Όλοι πάνω κάτω κάποια στιγμή στη ζωή τους βιώνουν μια μετακόμιση, που είτε πρόκειται για ένα εξαιρετικά χαρούμενο γεγονός, είτε εξαιρετικά λυπητερό. Από τους γονείς στο εργένικο σπίτι, από το εργένικο σπίτι στον κοινό χώρο με τον σύντροφο, από το πατρικό σε mode συγκατοίκησης, από τη μια περιοχή στην άλλη κι ούτω καθεξής. Ακόμα όμως κι αν είναι μια πολύ συνειδητή κι επιθυμητή απόφαση, όταν κάποιος είναι δεμένος με τον χώρο του, θα νοσταλγήσει με τον δικό του τρόπο το σπίτι που τον κρατούσε ζεστό κι ασφαλή τόσα χρόνια.
Ποιες σκέψεις περνούν λοιπόν από το μυαλό πριν από μια μετακόμιση, όταν αγαπά κανείς τον παλιό του χώρο;
1. Αναμνήσεις, αναμνήσεις
Λίγο πριν τη στιγμή της μετακόμισης αλλά και κατά τη διάρκεια, είναι αναπόφευκτο ν’ αναπολήσει κανείς τις στιγμές που πέρασε μέσα στον χώρο του. Είτε πρόκειται για ένα δωμάτιο είτε για σπίτι ολόκληρο, άνθρωποι είμαστε και δενόμαστε ακόμα και με υλικά πράγματα, αντικείμενα, αυτοκόλλητα στους τοίχους, διακοσμητικά ή το κρεβάτι μας. Θυμόμαστε τους ανθρώπους που πέρασαν από μέσα. Τις στιγμές γέλιου. Τα ξενύχτια. Το κλάμα που έχει φάει το μαξιλάρι μας. Τους τσακωμούς. Τα πάντα.
2. Πού πέφτει ο κλήρος;
Σε περίπτωση που το σπίτι θα νοικιαστεί ή πουληθεί στον μετέπειτα κάτοικό του, αναρωτιόμαστε, θα το προσέχει; Θα τ’ αγαπά το σπιτάκι μας όπως εμείς; Θ’ αλλάξει πολλά; Ποιες άραγε συνήθειες θα έχει ο επόμενος από εμάς που θα συνεχίσει κατά κάποιον τρόπο τη ζωή αυτού του σπιτιού;
3. Όσο προλαβαίνουμε
Πώς θα τιμηθεί καλύτερα ένα σπίτι, από το να διοργανώσει κανείς πάμπολλα πάρτι, μαζώξεις, συγκεντρώσεις, να ετοιμάσει δείπνο για φίλους κι οικογένεια, να έρθουν όλοι μια τελευταία φορά να δουν και να χαιρετίσουν τον χώρο που τη μια ή την άλλη στιγμή τούς είχε χαρίσει μια όμορφη ανάμνηση;
4. Ψάξε, ψάξε, δε θα το βρεις
Άραγε, τα πήραμε όλα; Ίσως το πιο δύσκολο μέρος μιας μετακόμισης. Να αδειάσουμε όλα τα ντουλάπια, να ψάξουμε στα μέρη που ίσως κρύβαμε πράγματα, να ξεκολλήσουμε αυτοκόλλητα από τους τοίχους, να μην ξεχάσουμε τίποτα πίσω που θ’ αφήνει ίχνη ότι κάποτε μέναμε εδώ. Τα κοιτάξαμε όλα διεξοδικά; Πάμε άλλη μία. Κι άλλη μία. Μέχρι τελευταία στιγμή.
5. Copy Paste
Η συνήθεια είναι μεγάλο πράγμα και κίνδυνος μαζί. Έχοντας δεθεί με τον χώρο του κανείς, θέλει να διαμορφώσει το νέο του σπίτι έτσι ώστε να μοιάζει με το προηγούμενο, μπας κι αντλήσει λίγη από τη θαλπωρή του. Σκέφτεται ότι εντάξει, δε θ’ αλλάξουν και πολλά. Θα μπουν όλα στην ίδια θέση πάνω-κάτω. Όμως αυτό μπορεί να στερήσει από κάποιον τον ενθουσιασμό της νέας αρχής, που δε συγκρίνεται με τίποτα.
Δεν είναι εύκολη μια μεγάλη αλλαγή, μπορεί όμως να φέρει μια νέα εποχή, γεμάτη νέες εμπειρίες, νέες στιγμές και χαρές. Κρατώντας τα καλύτερα από τις αναμνήσεις στον έναν χώρο, μεταφερόμαστε πιο δυνατοί κι ανοιχτοί για τις πιο απρόσμενες περιπέτειες. Δεν είναι εύκολο να ξεχάσεις ένα σπίτι, γιατί το σπίτι είναι η μισή (ή και παραπάνω) ζωή μας, ο χώρος που μας ενώνει με την οικογένειά μας, τους φίλους μας, τα αμόρε μας, τις σκέψεις μας, τα προβλήματά μας. Ο χώρος που καταφεύγουμε για να αισθανθούμε ολόκληροι κι ελεύθεροι, που δε μας κρίνει και μας αγαπά όπως είμαστε.
Δεν αφήνεις ποτέ ουσιαστικά, το σπίτι που κάποτε έζησες μεγάλα πράγματα. Οι κλειδοθήκες μας είναι γεμάτες αόρατα κλειδιά, με όλα όσα θα θυμόμαστε και θα πάρουμε μαζί μας στα επόμενα. Και τα επόμενα.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου