Σε μια σχέση, αργά ή γρήγορα, έρχεται εκείνη η ημέρα που θέλεις να κάνεις ένα ξεχωριστό δώρο στον άνθρωπό σου. Δεν πρόκειται για την επέτειό σας ούτε για τα γενέθλιά του, πιθανότατα κάποια προαγωγή στη δουλειά ή κάποιος στόχος που εκπληρώθηκε έπειτα από κόπο. Όπως και να ‘χει, είναι σημαντική μέρα γι’ αυτόν και θέλεις να του δείξεις πως χαίρεσαι για εκείνον και πως πάντα θα βρίσκεσαι δίπλα του να τον στηρίζεις, με περηφάνια για καθετί μικρό ή μεγάλο που πετυχαίνει.

Μέρες τώρα σπας το κεφάλι σου, προσπαθείς να βρεις το κατάλληλο δώρο, να είναι αντάξιο της περίστασης, μα να δείχνει και το ενδιαφέρον σου. Ιδέες έρχονται πολλές, μα η μια μετά την άλλη απορρίπτονται με βάσιμα επιχειρήματα. Η μεγάλη μέρα έφτασε και τίποτα δε φάνηκε αρκετά καλό σαν ιδέα εν τέλει.

Οι φίλοι μας ενίοτε βαριούνται τα ψώνια, τις ουρές, τον κόσμο, τη βαβούρα, την αναποφασιστικότητά μας. Πόσο μάλλον όταν αυτοί είναι οι φίλοι του συντρόφου μας κι όχι οι δικοί μας κι έχουν ένα λόγο λιγότερο να ανεχτούν την παραξενιά μας μέχρι να βρούμε την τέλεια επιλογή. Οι άντρες, δε, απ’ τη φύση τους πιο ανυπόμονοι και πιο χύμα, τα αποφεύγουν όσο μπορούν.

Υπάρχει, όμως, μια ιδιαίτερη περίπτωση που όχι μόνο δε θα μας αρνηθούν το χρόνο, τη συμβουλή και την άποψή τους, αλλά θα το κάνουν και με χαρά. Όταν πρόκειται να μας βοηθήσουν να διαλέξουμε δώρο για έναν άνθρωπο που αγαπάμε κι οι δύο πολλοί, το κολλητάρι τους και ταίρι μας.

Έτσι, το να τηλεφωνήσεις στον κολλητό του για να πάτε μαζί για ψώνια, μάλλον ήταν η καλύτερη ιδέα που μπορούσες να σκεφτείς. Ας το παραδεχτούμε, εσύ μπορεί να τον γνωρίζεις κι απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη, μα ο καλύτερός του φίλος είναι εκείνος που τον γνωρίζει όσο κανένας άλλος.

Ακόμη κι εκείνα που σε σένα ντρέπεται να ομολογήσει, ο κολλητός του τα ξέρει και τα έζησε μαζί του. Άλλωστε, εκτός απ’ την εύρεση του καλύτερου δώρο για τον άνθρωπό σου είναι και μια καλή ευκαιρία να τα πείτε λίγο οι δυο σας και να έρθετε πιο κοντά.

Μ’ έναν καφέ στο χέρι κι αθλητικά παπούτσια ξεκινάει η αναζήτηση. Για καλή σου τύχη, οι δύο-τρεις προτάσεις του ήταν η μία καλύτερη απ’ την άλλη, με αποτέλεσμα να μην αργήσετε να καταλήξετε στο δώρο. Έτσι, μ’ ένα σμπάρο δύο τρυγόνια, τώρα σας απομένει ελεύθερη η υπόλοιπη μέρα για να πείτε τα νέα σας και να περάσετε όμορφα, εφόσον κι από εσένα έχει φύγει πλέον το άγχος αυτό.

Το ίδιο βράδυ, βάζοντας το πιο όμορφο χαμόγελό σου, του δίνεις το δώρο σου με υπερηφάνεια κι αγωνία ταυτόχρονα για την αντίδρασή του. Ένα πονηρό χαμόγελο –δικό του αυτή τη φορά–, χαρά κι ερώτηση τύπου: «Πού το ήξερες, βρε μωρό μου;» συνοδεύουν το άνοιγμα του πολυσυζητημένου δώρου. Βλέποντας τον δικό του ενθουσιασμό, δεν μπορείς παρά να ομολογήσεις πως είχες τη βοήθεια του πιο κατάλληλου ανθρώπου, του δικού του κολλητού.

Η χαρά του ξαφνικά γίνεται διπλή, καθώς συνειδητοποιεί για άλλη μια φορά το πόσο τυχερός είναι που ο έρωτας της ζωή του και το φιλαράκι του τα πάνε καλά και μπορούν να περνάνε χρόνο μαζί χωρίς να είναι απαραίτητη η δική του παρουσία.

Τώρα ξέρεις μέσα σου πως γι’ αυτές τις όμορφες αναζητήσεις δώρων, τις ετοιμασίες εκπλήξεων και πάρτι, θα έχεις τον πιο κατάλληλο άνθρωπο δίπλα σου για να σε βοηθήσει. Είναι το κολλητάρι του, το άτομο με το οποίο περνάει τον περισσότερό του ελεύθερο χρόνο, όταν δεν είναι μαζί σου, μοιράζονται κοινά γούστα κι ενδιαφέροντα. Δε θα χάσεις ποτέ ζητώντας τη δική του συμβουλή.

 

Συντάκτης: Έλενα Παπακώστα
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη