Κάθε χωρισμός είναι ένας μικρός θάνατος. Αναμενόμενος ή όχι, μπαίνει σαν ανεμοστρόβιλος στη ζωή σου καταστρέφοντας τα πάντα. Διαλύει ό,τι βρει στο πέρασμά του κι εσύ καλείσαι να τα φτιάξεις όλα από την αρχή. Πρέπει να επαναπροσδιορίσεις τα πάντα, ακόμα και τον ίδιο σου τον εαυτό.
Αν μπορούσες όμως να διαλέξεις ανάμεσα στον αιφνίδιο χωρισμό και στον προαναγγελθέντα, τι θα διάλεγες; Θα μου πεις τώρα, τι με ρωτάς; Ποιος πόνος θ’ ανοίξει μικρότερη πληγή; Αυτό ακριβώς σε ρωτάω. Ποιος χωρισμός θα σου στοιχίσει και θα σε φθείρει λιγότερο συναισθηματικά. Ο χωρισμός που καλλιεργείται σιγά σιγά, ναι μεν σου αφήνει το περιθώριο να προετοιμαστείς ψυχολογικά αλλά είναι χωρισμός-παγίδα. Ζεις μια κατάσταση που δε σ’ αφήνει να προχωρήσεις και να εξελιχτείς. Συχνά σου δημιουργείται η εντύπωση ότι όλα πηγαίνουν καλύτερα και ξαφνικά βρίσκεσαι στη θέση ν’ αντιλαμβάνεσαι ότι τελικά δεν είναι έτσι. Ψάχνεις κι εξαντλείς κάθε πιθανότητα για το τι φταίει γι’ αυτή την κατάσταση, αλλά πάντα καταλήγεις να κατηγορείς τον εαυτό σου. Είναι παγίδα σου λέω!
Είναι καρυοθραύστης, μια μέγγενη που συνθλίβει την καρδιά σου. Τη μια στιγμή αποφασίζεις ότι όλα τελείωσαν και την άλλη, ένα χαμόγελο, μια τρυφερή κίνηση πυροδοτούν την ελπίδα σου. Κι όλα πάλι από την αρχή. Κι η ζωή περνάει. Και τελικά σε προσπερνάει. Κι εσύ εκεί αμετακίνητος και ριζωμένος.
Ένας αιφνίδιος χωρισμός σίγουρα σε σοκάρει, σε πετάει μέσα σ’ έναν τυφώνα, σε κάνει να χάνεις τον προσανατολισμό σου. Μια τέτοια ξαφνική κατάσταση σε προκαλεί ν’ αναμετρηθείς με τον εαυτό σου και τις αντοχές σου. Χρειάζονται γρήγορα αντανακλαστικά για να βάλεις τις σωστές προτεραιότητες. Πόση δύναμη έχεις, μόλις τώρα το ανακαλύπτεις! Πόσα ψυχικά αποθέματα άραγε υπάρχουν έτσι ώστε να βοηθήσεις τον εαυτό σου, τα παιδιά σου κι όλους όσους επηρεάζει αυτός ο ξαφνικός θάνατος.
Γιατί θάνατος είναι, που όμως κρύβει μια ανάσταση ψυχής και ζωής. Καλύτερα που τελείωσε έστω και μ’ αυτόν τον τρόπο, επώδυνα μεν, γρήγορα δε.
Μη θυματοποιείσαι, είναι η ευκαιρία για τη ζωή που ονειρεύτηκες και σου αξίζει. Έτσι μόνο αξίζει να το δεις. Σταματάει επιτέλους έστω και ξαφνικά αυτό το ψυχοφθόρο μαζί αλλά χώρια.
Ο ξαφνικός χωρισμός είναι λιγότερο οδυνηρός από τον προαναγγελθέντα χωρισμό για πολλούς και διάφορους λόγους. Σε αναγκάζει ν’ αλλάξεις πλεύση και να προχωρήσεις γρήγορα μπροστά. Τρέχεις να οργανώσεις την καινούρια σου ζωή, ανακαλύπτοντας δυνάμεις και προσόντα που δε γνώριζες ότι έχεις ή έτσι τουλάχιστον σε είχαν πείσει. Κοιτάζεις τον εαυτό σου στον καθρέπτη και του λες, «για να σε δω τώρα μάγκα μου!». Κάνεις αναμφισβήτητα ένα ξεκαθάρισμα σ’ αυτούς που θα μείνουν δίπλα σου κι απορρίπτεις αυτόματα τους δήθεν φίλους κι «αγαπητούς» συγγενείς. Φλερτάρεις ξανά και διαπιστώνεις πόσο επιθυμητός είσαι ακόμη. Μπορείς ν’ αλλάξεις δουλειά, σπίτι, εμφάνιση γιατί έτσι σου αρέσει.
Τα αρνητικά συναισθήματα όπως η θλίψη, η απογοήτευση, η απέχθεια είναι βραχυπρόθεσμα, αντίθετα από έναν χωρισμό που παλεύεις εναντίον του χρόνια. Γιατί ξέρεις κάτι; Η ζωή έχει πολλούς δρόμους για να περπατήσεις- ποιος ο λόγος λοιπόν να προσπαθείς να βρεις έξοδο στο αδιέξοδο; Κάνε μεταβολή και προχώρα. Τρέχα, η ζωή μόνο με τρέξιμο προλαβαίνεται! Καλύτερα ένας ξαφνικός θάνατος από έναν καθημερινό θάνατο.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Άσπα Ηλιάκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
