Κι όλα θα ‘ναι καλά
μην τα παίρνεις τόσο βαριά
θα τον σώσει η ομορφιά
τον κόσμο ξανά
Νιώθεις ότι θέλεις να πετάξεις από τη χαρά σου. Νιώθεις πεταλούδες στο στομάχι, σαν η διάθεσή σου να εκτοξεύεται στα ουράνια. Αυτές τις στιγμές δεν τις βιώνουμε μόνο στον έρωτα, αλλά και στην οργάνωση μιας εκδρομής με καλούς φίλους. Την ώρα εκείνη που όλοι κάθεστε σ’ ένα παγκάκι με μουσικούλα στο ηχείο, πίνετε μπίρες και πετάτε απανωτά ιδέες για τον προορισμό, τις δραστηριότητες που θα κάνετε εκεί, τις αναμνήσεις που θα φτιάξετε. Το αίσθημα της ανυπομονησίας για μια εκδρομή με την παρέα δε συγκρίνεται. Αυτή που θα αλλάξει όλη την εβδομάδα, που θα σας κάνει πιο κεφάτους. Σαν ένα «μέτρο της χαράς» που πάει στο κόκκινο!
Το προηγούμενο βράδυ της εκδρομής, ετοιμάζετε τσάντα με οποιοδήποτε μικροσκοπικό πραγματάκι βρείτε και μπορεί να σας φανεί χρήσιμο, επιλέγετε το πιο όμορφο λουκ -έτσι για να φαίνεστε φάσιο άικο- κι εννοείται ξαγρυπνάτε σκεπτόμενοι αυτά που θα ζήσετε- μην πούμε ότι το μάτι είναι γαρίδα τουλάχιστον δύο ώρες πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι.
Εκδρομή μιας ανάσας δρόμου, παρά τα ογδόντα οκτώ χιλιόμετρα που θα διέσχιζαν οι ρόδες. Παρέα με τον Πάνο Βλάχο, τη Χατζηφραγκέτα, τη Μαρίζα Ρίζου, τους Μπλε ν’ αντηχούν ρυθμικά στα τζάμια. Μαζί τους, στο φως. Η ώρα κυλά φαρσί. Ο μοχλός των ταχυτήτων δίνει το δικό του ρεσιτάλ, κάνει τη δική του χορογραφία. Οι φωνές σας διαπερνούν τα κύματα του αέρα σαν σπαθιά, που από μακριά φαίνονται πολύχρωμα ραδιοκύματα. Τα σώματά σας πλάθουν την ατμόσφαιρα, δίνοντας σχήματα στο αμάξι. Σχήματα με γραμμές, καμπύλες, γωνίες και σημάδια. Στην τελική, μια μίξη προσωπικοτήτων.
Επικρατούν πανταχού αισθήματα trip. Η ψυχή από την αγωνία δημιουργεί τη δική της παρτιτούρα, απλώνοντας τις ρίζες της καθώς φτάνετε. Τα διόδια, με τη σειρά τους, απαιτούν την πληρωμή για την είσοδο στην ευτυχία. Γιατί ο κόσμος χωρίς καταθέσεις, δεν είναι ρεαλιστικός.
Και ναι, επιτέλους εγκαινιάζετε μετά από πολλά χρόνια ένα νησί, μια κωμόπολη, ένα χωριό! Εδώ ταιριάζει η φράση ότι το μέρος δεν παίζει ρόλο, αλλά η καλή παρέα. Η παρέα αυτή που νιώθετε ο εαυτός σας. Με την τρέλα, την παιδικότητα. Να σας βλέπουν όλοι να χασκογελάτε, να γίνεστε ρεζίλι βρε αδελφέ. Γιατί αν δε γίνουν αυτά, δεν εκπληρώσατε τον σκοπό σας. Αυτά είναι που λείπουν από τις ψυχές.
Εξερευνάτε όλα τα κρυφά δρομάκια, σκαρφιζόμενοι ιδέες για τρέλες. Τρέλες που πριν τις κάνετε, θα κοιτάζεστε μεταξύ σας και θα γελάτε πονηρά. Αυτές, με τη σειρά τους, θα μείνουν αξέχαστες. Βρίσκοντας, ακόμα, μικρά συμβολικά πραγματάκια που σας εκφράζουν, τα οποία θα κάνουν παρέα αργότερα με τις υπόλοιπες συλλογές στην άκρη του κομοδίνου, στη βιβλιοθήκη, στο γραφείο.
Μένοντας ξυπόλητοι για να νιώσετε τη φύση, θα αφήσετε σημάδια από τις πατούσες σας, ώστε να διαβάσουν οι ξένοι τη χαρά σας. Θα χορέψετε στους δρόμους ελεύθεροι, κάνοντας σβούρες. Σίγουρα θα κάνετε ένα μεγάλο photo shooting, τραβώντας τις πιο άκυρες φωτογραφίες με ντακ φεις και τα συναφή. Και φυσικά, πίνοντας ποτά και τρώγοντας street food.
Το κερασάκι στην τούρτα; Η αγκαλιά σας, που φέρνει την ανάκληση όμορφων παλιών αναμνήσεων, γέλιο για τις τρέλες, για τα πανηγύρια, για τα ξενύχτια. Όλα αυτά θυμίζουν ένα δέντρο που απλώνει τις ρίζες του κάθε μέρα-μήνα-χρόνο που περνά. Μεγαλώνει. Βγάζει νέα κλαδιά, πάνω στα οποία φυτρώνουν άνθη-φωτογραφίες, που αντιπροσωπεύουν καινούργιες εμπειρίες, χαρές. Και τα φίλα του, οι στεναχώριες σας. Γιατί το δέντρο με τα όλα του είναι «εσείς». Όσα και να συμβαίνουν, αυτό μένει εκεί, γεμάτο ζωή, ελπίδα, αφοσίωση στη φιλία σας.
Στο τέλος της όμορφης αυτής μέρας θα έρθει η ώρα της επιστροφής. Αν είστε τυχεροί μπορεί να πέσετε σε μποτιλιάρισμα που σας δίνει -τυχαία- λίγο παραπάνω χρόνο προς αξιοποίηση. Ένα έναυσμα για τη συνέχεια του πάρτι. Αν κι οι περισσότεροι θα πέσουν ξεροί από την κούραση, θα υπάρχουν βέβαια και τα πειραχτήρια που θα σκαρφίζονται φάρσες, θα βγάζουν φωτογραφίες και βίντεο που θ’ ανεβάσουν σε ομαδικές συνομιλίες ή αλλιώς θα τις κρατήσουν για να τις ποστάρουν σε ημέρες γιορτής. Μη νομίζετε δηλαδή ότι θα τη γλιτώσετε!
Αυτά είναι τα νιάτα μας! Θέλουμε να ζούμε περιπέτειες κάθε Σαββατοκύριακο. Να έρχεται η Παρασκευούλα με αγωνία και στο τέλος να μένει η τρυφερή νοσταλγία.
Μα, στο χέρι μας είναι!
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Άρτεμη Σαπουντζόγλου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
