Τα πράγματα είναι απλά και έχουν ως εξής. Ως σωστοί άνθρωποι και πρόβατα ελευθέρας βοσκής που είμαστε και θέλουμε να γινόμαστε πάντα αποδεκτοί από τους γύρω, όλοι μας ακολουθούμε με το πέρασμα του χρόνου κάθε μόδα και κάθε πρότυπο που πλασάρει το κατεστημένο. Αυτό μπορεί να έχει να κάνει με ρούχα, μαλλιά, μουσικές, φαγητό, κινηματογράφο και πάει λέγοντας. Κάπως έτσι λοιπόν χωρίς κανένας να το καταλαβαίνει με τη ροή του χρόνου υιοθετούμε και συνήθειες τέτοιες που χτίζουν χαρακτήρα και συμπεριφορά.

Προσόντα του τύπου χιούμορ, κοινωνικότητα και το λίγο πιο εναλλακτικό είναι αυτά που έχουν πλέον πέραση, ενώ αντίστοιχα κάποιος που δεν κατέχει αυτά τα προσόντα δεν ξεχωρίζει τόσο. Εύκολα θεωρείς κάτι μελό και κλισέ, κάτι το οποίο θεωρείται αδυναμία χαρακτήρα, ενώ εκεί που θα συναντήσεις κυνισμό και καυστικότητα βρίσκεις και τον δυναμισμό να ακολουθεί από πίσω.

Ο λίγο πιο ρομαντικός άνθρωπος, ο πιο αθώος δημιουργεί μια αίσθηση πιο κλισέ. Τόσο που συχνά χαρακτηρίζεται γλυκανάλατος. Ενώ ο καυστικός είναι αυτός που συχνά θα σχολιάσει τα πάντα και θα γελάσει όλη η παρέα μαζί του. Αυτός που πάντα τον ακολουθεί το χιούμορ, που αυτοσαρκάζεται διαρκώς. Τόσο που κάνει τα ελαττώματά του πολλές φορές να εξαφανίζονται και μόνο από τα ίδια του τα σχόλια.

Πολλές φορές όμως, ένας άνθρωπος που ο χαρακτήρας του ακολουθεί αυτά τα στοιχεία μπορεί να γίνει κυνικός με την κακή έννοια. Συνήθως, αυτό συμβαίνει όταν κάποιος προσπαθεί να χτίσει μια τέτοια εικόνα με απώτερο σκοπό να αρέσει, χωρίς αυτό που προσπαθεί να δείξει να είναι πραγματικά στοιχείο του χαρακτήρα του. Αυτό έχει ως συνέπεια να εκφράζεται δυσάρεστα, να προσβάλει και να περιφρονεί σημαντικούς κανόνες ηθικής. Έτσι χάνει κάποιος και την αυθεντικότητά του. Πρέπει να μην το προσπαθείς, να είσαι μια παρέα μόνος σου που λένε. Στην τελική κανείς ποτέ δεν απόλαυσε αυτό που κέρδισε με την υποκρισία, όσο αν το κέρδιζε με την αυθεντικότητά του.

Αυτό που στην πραγματικότητα όλοι γουστάρουμε είναι η μέση κατάσταση. Είτε να περιβάλλεσαι από τέτοιους ανθρώπους, είτε να είσαι ένας από αυτούς. Να βρεις δηλαδή τη χρυσή τομή. Να μπορείς να εκτιμήσεις τη αξία αυτού που πολλοί ίσως χαρακτηρίσουν μελό, αλλά να είσαι και καυστικός με τη ζωή τόσο όσο χρειάζεται. Λίγο θράσος παραπάνω εκεί που πρέπει, λίγο χιούμορ να γουστάρουμε, δυναμικότητα, όμως και αρκετά ονειροπόλος. Με λίγα λόγια ο συνδυασμός είναι το τέλειο, το να είσαι λίγο από όλα.

Ο άνθρωπος που κατέχει αυτά τα προσόντα είναι και όσο δυναμικός απαιτούν οι μέρες μας. Και ένας ενεργητικός και αποφασιστικός άνθρωπος, αυτόματα είναι και ψηλά στην ιεραρχία των περισσότερων κοινωνικών ομάδων. Έχει δύναμη και θέση στην κοινωνία γιατί κάνει αισθητή την παρουσία του με τον πιο έντονο τρόπο. Δύσκολα απομυθοποιείς έναν τέτοιον άνθρωπο.

Στην τελική «κυνικοί είναι οι απογοητευμένοι ρομαντικοί» λένε και ο καθένας πιστεύει ότι θέλει. Αλλά δε βαριέσαι, όλα μόδα είναι. Κάποιοι την ακολουθούν και γουστάρουν, κάποιοι απλά για να το κάνουν. Κάποιοι το κάνουν και το κατακρίνουν ταυτόχρονα και κάποιοι άλλοι απλά ζουν στο δικό τους κόσμο.

 

Επιμέλεια Κειμένου Έρρικας Τσάρκα: Σοφία Καλπαζίδου

Συντάκτης: Έρρικα Τσάρκα