Προχωράς στο δρόμο και βλέπεις στην άσφαλτο μια ζουμερή, ροζ, καλά μασημένη τσίχλα. Την οικτίρεις. Βαθιά μέσα σου όμως, ταυτίζεσαι με αυτή την τσίχλα και ξέρεις υποσυνείδητα, ότι όσο σε φτύνουν και σε πατάνε, τόσο κολλάς και παραμένεις εκεί τσαλαπατημένη, μέχρι να κολλήσεις στο λάστιχο κάποιου διερχόμενου αυτοκινήτου ή στη σόλα κανενός παπουτσιού για να προχωρήσεις. Ναι, είμαστε τσίχλες που κολλάμε πάνω σε κάτι ωραίους και έξυπνους μαλάκες που χάριν ευγενείας και τακτ, θα πρέπει να χαρακτηρίσω συμπλεγματικούς. Άκρως ψυχολογικός όρος για άτομα με απίστευτα κόμπλεξ και ανασφάλειες, που ακόμη και η Ματίνα Μανταρινάκη θα ζήλευε. Από ‘δω και πέρα θα λέμε μόνο: «Είσαι μεγάλος συμπλεγματικός αγόρι μου!», γιατί είμαστε και ανώτεροι άνθρωποι, όχι;
Στην αρχή όλα είναι ρόδινα. Ερωτεύεσαι με πάθος, πώς να μην ερωτευθείς άλλωστε, όταν έχεις απέναντί σου, έναν Άδωνι, έναν τόσο γοητευτικό τύπο με ωραίο χαμόγελο, με έντονο ταμπεραμέντο, με χιούμορ, με κοφτερό μυαλό, συμπαθής και έντονα κοινωνικοποιημένος. Σε γοητεύει, σε εξιτάρει, σε απογειώνει, ώσπου έρχεται εκείνη η μαύρη ώρα που αρχίζεις να συνειδητοποιείς, ότι ήταν άνθρακας ο χρυσός.
Ο συμπλεγματικός άντρας δείχνει σκληρό αγόρι, με τρόπους, σε έχει στα όπα-όπα στην αρχή, αλλά κάποια στιγμή φτάνει στα όρια της αδιαφορίας έως και της κυνικότητας. Και τότε είναι που πρέπει να πεις «Άντε γεια!»
Αλλά δεν το λες, συγκρατείσαι. Έρχονται λοιπόν εκείνες οι μέρες, που ο αγαπημένος σου διακατεχόμενος από απίστευτη εγωπάθεια μιλάει μόνο για τον εαυτό του, κι αν δε μιλά το δείχνει. Δεν έχει χρόνο για σένα, σε βαριέται, αλλά εσύ εκεί. Όταν είσαι δίπλα του, νιώθεις μειονεκτικά. Μπροστά στους φίλους σας το παίζει το βαρύ αρσενικό και συγχρόνως φωστήρας. Σε κάνει να νιώθεις ένα ανίδεο κοριτσάκι. Αυτός έχει τόσες εμπειρίες και γνώση, εσύ τί; Ο άνθρωπος μιλά για τη ζωή του ως ένας σύγχρονος Καζανόβα, ο οποίος πλέον βρήκε εσένα, το λιμάνι του και άραξε. Στάνταρ, περίμενε λίγο κι έρχεται η στιγμή που θα πει goodbye. Για την ακρίβεια, θα αφήσει εσένα να το πεις, γιατί ξέχασα να σου πω ότι είναι και ευθυνόφοβος.
Και τότε, ούτε τηλέφωνα θα σηκώνει, ούτε μηνύματα θα στέλνει, ούτε εξηγήσεις θα δώσει. Θα εξαφανιστεί γιατί θα νιώθει ότι πιέζεται. Θέλει λίγο χρόνο με τον εαυτό του, θέλει λίγο να σκεφτεί το αγόρι, θέλει λίγο να αφιερωθεί στην καριέρα του, θέλει λίγο να ωριμάσει, θέλει λίγο να μείνει μόνος. Αυτός ο σκληροτράχηλος άντρας, φοβάται. Και ξέρεις ποιόν; Εσένα άτιμη, γιατί έχεις αρχίσει να ελέγχεις τον εσώτερο συναισθηματικό του κόσμο και αισθάνεται αυτή την έλλειψη ελέγχου του εαυτού του. Νιώθει να χάνει έδαφος και αυτό τον τρελαίνει. Είναι απίστευτα ανασφαλής και εγωπαθής, αν και επιφανειακά δείχνει ανεξάρτητος και κοινωνικά ευαισθητοποιημένος.
Και ξέρεις, όταν δε νιώθουν καλά αυτά τα αγόρια που τρέχουν ε; Μα φυσικά στη μανούλα. Στο μεγάλο κεφάλαιο των συμπλεγμάτων. Αλλά επειδή φοβάμαι μήπως γίνω και εγώ μια τέτοια, δε θα επεκταθώ.
Μέσα σε όλα αυτά, πρέπει να αναφερθεί και η ζήλια, που σίγουρα τη θέλεις, δείχνει ότι σε γουστάρει και δε θέλει να σε έχει άλλος, αλλά εδώ πρέπει να δεις την κατάσταση από άλλο πρίσμα. Ο τύπος κάνει σκηνές ζηλοτυπίας, όχι γιατί δε θέλει να σε έχει άλλος, όχι γιατί θέλει εσένα, αλλά γιατί δε θα σε έχει αυτός. Δίνει αγώνα με τον εαυτό του, έναν αγώνα αυτοεπιβεβαίωσης. Όσο νωρίτερα το αντιληφθείς, τόσο το καλύτερο για σένα.
Οι συμπλεγματικοί άνθρωποι, δημιουργούν δυσαρμονία στη ζωή μας. Συνήθως απεκδύονται των δικών τους ανασφαλειών και τις μεταφέρουν σε σένα. Σε οδηγούν σε αρρωστημένες σχέσεις, σε καταθλιπτικές τάσεις, σε εμμονικές σκέψεις, σε ένα φαύλο κύκλο χωρισμών και επανασυνδέσεων, σε συναισθηματικές εξάρσεις, σε έντονα και τραχιά συναισθήματα, σε αναφλέξεις ερωτικές και εκκωφαντικές σιωπές.
Κι εσύ; Τους αγαπάς. Μέσα σου θεωρείς ότι πίσω από την αδιαφορία, την κυνικότητα, το φτύσιμο, την ξαφνική μεταστροφή, υπάρχει κάτι. Νιώθουν.
Η αλήθεια είναι πικρή και καλύτερα να την ξέρεις. Όσο και να τους αγαπήσεις, δεν πρόκειται ποτέ ν’ αλλάξουν. Θα σε βυθίζουν λίγο-λίγο στο σκοτάδι τους, ενώ εσύ θα προσπαθείς να τους τραβήξεις στο φως.
Κάποιοι απλά δε θέλουν, μη χαθείς γι’ αυτούς!
Επιμέλεια Κειμένου Αναστασίας Νάννου: Κατερίνα Κεχαγιά
Συντάκτης: Αναστασία Νάννου
