Η ζωή σαν μάγισσα ανακατεύει τα υλικά της στο καζάνι και στο αποκορύφωμα πάντα πετάει και εσένα μέσα για να πάρεις μια γεύση. Σου κλείνει το μάτι και εσύ φυσικά γουστάρεις γιατί και ποιος δε λατρεύει λίγο το απρόβλεπτο σε συνδυασμό με την πρόκληση που σε ξεσηκώνει, που σε ταράζει και σε μπλέκει στα πιο περίεργα.
Κάπου στην πορεία θα βρεθείς να ανήκεις στις κατηγορίες: χωρισμένος, ελεύθερος ή σε σχέση. Ωστόσο κάποιοι από εμάς είμαστε καταδικασμένοι να βασανιστούμε λίγο παραπάνω σε μια κατάσταση που οι συγκυρίες αποφασίζουν ότι χρειάζεται να διαλέξουμε ανάμεσα σε δύο ανθρώπους. Γιατί η ζωή με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο μας προσέφερε αισθήματα και για τους δύο τα οποία εμείς απλόχερα δεχτήκαμε.
Μπλεγμένοι στο ίδιο δίχτυ ο ένας σου προσφέρει τη μέρα και ο άλλος τη νύχτα, γιατί τόσο διαφορετικοί άνθρωποι είναι. Στα μάτια του ενός αντικρίζεις κάτι από το μέλλον σου, ενώ στου άλλου κάτι από το παρόν. Και αυτά που σου προσφέρουν είναι τόσο διαφορετικά που ένα κοκτέιλ συναισθημάτων γεννιέται στο κεφάλι σου χωρίς να μπορείς να ξεχωρίσεις τι από τα δύο σου ταιριάζει περισσότερο. Δύο άνθρωποι και εσύ χαμένος στη φρίκη, δεν ξέρεις ποιον θέλεις να διεκδικήσεις στο τέλος της ημέρας. Αν διαλέξεις τον έναν θα χάσεις τον άλλο και το αντίστοιχο. Βασανίζεις τον εαυτό σου και ψάχνεις μάταια για μία απάντηση που ποτέ δε βρίσκεις.
Όμως να είσαι απόλυτος και αυστηρός με τον εαυτό σου γιατί για να έφτασες σε αυτό το σημείο σημαίνει ότι κάτι έχεις κάνει λάθος. Σημαίνει ότι έχει φυτρώσει στο μυαλό σου η ιδέα ότι χρειάζεσαι κάποιον δίπλα σου να σε συμπληρώσει και αυτό δεν είναι τίποτα λιγότερο από μια σου αδυναμία.
Να μάθεις να είσαι ολόκληρος από μόνος σου, να μη χρειάζεσαι κανέναν. Να είσαι συναισθηματικά ανεξάρτητος και να μη συμβιβάζεσαι με τίποτα απλά για να μην είσαι μόνος σου. Έτσι θα μάθεις και να ψάχνεις το διαφορετικό, το κατάλληλο για εσένα. Αυτή τη σχέση στην οποία ανήκεις, μια ματιά που φέρνει το μυαλό σου σε οργασμό, τον άνθρωπο στον οποίο κουμπώνεις.
Καλείσαι λοιπόν να διαλέξεις για ποιον από τους δύο θα δώσεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να ζήσει το κάτι παραπάνω. Όμως μέσα στην πραγματικότητα που κανένας μας δε θέλει να δεχτεί κρύβεται η αλήθεια. Δεν μπορείς να διαλέξεις, όσο και αν το θέλεις. Είσαι άνθρωπος και είναι φυσικό επακόλουθο να τα θέλεις όλα δικά σου και να μην είσαι ικανοποιημένος με τίποτα λιγότερο από την ουτοπική σου τελειότητα. Τζάμπα προσπαθείς μάτια μου. Μην αναγκάσεις τον εαυτό σου να ζει με την πεποίθηση ότι διάλεξες, ενώ απλά έχεις συμβιβαστεί με αυτό το κάτι επειδή ακολουθεί κάποια από τα κριτήρια σου.
Δεν τίθεται καν θέμα επιλογής γιατί κάτι τέτοιο δεν αξίζει ούτε σε εσένα, αλλά ούτε και στους άλλους. Τα έχεις μπερδέψει. Πάρε το απόφαση λοιπόν και άσ’ το να σε οδηγήσει μόνο του με το πέρασμα του χρόνου. Με τον ίδιο τρόπο που οι συγκυρίες σε έφεραν μέχρι εδώ, έτσι θα σε οδηγήσουν εκεί που είναι γραφτό τελικά να πας, είτε γιατί εκεί ανήκεις, είτε γιατί κάτι άλλο πρέπει να κερδίσεις από αυτήν την ιστορία.
Επιμέλεια Κειμένου Έρρικας Τσάρκα: Σοφία Καλπαζίδου