Στο βλέμμα καταλαβαίνεις πόσο σε θέλει

Μεγάλη η ανάγκη μέσα σου, να σου το πει. Να σου πει αν σε θέλει. Κι αν σε θέλει; Να σου πει πόσο πολύ σε θέλει, σε ποθεί, του λείπεις μέσα στη μέρα και πιθανότατα σε χρειάζεται εκεί στη ζωή του. Επιθυμείς να σου περιγράψει τα συναισθήματά του για εσένα –αν φυσικά αυτά υπάρχουν– με ειλικρίνεια και λόγια απλά, χωρίς καλούπια.

Η ανάγκη σου αυτή, σε καμία περίπτωση, δεν πηγάζει από εγωιστικά κενά κι ανάγκες αυτοϊκανοποίησης. Θέλεις απλά να ακούσεις όλα αυτά που μόλις έχεις αποκαλύψει σ’ εκείνον με κοκκινισμένα τα μάγουλα και μια ντροπή. Ντροπή όχι γι’ αυτά που νιώθεις ούτε που παραδέχτηκες πόσο τον ζητάει η σάρκα κι η σκέψη σου, μα ντροπή γιατί δεν ξέρεις πώς θα αντιδράσει το άκουσμά τους. Δε γνωρίζεις αν κι αυτός νιώθει αντίστοιχα για σένα. Σε θέλει ή όχι;

Η απάντηση στη βασανιστική αυτή ερώτηση είναι πολύ πιο απλή, εμφανής. Το μυστικό που ίσως δεν τολμά να πει, βρίσκεται στο  βλέμμα του. Τα μάτια του σου μιλάνε κάθε φορά που σε κοιτάζει, ακόμη και τις φορές εκείνες που σε καρφώνει ενώ αναλύετε τα οικονομικά και κοινωνικά δρώμενα της χώρας ή οτιδήποτε άλλο άσχετο.

Πολλά είναι αυτά που τα βλέμματα σου αποκαλύπτουν. Μπορείς να δεις τον ενθουσιασμό του στη λάμψη των ματιών του που συνοδεύει το χαμόγελό του όταν του ανακοινώνεις ένα κατόρθωμά σου. Ακόμη πιο εύκολα, μέσα σ’ ένα του βλέμμα μπορείς να δεις τη λύπη και τον πόνο που συνοδεύει τα αντίστοιχα άσχημα νέα σου.

Αυτά τα βλέμματα τα καταλαβαίνεις τις περισσότερες φορές. Αυτά που δυσκολεύεσαι να ερμηνεύσεις είναι όταν παράλληλα σε κρατά. Ακόμα, όμως, κι αν δεν μπορείς να εξηγήσεις τα μάτια του, βρίσκεις το βλέμμα του ερωτικό κι αυτό αρκεί για να σ’ αναστατώσει.

Οι κόρες των ματιών του έχουν συσταλεί, σε κοιτάει κατευθείαν μέσα στα μάτια, σαν να σε υπνωτίζει. Είσαι δική του τώρα, στο δείχνει με το αυστηρό βλέμμα, το βλέμμα του «κατακτητή». Αν πάλι δεν έχεις πειστεί εντελώς, θυμήσου πώς χαζεύει τη φιγούρα σου, πώς σε ακολουθεί συνεχώς το βλέμμα του όσο κινείσαι στο χώρο, πώς σε γδύνει με τα μάτια του.

Οι στιγμές που τα μάτια φωνάζουν πως σε θέλει και μάλιστα πολύ, είναι εκείνες που αφαιρείσαι και δε συνειδητοποιείς πως στέκεται δίπλα σου και σε χαζεύει.  Σε καρφώνει ενώ καθαρίζεις ένα πορτοκάλι στην κουζίνα, ή περπατάς προς το μέρος του, με μια γλύκα, ένα χάζι που απλά δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς.  Χαμογελάς κι εκείνος γελάει που κατάλαβε τι έκανε μόλις. Σου μιλάει με το βλέμμα του εκείνα τα δευτερόλεπτα που δε λέτε απολύτως τίποτα, απλά ο ένας κοιτάζει τον άλλον, μάτια λαμπερά και χαμογελαστά, μάτια γεμάτα χαρά και πόθο.

Τι άλλο χρειάζεσαι; Απολύτως τίποτα, κάθε λέξη και φράση τώρα σου φαντάζει μηδαμινή μπροστά στα τόσα βλέμματά του που έφερες στη θύμησή σου. Σε θέλει, στο λέει συνέχεια, με το δικό του μοναδικό τρόπο.