Οι καλλιτέχνες, οι άνθρωποι που το μυαλό τους έχει έφεση στην τέχνη, έχουν κάτι το ιδιαίτερο που τους ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους. Είτε η τέχνη αυτή σημαίνει χορός, ζωγραφική, τραγούδι, είτε ποίηση, παραστατική ή όχι, είναι βυθισμένοι στο δικό τους μονοπάτι, το οποίο κι επεξεργάζονται σθεναρά και με ακρίβεια.
Ένας καλλιτέχνης προκαλεί το κοινό να δει με μια διαφορετική ματιά αυτό το οποίο πλαστουργεί και του ανοίγεται απλόχερα, καθώς η ειλικρίνεια είναι απαιτούμενο για να παράξεις τέχνη. Κάθε αδυναμία και τα ισχυρά σημεία του καλλιτέχνη είναι σημαντικό να φανερωθούν. Έχει μια ηρεμία, μια αρμονία στο πρόσωπό του και συνάμα ταραχή στην ψυχή του. Πιθανότητα να διατηρεί μια μοναχική καθημερινότητα, από την άποψη ότι προτιμά να μην υπάρχουν παρακλάδια που μπορούν να τον αποσυντονίζουν από κάθε έργο του. Αν τον κοιτάξει κάποιος από μακριά, μπορεί να θεωρήσει ότι είναι «χαμένος» στον δικό του κόσμο, σαν να τρέχει το μυαλό του με χίλια, ειδικά όταν εστιάζει σε κάτι που του κάνει εντύπωση ή ξαφνικά γεννάει μια ιδέα.
Είναι φανταστικό το πώς λειτουργεί το μυαλό όταν δοθεί στην τέχνη. Κι ας παραδεχτούμε ότι αρκετοί είναι αυτοί που ζηλεύουν το μυαλό της καλλιτεχνικής φύσης. Αν και δε διαλέγει εκείνη σε ποιον θ’ ακουμπήσει, διότι, αν το σκεφτείς, η τέχνη είναι μια μορφή ενέργειας. Είναι, από την άλλη, ανάγκη του ανθρώπου ν’ αποτυπώσει ό,τι τον συγκινεί, τον πονάει, τον κάνει να χαίρεται ή τον φοβίζει. Προσφέρει λύτρωση στην ψυχή από το άγχος. Η τέχνη είναι η ευκαιρία σου ν’ ανακαλύψεις τον εαυτό σου. Αναδεικνύει τη δημιουργικότητα του ανθρώπου και τον βοηθά να ομορφύνει τ’ άσχημα. Ανυψώνει ηθικά τον άνθρωπο και βελτιώνει την ψυχική του υγεία από τα ανθρώπινα δημιουργήματα. Καταφέρνει να δώσει υπόσταση σε άυλες σκέψεις και συναισθήματα, καθώς και να ξεπεράσει τις ευάλωτες στιγμές του. Χωρίς αυτή, το άτομο θα υπέφερε ψυχικά. Δε θα κατάφερνε να σπάσει τους κρίκους της λογικής, ενώ του δίνει απλόχερα το προβάδισμα να εκφραστεί, με όποιον τρόπο επιθυμεί, χωρίς να περιορίζει με τα «μη» και τα «πρέπει».
Η τέχνη, επιπλέον, μας βοηθά δημιουργήσουμε μια όμορφη σχέση με τον εαυτό μας. Δεν είναι τυχαίο που μεγάλο μέρος από τη θεραπεία των ψυχικά ασθενών ανθρώπων είναι αφιερωμένο σε δραστηριότητες, όπως τη γλυπτική, τη ζωγραφική, το θέατρο κ.ά. Δια μέσου αυτής ο άνθρωπος καταφέρνει να συγκεντρώσει τον νου του και να εστιάσει την προσοχή του στη θεραπεία των πληγών του, το οποίο έπειτα λειτουργεί και στις καθημερινές ασχολίες, καθώς εξασκείται στο να προχωρά και να εξελίσσεται.
Η τέχνη μας βοηθά να συνδεθούμε με το αληθινό «εγώ». Ο Αϊνστάιν είχε πει πως “η φαντασία είναι σημαντικότερη από τη γνώση”. Κι αυτό γιατί είναι σούπερ δύναμη. Δε χρειάζεται να είναι κάποιος ζωγράφος για να ζωγραφίσει, ή συγγραφέας για να γράψει ή χορευτής για να εκφράζεται σωματικά. Αξίζει απλώς να δώσει στον εαυτό του μια ευκαιρία στην αυτοέκφραση. Κι αξιοσημείωτο είναι ότι δε χρειάζεται οι άλλοι να βλέπουν πάντοτε αυτό που δημιουργούμε. Αρκεί να το κάνουμε για εμάς, επειδή θέλουμε να αισθανθούμε κάτι.
Ξέρεις πόσο μεγάλη διαφορά θα είχαν οι αντιδράσεις μας ανάμεσα σε συζητήσεις, κάθε φορά που παρατηρούσαμε με υπομονή και προσπαθούσαμε να κατανοήσουμε τις εσωτερικές σκέψεις κάποιου, δια μέσω της τέχνης; Πόσο γαλήνιες κοινωνικές σχέσεις θα δημιουργούσαμε! Θα συμπεριφερόμασταν στη ζωή μας με περισσότερη προσοχή κι αγάπη προς τις ψυχές –ανθρώπινες και μη- αλλά και στο περιβάλλον. Θα αντιλαμβανόμασταν τι σημαίνει τελικά να είσαι άνθρωπος της τέχνης και πως όλοι οι άνθρωποι έχουν τέχνη μέσα τους. Γιατί τελικά, είναι παντού. Αρκεί να ξέρεις να κοιτάξεις.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου