χωρίς να υπερβαίνουν τα εσκαμμένα.

Ακόμα και σε πιο καθημερινό επίπεδο στις διαπροσωπικές τους σχέσεις κάνουν αισθητή την παρουσία τους με τον πιο ξεχωριστό τρόπο. Σε φιλίες, σε σχέσεις, σε παρέες είναι πάντα οι διπλωμάτες. Αυτοί που αποζητούν τη λεπτομέρεια, οι συνήθως ιδεαλιστές. Αυτοί που σκαλίζουν βαθιά για να βρουν το διαφορετικό, το σπάνιο και το μαγικό. Που αγγίζουν την άκρη της βελόνας, ξέροντας ότι εκεί κρύβεται αυτό που ψάχνουν, εκεί που όλοι οι άλλοι φοβούνται ν’ ακουμπήσουν. Στη λεπτομέρεια.

Συνήθως, κατέχοντας αυτό το ρόλο διαπραγμάτευσης με την ίδια τη ζωή, είναι οι πιο εξαπατημένοι. Ξέροντας πως οι σημερινοί άνθρωποι αμύνονται κι επιτίθενται ο ένας στον άλλον, σαν να βρίσκονται μονίμως σ’ ένα διαγωνισμό, είναι σχεδόν πάντα οι ζημιωμένοι της υπόθεσης. Κι αυτό γιατί τα παίζουν όλα για όλα. Το γουστάρουν και ζουν κάθε τους σχέση στο έπακρο ρουφώντας κάθε συναίσθημα που τους προσφέρει η ζωή χωρίς κανέναν ενδοιασμό κι ως διπλωμάτες αποζητάνε το τέλειο μέσα σε κάθε χαοτική κατάσταση που θ’ αντικρίσουν.

Τ’ αποζητούν ανάμεσα σε κάθε λογής άνθρωπο που θ’ αντικρίσεις μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο, άτομα μ’ ιδιαιτερότητες, ανθρώπους μ’ όνειρα, παιδιά έξυπνα δυναμικά. Τρελούς, αγανακτισμένους, ήρωες, σοφούς. Δεν είναι δύσκολο να τους βρεις. Φαίνονται απ’ τα μάτια, αρκεί να κοιτάξεις λίγο πιο προσεκτικά εκεί που στον αέρα τριγυρίζει μια μυρωδιά ανθρωπιάς.

 

Επιμέλεια Κειμένου Έρρικας Τσάρκα: Ιωάννα Κακούρη

Συντάκτης: Έρρικα Τσάρκα