Φτάνει μόνο ο έρωτας;

Ήταν μια κυρία, κάπου στην έκτη δεκαετία της ζωής της, Θεσσαλονικιά, έξω καρδιά, τα ‘λεγε σταράτα, στο πρόσωπό της, αν πρόσεχες καλά, κάτω απ’ τα φτιασιδώματα διαγραφόντουσαν μία-μία οι εμπειρίες που είχε ζήσει στη ζωή της. Την έβλεπες κι έλεγες αυτή η γυναίκα έχει αρπάξει το γλυκό μέσα απ’ το βάζο. Εκείνη, λοιπόν, έλεγε το εξής για τις σχέσεις: «Το μυστικό είναι ένα: να τον γουστάρεις τον άνθρωπό σου, να σε καυλώνει, γίνεται;». Όταν το ακούς αυτό, χωρίς να το πολυσκεφτείς, απορείς. «Μα καλά, ποιος κάνει σχέση αν δε γουστάρει τον άλλο;» Στην ουσία, όμως, αν το σκαλίσουμε λίγο, πόσες σχέσεις βλέπουμε γύρω μας που να υπάρχει πραγματικό πάθος;

Γεμίσαμε με ζευγάρια που κοιτάει ο ένας τον άλλο κι είναι λες και κοιτάνε στο κενό. Με ζευγάρια που μένουν σε σχέσεις καθαρά υπολογιστικές και λογικές και πείθουν τους εαυτούς τους –προσπαθώντας να πείσουν και τον κοινωνικό περίγυρο– ότι γουστάρει ο ένας τον άλλο, ίσως σε μια προσπάθεια να καλύψουν δικές τους ανασφάλειες. Αλλά αν παρατηρήσεις λίγο πιο προσεχτικά, δε βλέπεις καμιά σπιρτάδα στη σχέση τους, κανένα λάγνο βλέμμα που να μαρτυράει ατόφια επιθυμία, τίποτα το καθαρά ερωτικό.

Υπάρχει καλύτερο πράγμα απ’ το να βλέπεις το ταίρι σου και να καυλώνεις μόνο στην ιδέα του να σ’ αγγίξει; Να σ’ ακουμπά ύστερα και να σου σηκώνεται η τρίχα; Να τον βλέπεις και να θες να του ορμήσεις, να μπαίνει μέσα στον χώρο που είσαι και να σου τραβάει την προσοχή σαν εκείνη την πρώτη φορά; Να σε κοιτάει και να μουδιάζει η ψυχή σου! Πόσες τέτοιες σχέσεις σου ‘χουν τύχει; Πόσο ωραίο ν’ ακούς «Σε θέλω», «Σε γουστάρω» κι ακόμα καλύτερο να το νιώθεις κι εσύ, όταν κάθε κύτταρο του κορμιού σου λαχταράει να παραδοθεί σε αυτόν τον άνθρωπο.

Φοβερό πράμα να γουστάρεις τον άνθρωπό σου. Ουσιώδες και λυτρωτικό συναίσθημα ο έρωτας σε μια σχέση. Απαραίτητη προϋπόθεση για μια υγιή κι ευτυχισμένη συνύπαρξη. Είναι, όμως, αρκετό; Είναι ικανός παράγοντας μόνο ο έρωτας και το πάθος για να διατηρηθεί μια σχέση; Τι γίνεται όταν υπάρχει αυτή η σπιρτάδα, υπάρχει το συναίσθημα, αλλά δεν ταιριάζετε σε άλλα ουσιώδη για μια σχέση πράγματα; Είναι αρκετό το να γουστάρεις τον άλλο;

Τι γίνεται όταν έχετε αλλιώτικες αντιλήψεις για το πώς πρέπει να λειτουργεί ένα «μαζί» ή αντίθετες απόψεις περί ζωής; Όταν είστε διαφορετικής πάστας άνθρωποι; Μήπως κάποιες αυτοκαταστροφικές σχέσεις που βλέπουμε γύρω μας, γεμάτες ένταση, ξεκινούν κάπως έτσι και μπαίνουν σε έναν αέναο κύκλο φθοράς και τοξικότητας; Έχει δώσει κανείς, άραγε, πειστική απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα; Τι χρειάζεται μια σχέση; Φτάνει μόνο ο έρωτας; Χάριν της επιστήμης γνωρίζουμε πλέον ότι ο έρωτας σε μια σχέση διαρκεί δύο με τρία χρόνια. Άτιμες ορμόνες που μας έρχεστε σε αφθονία στην αρχή, μας χρησιμοποιείτε και μετά εξαφανίζεστε!

Αδιαπραγμάτευτα, θα ‘πρεπε να ‘ναι απαραίτητη προϋπόθεση δύο άνθρωποι που θα αποφασίσουν να ‘ναι μαζί να ελκύονται ο ένας απ’ τον άλλο. Στην αρχή ελκύεσαι, μετά γουστάρεις, έπειτα ερωτεύεσαι και στο τέλος έρχεται η αγάπη. Αλλά κάπου μεταξύ ενθουσιασμού, έρωτα κι αγάπης προσπαθείς να εδραιώσεις πώς θα λειτουργεί αυτή η σχέση, να δεις αν ταιριάζεις, αν μπορείς να ‘σαι με αυτόν τον άνθρωπο. Κι εκεί, αν το μόνο που σας ενώνει είναι το πόσο γουστάρετε ο ένας τον άλλο, αρχίζουν τα μαύρα συννεφάκια, σαν τις πρώτες μπόρες του φθινοπώρου που έρχονται να μας υπενθυμίσουν ότι το καλοκαίρι τελείωσε.

Σαφώς κι όταν είμαστε εκ διαμέτρου αντίθετες προσωπικότητες θα προκύψουν θέματα στη σχέση. Σε αυτό το κομβικό σημείο, λοιπόν, παίζει ρόλο ο χαρακτήρας του καθενός, πόσο έτοιμοι είμαστε να κάνουμε υποχωρήσεις, πόσο έτοιμοι είμαστε να συζητήσουμε, να επικοινωνήσουμε ο ένας στον άλλον τα θέματά μας. Οι διαφορές μας είναι πιο σημαντικές απ’ αυτά που μας ενώνουν; Ας αναρωτηθούμε ποια ήταν αυτά τα στοιχεία που μας έκαναν εξ αρχής να γουστάρουμε αυτόν τον άνθρωπο. Είναι αρκετά για να μας κρατήσουν στη σχέση, όταν τα έντονα συναισθήματα του πρώτου καιρού θα εκλείψουν;

Ας δοκιμάσουμε περισσότερες αγκαλιές, περισσότερα αγγίγματα, ας μην ξεχνάμε να φροντίζουμε τον εαυτό μας και τη σχέση μας. Αν καταφέρουμε να βρούμε τις ισορροπίες μας και νιώθουμε κι οι δύο πλήρεις μέσα σε αυτό, τότε είναι πολύ πιθανό ο έρωτας να κερδίσει αυτή τη φορά.  Ενδεχομένως ο έρωτας να μην είναι πάντα ικανός παράγοντας από μόνος του για να κρατήσει μια σχέση, σίγουρα όμως είναι απαραίτητος για μια ευτυχισμένη σχέση.