Ερωτεύτηκες. Το έζησες. Το ένιωσες. Σε γέμισε. Μα κάποια στιγμή τελείωσε. Κυλίστηκες στα πατώματα. Έκλαψες. Νευρίασες. Είπες διάφορες χοντράδες. Σκέφτηκες ακόμα περισσότερες. Μα κάποια στιγμή το ξεπέρασες. Το ξεπέρασες, όχι σε σημείο αδιαφορίας, αλλά σε σημείο που δεν κάνεις πια μόνο αρνητικές σκέψεις. Αυτός δεν είναι κι ο ορισμός της εξέλιξης; Φυσικά και θα νιώσεις άσχημα και θα είσαι υποτονικός και δε θα είσαι ο καλύτερός σου εαυτός. Μέσα από αυτήν τη διαδικασία όμως μαθαίνεις. Τόσα πολλά.
Και φτάνει η στιγμή που η όποια συναισθηματική ήττα που βίωσες σε ωθεί στο να γίνεις η καλύτερη εκδοχή σου. Βάζεις σε προτεραιότητα την ευημερία σου και την προσωπική σου ευτυχία. Εστιάζεις στο άτομό σου και στους στόχους σου. Μέρα με τη μέρα όλα γίνονται πιο εύκολα. Βλέπεις ότι ξαφνικά δεν κάθεσαι πάνω από το κινητό με την ελπίδα ότι θα στείλει για να τα βρείτε. Αιφνιδιάζεις τον εαυτό σου όταν περνά άλλο άτομο από μπροστά σου και το βρίσκεις ελκυστικό. Χαμογελάς που έχεις όσα έχεις, παρά το γεγονός ότι έχασες τον άνθρωπό σου. Αρχίζεις κι εκτιμάς τον εαυτό σου λίγο παραπάνω. Και σιγά σιγά, καταλαβαίνεις ότι όλα περνάνε, όλα τα άσχημα κι όλα τα ωραία κι εν τέλει ο χρόνος δεν είναι μόνο γιατρός, αλλά κι οδηγός.
Κι έτσι δεν αφήνεις άλλο χρόνο να περάσει χαμένος. Κάνεις τα δευτερόλεπτα να μετρούν, παίρνεις τα πάνω σου και τη ζωή στα χέρια σου. Περπατάς στον δρόμο και νιώθεις δύναμη από μέσα σου να διαχέεται στο περιβάλλον. Μιλάς στους ανθρώπους με άλλη αύρα, μιλάς για τον εαυτό σου πιο πολύ, παρά για τον πρώην έρωτά σου.
Κι έχοντας πάρει φόρα, δίνεσαι σε ό,τι κάνεις. Στη δουλειά σου, στη γυμναστική σε ό,τι κι αν είναι αυτό που σε κινεί, αυτό που σου δίνει τη σεροτονίνη που χρειάζεσαι, την αδρεναλίνη για να συνεχίσεις να ζεις και να ανακαλύπτεις. Και το προβάλλεις. Γιατί όχι; Αφού είσαι καλά. Είναι κακό να το δείξεις;
Όμως πρόσεχε. Το κάνεις για εσένα; Είσαι πράγματι αυτό που δείχνεις; Έχεις φτάσει όντως στο σημείο που ο αποκλειστικός σου στόχος είναι η βελτίωση της συναισθηματικής σου κατάστασης και της ολοκλήρωσης της προσωπικότητάς σου; Ή κάπου εκεί μέσα στο μυαλό σου σκέφτεσαι ότι κάτι έχεις να αποδείξεις; Σε ένα άτομο, συγκεκριμένο, αυτό που σε απογοήτευσε. Είναι πολύ λεπτή η γραμμή ανάμεσα στο «είμαι καλά» και «δείχνω καλά». Και μπορεί να έχεις σημειώσει πραγματική πρόοδο, αλλά μέχρι να τερματίσεις το επίπεδο «είμαι καλά», έχεις δρόμο. Κατά τον οποίο θα τρέξεις, θα περπατήσεις, θα κάνεις και κανένα βήμα προς τα πίσω, θα χορέψεις, θα πέσεις. Αλλά το σημαντικό είναι ότι θα κοιτάς πάντα στον τερματισμό.
Χωρίς να πρέπει να αποδείξεις σε κανέναν τίποτα. Κι αυτό θα γίνει όταν καταλάβεις ότι σε αυτόν τον αγώνα δρόμου, δεν υπάρχει ανταγωνισμός. Είσαι μόνος σου σε έναν τεράστιο στίβο από ευκαιρίες. Δε χρειάζεται να κάνεις ρεκόρ, ούτε να περάσεις όλα τα εμπόδια μονομιάς. Αρκεί κάθε βήμα σου να πατά γερά στο έδαφος και να πατά με τον δικό του τρόπο. Από κάθε στραβό βήμα να μαθαίνεις και να μην απογοητεύεσαι. Από κάθε σωστό βήμα να παίρνεις θάρρος και να προχωράς λίγα μέτρα ακόμη τη φορά.
Αν καταλάβεις ότι είσαι ήδη πρωταθλητής στον δικό σου γύρο, θα δεις ότι δεν έχεις να αποδείξεις τίποτα. Ούτε στο άτομο που κάποτε υπήρξατε ζευγάρι ούτε στους γύρω σου που περιμένουν πράγματα από εσένα. Εσύ, στον δικό σου χρόνο, θα συνεχίσεις να προσπαθείς για να γίνεις ο καλύτερός σου εαυτός. Όσο πάει. Κι όσο αντέχεις. Και την επόμενη φορά που ο χωρισμός θα έρθει και θα σε βρει, αν έρθει, δε θα μοιάζει βουνό, αλλά λόφος.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ίλυα Τρανούδη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
