Πιο περίπλοκο από τον οργανωτικό ή μη χαρακτήρα, μάλλον είναι ο ημι-οργανωτικός, αυτός που τη μία πλανάρει τα πάντα, την άλλη τ’ αφήνει στην τύχη τους. Στη δουλειά του είναι υπόδειγμα οργάνωσης, ενώ στην προσωπική του ζωή τ’ αφήνει όλα γι’ αύριο.
Στους ταχύτατους ρυθμούς που ζούμε όμως, είναι απόλυτα λογικό να εξισορροπηθεί ένας χαρακτήρας όταν πιέζεται σε κάποιους τομείς, ενώ σε κάποιους άλλους αφήνεται. Ναι, οι άνθρωποι που τα έχουν όλα σε τάξη υπάρχουν, τους ζηλεύουμε και προσπαθούμε να γίνουμε σαν αυτούς, αλλά μήπως στερούνται κάποια άλλα πράγματα, είτε ονομάζονται προσωπική ζωή και διασκέδαση είτε επαφή με τον εαυτό τους;
Μπορεί και όχι. Σε κάθε περίπτωση, ο άνθρωπος κάπου χάνει στην οργάνωση. Συνήθως το κενό αυτό εντοπίζεται σε ό,τι έχει σχέση με την προσωπική ζωή, καθημερινά tasks, ανθρώπινες συμπεριφορές, υποσχέσεις. Κι αυτό γιατί είναι στη δική του ευχέρεια, αντίθετα από τη δουλειά του, που ίσως υπάρξουν κυρώσεις εάν δεν οργανωθεί όπως πρέπει.
Στο θέμα οργάνωση όμως, παίζουν ρόλο πάρα πολλοί παράγοντες. Υψηλά στην ιεραρχία εντοπίζεται η ψυχολογία, η συναισθηματική κατάσταση και τα προσωπικά προβλήματα. Είτε μιλάμε για μια απώλεια, έναν χωρισμό ή ένα πρόβλημα υγείας, αυτό μπορεί να αποδιοργανώσει από μία μέρα έως και πολλούς μήνες τη ζωή κάποιου. Αλλά και το αντίστροφο. Η έντονη αλλαγή κι απότομη με χαρούμενη διάθεση, όπως μια μετακόμιση, ένας γάμος ή ο ερχομός ενός αγαπημένου προσώπου από το εξωτερικό, είναι και πάλι ικανοί παράγοντες να φέρουν αστάθεια στο πρόγραμμα και στη συγκέντρωση ενός ατόμου.
Άλλος παράγοντας που επηρεάζει το αν κάποιος βρίσκεται σε τάξη ή στο έλεος του χάους είναι ο τρόπος ζωής, οι συνήθειες και η στάση κάποιου απέναντι στη ρουτίνα. Ένα ασταθές πρόγραμμα ύπνου, οι υπερβολικές έξοδοι χωρίς πρόγραμμα, η έλλειψη ξεκούρασης και η συνεχής υπερένταση και το άγχος των προθεσμιών δημιουργούν προβλήματα μνήμης, συγκέντρωσης, οργάνωσης και διαλύουν ένα κατά τα άλλα οργανωμένο πρόγραμμα.
Ακόμη, εάν δε διαθέτει ένας άνθρωπος πάθος γι’ αυτό που κάνει, ό,τι και αν είναι αυτό, η δουλειά του, η γυμναστική, ένα χόμπι, η παρέα του, δεν πρόκειται ποτέ να δώσει σημασία στις λεπτομέρειες, να γίνουν όλα με τον σωστό τρόπο, να είναι στην ώρα του, να προλαβαίνει να τα βγάζει πέρα. Γι’ αυτό και οι περισσότεροι άνθρωποι που δεν κυνηγούν μια καριέρα ή μια εργασία που να τους ταιριάζει και που αγαπούν, να κάνουν το ένα τρίτο των δραστηριοτήτων που θα μπορούσαν μέσα στην ημέρα τους και κωλυσιεργούν, περιμένοντας πάντα κάτι να γίνει: να έρθει το σαββατοκύριακο, να πάνε διακοπές, να ξεφύγουν.
Εντούτοις, υγιής αντιμετώπιση των πραγμάτων είναι πάντα αυτή που έχει ως μπούσουλα το μέτρο, κι όχι την υπερβολή. Οπότε η έλλειψη οργάνωσης σε κάποια κομμάτια της ζωής, αλλά και η περίσσεια οργάνωσης σε άλλα, θα λέγαμε ότι είναι κάτι το απόλυτα φυσιολογικό. Μόνο που οι άνθρωποι, ως εγωιστές, θέλουν να ικανοποιούν τον εαυτό τους και τους άλλους σε μεγαλύτερο βαθμό από όσο μπορούν κι έτσι καταλήγουν να δικάζονται από μόνοι τους, να θεωρούν ότι δεν είναι αρκετά όσα κάνουν και να στεναχωριούνται γι’ αυτό, μπουκώνοντας κι άλλο το ήδη οργανωμένο κομμάτι της ζωής τους, προκαλώντας ακόμη μεγαλύτερο χάος στο ανοργάνωτο.
Για να μπορέσει κάποιος να κρατήσει την ισορροπία, πρέπει να δίνει ένα περιθώριο χαλάρωσης στον εαυτό του, προσπαθώντας παράλληλα να είναι ψύχραιμος αν αυτό δε συμβεί ή να όταν συμβεί να μη συνοδεύεται από άγχος ή τύψεις. Και κυρίως, να δεχτούμε κάποια στιγμή, πως ίσως το χάος να είναι μια ροπή πιο κοντά στη φύση μας από ό,τι η τάξη. Οπότε πού και πού μπορούμε να το αγκαλιάζουμε, πριν γυρίσουμε στο πρόγραμμά μας.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ίλυα Τρανούδη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
