Για χρόνια βασανίζουμε τον εαυτό μας προσπαθώντας να καταλάβουμε τι πάει λάθος με τις σχέσεις μας. Γιατί μπλέκουμε με ανθρώπους που τίποτα δεν είναι εύκολο και προσπαθούμε να καταλάβουμε τι θέλουν και αν μας θέλουν.
Επιλέγουμε να δίνουμε, όπου δε μας έχουν δώσει ούτε ψίχουλο. Ανασκουμπωνόμαστε για να δείξουμε πόσο αγαπάμε, όταν δε μας έχουν πει, ούτε ότι τους αρέσουμε. Προσφέρουμε καρδιά όταν μας αγνοούν επιδεικτικά και ιδρώνουμε για να στεγνώνουμε δάκρυα όταν οι άλλοι πασχίζουν να τους τα στεγνώσουν άλλοι.
Μεγαλύτερη αλήθεια απ’ την υποκειμενικότητα του έρωτα δεν πρόκειται να συναντήσεις στις ανθρώπινες σχέσεις. Δεν αρέσουμε σε όλους. Όσο πιο νωρίς το αντιληφθείς, τόσο πιο ευτυχισμένος θα γίνεις, χωρίς να χάνεις πολύτιμο χρόνο σε ανούσιες συναναστροφές.
Δε γίνονται όλοι χαλί να τους πατήσουμε μπροστά στη θεωρούμενη ομορφιά μας, δεν εντυπωσιάζονται όλοι με το αψεγάδιαστο δέρμα μας, με τις υπέρμετρες δεξιότητές μας ν’ αρθρώνουμε διορατικά λογύδρια και να εξυψώνουμε το πεσμένο πνεύμα όσων μας αφορούν.
Δε μετατρέπονται όλοι σε σκλάβους των δικών μας συναισθηματικών ατραπών, ούτε απεχθάνονται ό,τι εμείς θεωρούμε τριτοδεύτερο.
Δεν ξέρεις τι ανάγκη φωλιάζει σε κάθε κορμί, πόσο ο πόθος έχει εφορμήσει στη λογική και πόσες άμυνες έχει καταστείλει. Δε γνωρίζεις αν ο άλλος νιώθει περήφανος κυκλοφορώντας ένα ψιλόλιγνο κορμί ή μαχόμενος καθημερινά μ’ ένα μυαλό που του θέτει προκλήσεις.
Δεν έχεις ιδέα, αν την ψυχή του καθενός την αγγίζει ένα σαγηνευτικό άρωμα που ξεντύνει τις ορμές του ή μια έτερη ψυχή που του γεννά την επιθυμία να κάνει οικογένεια.
Ένα όμως θα έπρεπε να ξέρεις, πως όποιος όντως σε θέλει θα βρει χίλιους τρόπους για να ‘στε μαζί.
Δε θα κρυφτεί, δε θα σιωπήσει, δε θα σε κάνει ν’ αμφιβάλλεις, δε θα σου στέλνει αμφίσημα μηνύματα, δε θα αργοπορεί ν’ απαντήσει, δε θα σε αγνοεί. Όποιος σε θέλει θα είναι παρών. Θα γεννά λέξεις για να σε βλέπει να χαμογελάς, θα σκαρφίζεται ιστοριούλες για να σου φτιάχνει τη μέρα. Θα σου αφιερώνει χρόνο για να μιλάτε και για να βλέπεστε, γιατί γνωρίζει ότι οι άνθρωποι δένονται με την κουβέντα και την αγκαλιά.
Τίποτα δε θα ‘ναι ακατόρθωτο για εκείνον. Όλα θα τα μπορεί, αρκεί να ξέρει ότι τα δικά σου χείλη θα σχηματίζουν εκείνη την καμπύλη που γεμίζουν την ψυχή του με υπερηφάνεια. Δε θα τον ενδιαφέρει, αν τα δικά του μάτια στεγνώνουν απ’ την αϋπνία, αρκεί να σου κάνει παρέα στα ξενύχτια σου.
Δε θα χρησιμοποιεί τη δουλειά ως δικαιολογία για να μη σε βλέπει, γιατί εκείνος που θέλει, ακόμη κι ένα μισάωρο να έχει στη διάθεσή του, θα το αφιερώσει σε σένα αν του λείπουν τα μάτια σου. Εκείνος που σε θέλει, θα είναι διαθέσιμος για σένα κάθε στιγμή.
Δε θα είναι ούτε αδιάφορος ούτε απασχολημένος. Δε θα ψάχνει για δικαιολογίες για να σε αποφύγει, ούτε θα χάνεται η σκέψη του σε πολλές επιλογές. Εκείνος που εντοπίζει πάνω σου το χαρακτηριστικό εκείνο, που το θεωρεί αναντικατάστατο, θα κινήσει γη και ουρανό για να είστε μαζί.
Η απόσταση για εκείνον δε θα αποτελεί εμπόδιο, ούτε οι παρεξηγήσεις που μπορούν με διάλογο και καλή διάθεση να ξεπεραστούν. Όταν εσύ θα χάνεσαι εκείνος δε θα απομακρύνεται περισσότερο, αλλά θα προφασίζεται λόγους για να σε πλησιάσει. Όταν η μέρα σου είναι δύσκολη, θα βρίσκει όμορφους τρόπους για να δει ξανά τα μάτια σου να χαλογελούν.
Ο άνθρωπος που σε θέλει δε σε αφήνει να παρακαλάς, ούτε να στεγνώνεις από λόγια. Δεν επιτρέπει στον εαυτό του να εκτίθεσαι, χωρίς να είναι σε θέση ν’ ανταποκριθεί στα αισθήματά σου. Εκείνος που σε θέλει δε σου δημιουργεί αμφιβολίες για τις προθέσεις του.
Έρχεται μια μέρα, έτσι ξαφνικά, και σου υπενθυμίζει ότι όταν αρέσουμε σε κάποιον κάνει ό,τι περνάει απ’ το χέρι του για να γίνουμε μέρος της ζωής του.
Τόσο απλά. Ένιωσες ποτέ πόση επιθυμία κρύβει το «σε θέλω»; Είναι ποτέ δυνατόν να μείνει ανέκφραστη; Αυτό να σκέφτεσαι.
Συντάκτης: Αναστασία Νάννου
